Grond van bestaan
jij zaaide het zaad
in de omgewoelde grond
met vlakke handen
dekte ik behoedzaam de wond
water en licht baarden leven
onzichtbaar onder het zand
de spruit liet zich bewegen
in het bezwangerde land
het jonge groen zou ontluiken
uit de bevallige schoot
wij mochten haar vrucht gebruiken
van aardse wortels ontbloot
het recht op bestaan
had ons goede grond gegeven
verkwanseld aan de duivel
vrezen wij nu het leven
Geplaatst in de categorie: natuur
dat Hanny hier moet blijven.