Alle inzendingen over rij

omdat er wordt gebokst Comedia del arte maar non divina, o Muze Geen bokser maar dichter zijn betekent veroordeeld zijn tot links direct uithalen met briljante invallen In de arena van het eindrijm wacht je een ondraaglijk zwaar bestaan met punten op de i Na het k.o. van het distichon met een mokerslag wordt op de voorste rij…

Verstrengeling en vriendjespolitiek Wat declaraties, ellebogenwerk Geritsel: wat is het handelsmerk van Wilma, Jos en Ton, de hele kliek? Vult ú maar in en constateer met mij: Er zijn wel erg veel VVD’ers bij…

waar de waarheid met een schep zout genomen op de vlucht slaat voor de hoge bomen die veel vuile wind van de toren blazen en graag tamboeren voor het eigen korps dat de trom roert de trawanten in aaneengesloten rijen de keizer in hun midden wetende in ganzepas met de vaandeldragers in vol ornaat vanaf hun gouden bergen…

wind als ik jakker Mijn kop zit vol met zorgen Maar ik ben niet die arme stakker Laat mij de haastige spoed zijn Sommigen zijn nooit met iets klaar Ik doe één jaar in een dag Ik denk niet dat ik ooit bedaar Laat mij oud en bejaard Denken aan al die vervlogen tijd Al mijn plannen en mooie dingen In chronologische volgorde op een rij…

al zijn alle mensen gelijk de wereld vertelt iets anders op basis van de kleur van een stel ongekleurde cellen leert iedereen zijn plek wel kennen rood staat gelijk aan dood voor moord en zelf vermoord het volk verstond geen woord van goud en koorts ernaar en geel, geel is geheel geheid het meest heidens in de rij voor wij doch uniek…

een stoel en een stoel nog meer stoelen, mensen die door elkaar krioelen roezemoezen, waar is de meester gebleven, er moet gedanst in de rondte, de wijdte de stoelen worden kringgezet alle mensen in de rij gesloten stilte in de zaal, vol ogen blikken gericht, de meester knikt en klikt, de muziek weerklinkt en vóórt, het gaat rond en…

Maar voor het eerste bedrijf verdwijnt hij al in het duister van de achterste rij. Hij wil zijn handen niet meer branden aan dit niet te regisseren familiegraf. Stervend klemmen zijn spelers de tanden op elkaar en leggen één voor één de woorden af. ------------------------------------ uit: 'Brandhaarden', 2001.…

Van nieuw begin naar nieuw begin rijdt zij de wijde toekomst in, en ik rij het verleden uit. En beiden aan dezelfde ruit.…

de avondzon kleurt bloedrood ik zie al glimpen verlokkend bloot bij schikgodinnen in het donker aardse diep van binnen maken kobolden en kabouters zich klaar voor het feest van het jaar elven feeën en wat heksen op een rij bezemen hun straten in vrij entree voor magiërs en tovenaars in rood scharlaken ridders rovers en bandieten…

Bomen in dichte rij langs kerhofrand voorover gebogen om niets te missen verbergen 't tafereel voor de passant.…

- de handel zo gaat naar de knoppen beweegt er één je ziet al zijn maten stoppen bij samenspel zijn de acties tegen elkaar gekeerd Of neem spits Suarez - geen eigen kweek maar import klimt in de lucht tot hij abrupt daalt en neerstort Die gast zeggen ze dan valt apart door zijn cultuur Bij de aftrap stelt het team zich keurig op in een rij…

Waar de waarheid met een schep zout genomen op de vlucht slaat voor de hoge bomen Die veel vuile wind van de toren blazen en graag tamboeren voor het eigen korps dat de trom roert De trawanten in aangesloten rijen de keizer in hun midden wetende in ganzepas met de vaandeldragers In vol ornaat vanaf gouden bergen gunsten strooiend…

jawel, ik weet van die voedselketen maar nog steeds kan ik niet wennen aan documentaire taferelen van het toch nog onverwachte einde zoals laatst die wreedlachende haai met een blikontdane tengere pinguin slingerend tussen lange rijen van blinkende hennie huismantanden tot elkaar veroordeeld, getweeën een functioneel gebroederlijke onderzeeër…

Dans en sluit de rijen uit hun schaduw onttrokken zonnen. Dans maar voort, verleg de paden, niet gehoord in klare stemmen, vér van men heeft verzonnen. Krom de weg, het bestaan is recht, dans; bloem der aarde, verbindt het mondiaal gekleurde lint met uitbottende jeugd, ontbloot het sprookje.…

CHRIST SUPERSTAR Bloed, zweet en tranen keiharde muziek ruwe rockopera felste lichteffecten hevigste bewegingen harde zang in solo en koor Met niet aflatende uithaalkrijsen laagste bas, hoogste falset ongewone rond podium muisstille uitverkochte zaal Nieuwe De la Mar Theater, Amsterdam donderdagavond 8 febr. 2024 Ik zit op rij…

twee punten in een gering raken weidsheid groeit in een zee van oeverloosheid het vervult zich in een rij atomen afgesneden van de baan terug elk op weg naar een vruchtbaar land geen leegte geen lijden van een handvol gegijzelde cellen in het zog van een doelloos zwalpen het was slechts een spiegel voor ons verborgen voorbij de…

