Alle inzendingen over rookgordijn

Je liegt dat ik blauw zie van de rookgordijnen die je optrekt voor mij maar ik kijk er doorheen zie de kern van je verraad en ontwijk voortaan je blik die mij onwaardig is. Ik zie je verdwijnen in de kloof van je waan de grillen van het vlees zullen je hitte verteren.…

De moeiteloosheid, niet het rookgordijn, Is zijn geheim. Met taal gaat hij naar bed. De taal, van A tot Z, is zijn fles wijn.…

mijn ogen, neus en mond zijn uitgewist wie naar mij kijkt, staart in een leeg ovaal een atlas op een onbekende schaal de aarde hult zich in een dichte mist het rookgordijn van een illusionist die speelt met vuur en zaagt met roestvrij staal en kan verdwijnen voor een volle zaal op een manier waar het publiek naar gist ik tover telkens als…

het tuinpad zal nog bladeren verzamelen regen zal nog wegwassen wat niet tijdig kon verdwijnen ook al heeft september zijn schaduw geworpen ook al lijken wolken opgedroogd in rookgordijnen er zullen nog doden te betreuren zijn verse aarde zal weer wonden onder duister bedelven monden zullen zich om ingeslikte woorden snoeren een ogenblik lijkt…

Een rookgordijn hing immer voor hun ramen. Hun woning had een lucht om op te schieten. Een derde roker werd het zelfs te grijs; die kwam dan ook maar eenmaal op visite. Al deden alle drie het bij herhaling, ze rookten ieder op hun eigen wijs: het tweetal ketting en de derde paling.…

De moeiteloosheid, niet het rookgordijn, Is zijn geheim. Met taal gaat hij naar bed. De taal, van A tot Z, is zijn fles wijn.…

ik was verward, de wijzers van de klok vertraagden, waren niet vooruit te branden ze stonden stil en ik stond voor het blok toen niemand acht sloeg op mijn offerande ik wilde vuur ontsteken met m'n stok geen vonk sprong over, elke poging strandde tot onverwachts het rookgordijn optrok en ik, uit as herrezen, me vermande je overbrugde afstand…

te hoop lopen tafels vol als door biecht verschoond leggen groots geloften af bij tijd getaande tempels ontknoopt knallen kurken los vrij van ooit gefleste geesten roepen heil en zegen af over koppige nevelvelden terwijl hij bezwijkt tikt hij de laatste schrikkel weg de crematie is al rumoerig begonnen terwijl hij zijn laatste rookgordijnen…

Ik heb de blauwe lucht gezien, stralend, vol van zonneschijn, geen enkel rookgordijn, door vliegtuigen ontzien. Ik heb de blauwe lucht gezien, autobanen, stil, verlaten, een enkele auto reed nog door de straten, dit had ik nog niet gezien voordien.…

Wat in het Testament niet wordt vermeld Is hoe de kribbe Op een onbewaakt moment Door een hoeftrap van de os kantelt En het omzwachteld Kind Over hooi en drek en haver rolt Het moet geheim blijven Streng bewaakt door een kobold met brokkeltanden Het rookgordijn dat over de schandvlek schoof Voedt het raadsel Misschien was het maar een luchtspiegeling…

Ik rookte nog een laatste sigaret, maar zonder rookgordijn kreeg ik van jou twee sigaretten, kalmerend en natuurlijk verantwoord.…

ik was verward, de wijzers van de klok vertraagden, waren niet vooruit te branden ze stonden stil en ik stond voor het blok toen niemand acht sloeg op mijn offerande ik wilde vuur ontsteken met mijn stok geen vonk sloeg over, elke poging strandde tot onverwachts het rookgordijn optrok en ik, uit as herrezen, me vermande je overbrugde afstand…

het enige ritueel dat de kamer kent is er niet meer, hoe hard ik ook met mijn mouw schud een betraande zakdoek maakt elk woord overbodig: de duif is dood kaarten voorspellen nuchterheid, het teken is het lege glas zonder dubbele bodem kan ik niet verdwijnen de asbak geeft geen gehoor aan het rookgordijn; die illusie brandt zichzelf…

worden Dan ligt hier voor de Winters die nog Komen gaan genoeg Voedsel om te overleven - Ik heb net mijn Boeken en mijn rooster Gehaald, en snuif de Vertrouwde geur op Van weer een schooljaar Dat op het punt van Beginnen staat - Geur van liefdevolle Vertrouwdheid gemengd Met de rook die Aan de schoorsteen Is ontsnapt - rookgordijn…

