Alle inzendingen over rood licht

Hij ontstak in gramschap, heftig als die van een Amsterdammer aan een autostuur, die rijdend door rood licht, komend van links, moet wijken voor een ander, die van rechts door groen licht nadert, o het schrijnened onrecht hoe een tweewerf gepriviligeerde een eerlijk man belaagt... Zo was zijn toorn.…

gekomen was, ze Gaf me een hand en vertrok met de Laatste trein uit haar zonneboek Wat duidelijk maakte wie ik werkelijk was Ik stond op een leeg perron en op het eind Zag ik de rode lichten vervagen in mijn droom Ze koos een enkel spoor wat ik in haar ogen las.…

Als een echte kerel in dat enorme verkeer, wachtend voor het rode licht, slechts zes jaar.…

Je vel scheurt open in tranen rood licht. De spiegel van je ogen weerkaatst een vurige lust die me tanig opgestoken bitterzoet woekerend verteert. We zuchten ineen van opgelucht verschieten, voegen ons samen in een nieuwe wet. Ik adem je uit en zing een lied van liefde, bijeengeraapt de scherven van ontzilte moed.…

wie ik werkelijk was Ik stond op een leeg perron en op het eind Zag ik de rode lichten vervagen in een droom Ze koos een enkel spoor zonder bestemming Wat ik in de pupillen van haar ogen las Zij paste slecht in wat van mij was verstrooide het vergaarde gedachtegoed, Scheurde de zinnen die ik schreef.…

als tienjarige droomde ik van een wereld met een zwembad vol naakte haremdames waar het eten naar boven gebracht werd in automatische boodschappenmandjes daar werd alleen door automaten gewerkt alles geregeld door groen en rood licht weg met oranje en de twijfel en oorlog alles enen en nullen en helder inzicht ondertussen het zwembad drooggevallen…

zachtjes waaien klanken over duinen vang ik woorden in jouw voetsporen kleuren treden donker waar stemmen praten schep ik water in de nacht wijl zee mijn enkels drinkt huilen vissen het verdriet in het rode licht van de toren schaduwen flessen op 't zand rond mijn middel kiemen algen laatste stukjes huid reizen af de ochtend vecht…

licht, de zon…

licht' Steeds wil ze door Ze kijkt altijd verder Ze brengt de horizon een stukje dichterbij Nooit zal ze vragen: "Help je mij?…

de trein verdween het rode licht uit zicht de verte in een bocht het schrijnde kou mensen schaduwden de stilte herinneringen op de tocht je had de dag in woorden moeten vangen, alleen mijn lach zocht je maar op je zag mijn handen praten met m'n vrienden hun ogen dronken het verhaal gezichtloos koos de voorste rij niet iedereen…

Vrouw van de nacht bij het rode licht men kijkt op je neer en deuren gaan dicht. Je verkoopt je lichaam om mannen te behagen waarom je dit doet durft niemand te vragen. Boven liggen je kinderen slapend op jou te wachten jij verdient voor hen de kost in eenzame nachten.…

Dan ziet hij plotseling een fel rood licht. Hij remt . . . Te laat (’t bleek toch wat weinig zicht) en ‘t leven geeft hem zo maar zijn congé. Die opdracht kwam toch rond, zoals gepland: Hij had een heel bekwame assistent.…

Straten uitgestorven, verlaten, slechts rode lichten verwarmen troosteloze kade. Eenzame man scheurt de nevel uiteen, als hij troost zoekt in het warme rode duivelse licht, hij verdwijnt in schelle gloed.…

Een baanvak stopt voor rood licht. Er woedt een storm van ijzer bleek bacchanaal geknoopt om het roekeloos eiland lijnen dat als een zwaar lichaam zwijgt, verzonken in dronken slaap. Lange sporen omarmen elkaar onder licht van de maan. De laatste trein is ratelend in de nacht gegaan. Lege wagens zuchten, schuifdeuren half open.…

licht gedoofd is terwijl de trein voorbij snelt Mijn glimlach kijkt uit het raam kriebels raken een gevoelige snaar zoveel liefde langs het spoor en ik ben ernaar op weg op weg naar haar…

Ik wandel door dagen van vroeger laat kleurt de zon de avond rood licht klimt in huizen van straten stroomt uit ramen in een stad waar ik eens iets moois gevonden had maar ik raakte het kwijt en weet nu niet meer wat...…

