Alle inzendingen over relatie aarde liefde

Ik wil leven in een eeuwige wereld met liefde, begrip, respect. Dan is de wereld voor mij perfect. Maar hier sta je dan, in de wereld zoals die is gevormd. Een ‘normaal’ leven leidend, zoals dat is bedacht. Zoals men van je verwacht. Dus richt je je op de mogelijkheden, de wegen. Een studie, een baan, een relatie misschien.…

Belangeloos en onbetaalbaar wordt door het huisdier vriendschap met liefde betaald. Een levenslange auto- didactische relatie, die zonder koude drukte uitmondt in een warme sensatie. Of het nu handelt om een hond of een kat; Zo'n huisdier zal zich altijd zonder verder overwegen; in vriendschap en trouw voor niets en niemand onderdoen.…

van mij mag de hemel komen zei hij en ik begon aan mijn derde taartje ik zag hem dromen van een bestaan zonder aardse pijn het huisorgel speelde als automaat klanken van bach zijn vingers toonden het verraad van vergankelijk bestaan die hij reeds bij aanvang van 't leven zag toch was zijn engel nog volledig aards en gastvrij…

Laat in dit jaar de zon der liefde schijnen en al uw wensen in vervulling gaan, zolang ze niet in strijd zijn met de mijne...…

wist Waarom we hier waren Dan zou de aarde Geen onheil meer baren Ja, wist iedereen maar waarom we hier zijn Dan was er niet zoveel Aardse pijn!…

En had ik al mijn vrienden vroeg verloren, dan was ik zonder liefde ook al bij het breken van de dag, met morgendamp en herfstdraad, zo zeker ook als druppels op het gras, tot sterven veroordeeld. Zo moedeloos, zo troosteloos, zo inherent en onweerlegbaar reddeloos was er op aarde nooit een.…

De boer, zo dicht bij moeder aarde, is het die altijd de innerlijke rust bewaarde en onbewust zo veel meer wetend verder zwoegend doorploegde grond bezaaide om dan te oogsten met liefde en zorg bemeste vruchten omdat hij moeder aarde paaide. En de boer zal blijven ploegen en bezaaide grond voor onkruid hoeden.…

vorm is behoud en een zucht is de drager van de wind- mijn hand in die van jou en die van jou in de schoot van Moeder aarde de kring laat zich sluiten door liefde en mededogen…

Mijn peinzen drijft mij naar 't nachtelijk uur ik voel hoe donker en wit te voorschijn komen in een wisselkoor van klanken de wijnstok en de ranken gehurkt in ootmoed Zijn adem is levenskracht och levensgeest, liefde mild en puur witte zon in 't hart van de aarde onder de wolken de wensen van mensen Vurig klinkt het gestamp van paarden…

Gods liefde duurt in eeuwigheid Hij kent onze veranderlijkheid Maar wil er altijd voor ons zijn In alle vreugd, verdriet en pijn.…

Gods liefde duurt in eeuwigheid Hij kent onze veranderlijkheid Maar wil er altijd voor ons zijn In alle vreugd, verdriet en pijn.…

Wat is de mens Heer, dat U hem gedenkt U hebt hem bijna goddelijk verheven U hebt hem gesteld boven alle aardse leven U die de mens nog steeds Uw liefde schenkt. Heer, U hebt de mens veel kennis gegeven Het is te zien in de techniek van deze tijd En steeds wordt dit nog weer uitgebreid De mens is in vele moderne zaken bedreven.…

Wat is de mens Heer, dat U hem gedenkt U hebt hem bijna goddelijk verheven U hebt hem gesteld boven alle aardse leven U die de mens nog steeds Uw liefde schenkt. Heer, U hebt de mens veel kennis gegeven Het is te zien in de techniek van deze tijd En steeds wordt dit nog weer uitgebreid De mens is in vele moderne zaken bedreven.…

God is overstelpend goed Hij blijft ons met liefde omringen Laten we Hem alle lof toezingen Om alles wat Hij voor ons doet. God, die hemel en aarde gemaakt heeft Houdt nog steeds de wereld in stand En blijft met ons mensen verwant Hij die ons altijd Zijn liefde geeft.…

In zijn eigen aardse bestaan lag er een eikel in de regen naast de eikenboom in het park toen het droef werd omdat het herfst was het lichtgewicht tussen ontbladerde bomen als de wind een fluisterend dromen hoe een man zonder geld aan liefde kwam en alsmaar zwierf door stille straten hoe de daad van romantische liefde tot in diepste…

mijn eerste pop behoed in de kelder tot in de hoekkast leeft nu naast een koek In een kinderhand taal spreekt zonder hapering in tijd en relatie die in rolstoel een leuk ritje maakt schillen en appelsien verdeelt in partjes sap dat langs vingertjes kittelig aan mijn kin als geboren gave zorg delen ze pakt haar zindelijkheid op…

vrouw speelt haar rol laat hem z’n idealen dromen in ruil voor trouw wie is er dan romantisch en wie praktisch voor de seksgerichte man zit bevrediging in de daad de vrouw is belast met de ingeschapen verantwoording voor het nageslacht romantiek is haar strategie om de sfeer te scheppen voor ‘n gesprek tussen zielen zo de relatie…