Anderen paffen door achter hun giftige rookgordijn en menen het zonder tabak niet te kunnen stellen. Ik mijd al jaren de winkels van de tabaksmarkt en had daarvoor een hele goede reden: ik kreeg, nog tamelijk jong, een groot hartinfarct. Dus wat kon ik anders beslissen dan "ik stop".…

Als een rookgordijn wordt opgeworpen Om aftakeling te verhullen Als takken verder spelen in mineur Kaal en troosteloos in de wind Als de schrale zon een schaduw wordt Een schim van lang vergane glorie Wanneer gure regen mijn gezicht teistert Bergen blaren de weg onzichtbaar maken Wanneer fluitende wind in mijn oren blaast me influistert dat…

Een puinhuis verdwijnt in een rookgordijn Kruitdamp slaat diep in de maag Laat me zwijgen … grijpen naar de uiterste hoeken van het zijn. Ontelbare uren in ademnood Tot je een ankerpunt vindt, tegenpool van pijn of dood. Keurig. Minzaam. Voornaam. Zo sta je daar…mijn wilde schoot. Regendruppels spatten open op jouw haar.…

Ze zwaaien en struikelen weg in het rookgordijn van deze dag. Een voetafdruk bewijst: 'Ik ben een kloof.' Scherfjes, ondeelbaar klein, geen mozaïek maar as op onze lakens.…

ontsnappen hij leest mij voor uit een boek ik laat hem foto’s zien hij pakt mijn hand, stevig in de zijne, zacht en oud waar is ruimte is er tijd, lees ik zijn voorhoofd en breng de lauwe thee naar zijn mond van trillende lippen heb jij die vrouw nog gesproken vraagt hij, al tijdens het drinken maar nee, ik verflauw niet omhels het rookgordijn…

spinnendraad Ik laat mijn zere ogen gaan op wolken hier niet ver vandaan waar Kleine Beer de hemel wijst een Melkweg om af te slaan en kleur het boek van mettertijd met parelmoer en sterrenkrijt voor manen die haar nader staan mijn koningin op beddensprei Nog voor zij mijn gezicht verlaat en langzaam buiten westen gaat vertraagt vanachter rookgordijn…

groots niet corporeel zoals velen dachten maar zijn muziek: ach mijn klank zeg mij Fryderyk, ik heb je niet verleid veel jonger was je dan mijn stonde je hebt het ondervonden in afgunst zodat zelfs de piano jou teveel werd toen ik Franz List weer bewonderde zijn viool had mijn lichaam geraakt ach lief, mijn ware naam kende je niet mijn rookgordijn…

De wil gewild te zijn in parrenlampen-maneschijn Jasmijn gehuld in rookgordijn glanzend melkwit parelzwijn cup D velourst in stug satijn De wil ze vilde me in al jouw lust en had me nooit oprecht gekust ze ving me enkel omdat -al die mensen- ik miste de vertoning op jouw witte doek bewust in plaats daarvan heb ik drie bundels…

stilzwijgend ornamentaal ingenist diepbruin weggekroegd in schimschaduw verholen matgekraste zielespiegels achter grijs gefilmd glas een kelk teveel door rookgordijn besluierd buiten het middelpunt van jouw zwakke aandacht moest ik je vinden in een poging tot als vanouds hetzelfde zijn sprak je krachteloos vriend met ontweken liefde liet…

Wil niet meer dansen niet meer het leven grijpen de handen beven, ze schudden willen stil en onopgemerkt blijven stervend slapend valt de as spreidt de fijne rookgordijn van sigaret raakt ergens de bank van het leven breekt in vrije roes de val maar net duizend eenzame doden drinken voeten voelen zacht de bodem slinken naast het licht in…

Hij is doof - vertelde ze waarna zij grijnzend verdween achter haar blauwe rookgordijn likkend aan een grote envelop voor een volslagen onbekende Mijn lieve woordjes waren tevergeefs evenals haar oude koffie - zure melk en haar gedroomde Nachtwacht die zij ooit had geborduurd op stille avonden van het eenzame verlaten met naald - garen…

Nu wordt hij met een holygun verslonden Geplunderd, achter rookgordijn gevild...…

Achter het rookgordijn liggen de mooiste mogelijkheden van het leven en van elders voor het grijpen. Als ik onleefbaar was kan je me dan verwijten dat ik probeerde te geloven dat ik het niet zou zijn voor jou?…

Het parlement heeft veel geïnvesteerd In het rapport, vandaag gepresenteerd De winst en het verlies, eindrekening Gevolgen van de winning van het aardgas Van zestig jaar ten bate van de staatskas Waar Gronings jeugd een toekomst heeft ontbeerd Laat dit rapport begin zijn van herstel Van maximalisatie van die bel Na stelselmatig Groningers…