Maar, ik hou er toch noch altijd van zelf te rijden, eens lekker optrekken na een rood licht, of cruisen in slow motion langs veldweggetjes op een kalme zondag morgen terwijl de zon opkomt met goud in haar mond. Zalig!…

in het wegdek klinkt je stem, hoor je grommen als de banden brommen gierend lachen in de bochten, als we wachten voor het rode licht druk ik snel een kus op je gezicht in mijn blik vooruit zie ik overal je ogen je lichaam nodigt uit een hand die wuift je felle blonde haar gouden krullen zullen altijd je aanwezigheid onthullen een…

Hij leek een zon maar rood en lief'lijker Dan de zon zeld, met rood licht als de ster Van Mars in de midwinternacht, toch gaf Hij door zijn eigen licht geen schaduw af. Hij liep neurieënde, de lucht werd gek Wanneer hij ademde en met een trek Zijn longen vulde dat zijn borst opzwol.…

Start nu maar de machine Laat de motor draaien Volledig vol met benzine Nog even handje zwaaien Daar gaan we weer Voor een dagje toeren Gezwind in het verkeer De wind ’t gezicht beroeren Langs de akkers en de weiden In de schaduw van het bos De chauffeurs die ons benijden Op de wangen een koele blos Stoppen voor het rode licht Dan…

Hij loopt nerveus langs de etalages Waar schaarsgeklede dames van plezier Wulps wenkend dingen naar zijn gunsten Lonkende ogen, toe schat, kom maar hier Hij grijnst wat bleu en onbeholpen Maar niets verraadt dat hij al zwicht Voor valse wimpers en geverfde lippen Of andere verleidingen van het rode licht Dan staat hij stil bij één der ramen…

licht verdoezelend voluptueuze heupen borsten vlezig binnen geen weg terug Gespreide benen vette plooien wenkten liggend op haar rug Stuntelig roede weigert negerend de uitgestoken helpende hand Brengt hem uiteindelijk de daad signalen afschuw verdringend Met gebogen hoofd verlaat hij de straat…

Je staat voor het rode licht. Was het maar zo makkelijk om verkeerslichten met ganzen te omzeilen. Gooi drie voor de put. Soms doe je alsof je me uit de lucht hebt weg geregend. Alsof ik het tikken ben van het verkeerslicht. ‘Dat is voor doven, schat!’ ‘Ik hoor je niet.’…

De grote pekelstrooiwagens in de straat met hun knipperende rode lichten in de donkere vroegte rijden al zwaaiend zout en pekel. De kinderen op kussens zacht als de leliebloem slapen nog met hun beer en knusse pop. Ik moet nog rekensommen maken. De eerste vissen vinden hun blaas en ademwak.…

De stad waar ik geboren ben is gebouwd op houten palen het is een stad met mooie grachten en duizend vergeten verhalen Stad van Dappere markten en duiven rode lichten over wal en canals stad waar je geen stuiver voor geeft en dan weer opbloeit en leeft Als ik slenter langs de singels staren statige huizen mij aan mijn oren horen meer talen…

Door de zuigende rode lichten op de wolkenkrabbers, omhelsd speelden we met de schaduwen van hoge bomen van Yoyogi park en we dansten als vogels roken het ontstaan van de lente en werden weer mens. II. Zoals de metro golfden we ritmisch op het lawaai van bewogen lucht.…

licht zomaar door… een klein kadertje op pagina 3 van een krant zijn kameraadjes staan verstomd , en gaan hand in hand achter een blauwe kistje waarin hij na Kerstmis werd begraven Op zijn bloedend hart… een witte roos… voor zoveel onbeantwoorde vragen?...…

ontvlambaar De zon zakte in de Middellandse zee De horizon gaf glinsterend rood licht Fonkelend tussen de golven door We konden onze ogen niet van elkaar afhouden Ik zag je gevoel in de blik op je gezicht Ik herkende het en gaf je die eerste zoen...…

Ik heb een rode jas gekocht van zachte stof, licht in gewicht het moest er eens van komen ik heb een rode jas gekocht niet rood rood maar koraalrood goed op olijfgroen ribfluweel ik heb een rode jas gekocht mijn spiegelbeeld bevalt me wel ik fiets voorbij op ramen, etalages ik heb een rode jas gekocht die houdt me deze winter warm de…

Ik buig je naar het licht vang je rode loperslach als een ster in de nacht. Een eenzaam applaus een spontane buiging en een groet bij ieder weerzien.…