Een publieke relatie, een schaduwloos Bestaan. Voor het middelpunt telt slechts De gratie, en het applaus vooral zo verder te gaan. Schaduwen die jagen, iedere keer maar Weer. Het succes uit te dagen, te Overschaduwen zonder eer. Schaduwen houden van middelmaat Die behoeven geen excellentie.…

Verworpen in eeuwige strijd van zelfbeschikking geen enkel doel dat heiligt, ook heb ikzelf mijzelf gestenigd, oneindig lang de tijd gepijnigd rollen vuurstenen aan om in het mooiste uur tegen elkaar te slaan, vonken bloed gaan een relatie aan, maar zwijgen in de loop van een fossiele natuur herschikt het DNA zich labyrint…

Ik heb niet geleerd om te leven, ik ben eraan gewend geraakt al met al een poging om mezelf te zijn bij vrienden die geen eisen stellen en beschikbaar zijn wanneer ik kom of roep dat ik eenzaam ben Met jou is mijn poging tot een relatie anders Soms gaat het goed gedachteloos, vanzelf zodat ik achteraf niet weet of we verbonden…

uit liefde ben je geboren, je eerste kreet was goed te horen. Daar was je dan op aarde, voor ons van grote waarde. We zullen alles wat we hebben geven. Liefde,warmte,genegenheid enz... dat mag je zeker van ons beleven. We zullen ons geven zoals een vader en moeder dat behoren te doen. Maar!…

Maar er is liefde en vergeving, licht en dag. Soms kan het zijn dat ook dit schamel hart opnieuw wil gaan beminnen, tegen alle beter weten in, want enkel liefde telt en doet de aarde weer een huis zijn om te wonen.…

onderweg naar liefde ervaart hij zicht op hemel en aarde; het verlangen naar morgen onderwijl hij het sterven baarde uitersten van binnenuit grenzeloos gebonden aan geest en eeuwige bruid ogen puilend als sprekende monden onder een donker gerande einder het gezicht is als een doorzichtbaar vlies over schreeuwende voorbije korte…

Bloemen als zachte zijde Zij, die het gemoed verblijden Als schoonheid van moeder aarde Bloemen schenken de echte waarde Bloemen die geven Liefde in de kern weven Als sieraad van schoonheid Waarmee het leven wordt verblijd Dankbaar te aanschouwen Uit liefde bij rouwen en trouwen Uit het hart gegeven Als zacht element vanuit het leven…

~**~ In het begin was er helemaal niks en God maakte de sterren en een planeet Hij noemde het de Aarde maar het was nog niet compleet Het was er koud en donker en God maakte de zon Nog steeds was het er stil en God maakte water en het leven begon Toch was hij nog wat vergeten er moest nog iets bij Dus maakte God de liefde…

Alles Wordt mij duidelijk Als ik je stem Weer hoor Je handen voel Die mijn lichaam Zachtjes strelen De vragen, De twijfels Vervagen Zonder meer Het simpele woordje 'Liefde' Borrelt als een zeepbel Door mijn hoofd Het duwt mij hoger Steeds hoger Totdat ik, Net als jij, Ver boven de aarde zweef…

wat komt er op mijn pad waar zal ik gaan met wie delen nog houden aardigheden leven zoet voeden die gedaalde vlammen laaien zij het allengs dovende vuur nee ik sta aan het stuur hier is het pad waar ik ga en deel in liefde voor wat leeft in aardse elementen van het grootse geheel…

Als op een glanzende huid na een nacht vol liefde glinsteren de druppels dauw, doorzichtig als een tule sluier, vederlicht in de vroege morgen. het mistige vocht streelt de droge aarde dat dorstig wacht om gewekt te worden, de nevellucht daalt in alle rust, en zorgt voor nieuw leven.…

als je eindelijk weet wat je wil maar je liefde van nu staat stil weet dan dat ik van je hou en fluister zacht ik weet dat jij ook op mij wacht net als de ochtend op weer een nieuwe dauw als dan door de zon die toch weer schijnen gaat de dauw het blad verlaat zal ik de aarde zijn waarop die druppel vallen gaat…

onzichtbare wonden liggen onder littekens die nog verhelen wat eeuwen overerfd is als haat geen bron meer kent van wraak en moord wordt bloed in wijn veranderd om het leven te vieren de aarde is gedrenkt in tweespalt door hen die liefde vrezen de boom van kennis wacht op hen, die vruchten delen…