De rijen dik voor de deur staan Met mensen die gaven om mij Ik wilde dat ik kon steunen Alle mensen waarvan ik houd Ze kan laten lachen, kan luisteren Iemand die je zo vertrouwt Iemand die slimme dingen zegt De juiste snaar kan raken Mensen echt kan helpen Die mensen gelukkig kan maken Helaas ben ik niet bijzonder Maar juist heel gewoon…

een blik die ik er zelden zal vergeten vooral toen hij daar terstond het bord in woede samenbond en het met twee miljoen er bij pardoes het raam had uitgesmeten Alleen oma keek nog blij stond met haar handen in haar zij wat even later op het Plein wat door mijn opa werd verweten want zij won een schoonheidsprijs er voor de derde keer op rij…

blijk van waardering voor mijn inzet oppepper voor mijn eigenwaarde ik frommelde het weg in mijn sportbroek hernam mijn oude hardlooptaktiek als op vleugels gedragen begon ik te lopen het welslagen lag al in mijn houding opgesloten nu nog voorbij en dan weer mezelf zijn mijn gedachten gingen op zij applaudiseerden staand in een lange rij…

Jij hebt de klinker die ik wil Die ik nodig heb maar dat mag niet gezegd Jij smijt blikken bitter als mirre Wat moet dat zijn als ik je strak vastbind Mijn verbeelding sleurt ons mee ik weet zelf niet waarheen Ze trekt banen in het ijle Jagend op dat ene die enkele klank die alles verklaart De vraag dient zich aan Keuze uit een rij…

de populieren zenden lange ruisende seinen berichten over lijnen die ik kan horen maar de betekenis van de ver geschreven muziek moet me ontgaan rijen hoge koren over de hemelbaan het zijn serene vissen druipend groenwater klissen zuchten spiralen naar houvast dwalen opgeschoren hagen tuinen van sierlijke pluimen een bewegend…

Deze onvolprezen site is bedoeld voor jong en oud, voor ambergroen en dichtersgoud van stof dat met de wind mee waait Wie 't zijne hier niet van wil weten wendt zich tot broedplaats Hartenkreten speciaal bedoeld voor kleine zielen maar rij ons hier niet in de wielen!…

Ja, en bij het beekje in 'Het Broek' en in vaders tuin waar de seringen en rijen rozen wachten op bewondering. Waar, peuzelend aan wat peperkoek mijn zusjes vrolijk touwtjespringen.…

Ik denk aan de vogels, de bloemen, het wuivende riet, rechte rijen van populieren. Ik denk aan de tuinen, de bootjes, de vrijheid, het uitzicht tot aan De Rijp. Ik denk aan de ringvaart, de molens, de sluizen, aan de krommingen in de dijk. Ik denk aan de nevels, de mist, de sluiers, de prachtige luchten boven het land.…

naar wat voor portret wat voor portretten: Links en rechts zittend 2 burgermeisjes: Letizia (nieuwlezeres) en Maxima (bankmedewerkster) Tussen hun in: hun mannen, hun Koningen: Willem(de 4e)-Alexander en Filipe de 6e Staand 2e rij: de zussen, ouwe zussen Beatrix en Margriet En dan staand in het midden Zij, de langste en meest stevige…

Hij is een stille dromer, sluiter van de rij. 's Avonds telt hij stenen voor het slapengaan. Ze liggen warrig door elkaar, zwijgen voor het bedverhaal. Heel even een moment, met komma's en met punten, rustpauzes. Hij daalt in, straks beginnen de weeën. Muren zijn niet eindeloos.…

`HIMLISCH GUT" Ik was naar binnen geglipt achter de rij voor de kassa wellicht te danken aan mijn gehandicapt dochtertje De kosteres reserveerde een mooi plaatsje bij de uitgang voor het geval Giulia een aanval kreeg "Hier niet gaan zitten" vermeldde een A4 wit wat gold voor iedereen behalve voor mij Ik vroeg om groene thee…

even voel ik mij geheel vervreemd een ander werelddeel maar ik rij gewoon rond op de platte grond in mijn dagtaak onderweg naar een afspraak de wolkenbergen hebben het begrepen stil trekken zij verder gaan hun wegen maken een bui regen spreken niet tegen.…

Zijn laatste snufjes uit de woordenbrouwers stamppotbrij zet ik, ge zijt gewaarschuwd, voor een deel vast op een rij: Een rooftopbar met bierarrangement een jukeboxmusical met discobowling daarmee wat optoeren met omfietswijn voilà, weer een 'Nieuwe Hedenlands' refrein...…

ijsman speelt met vuur 't is lente en de rozen klappen open en huppelen vrolijk in de natuur De zonaanbidders bakken het bruin de regenman rent naakt in de tuin de dekselse dames zwaaien rond met hun zoete suikerkont De regen klettert tegen het raam de wind wakkert nieuwe dromen aan de schemer sluip dichterbij en de schaduwen staan in de rij…