Alle inzendingen over ros

wil ik je deze roos schenken.…

o, roos jij voert strijd tussen het einde en nieuwe begin groeistuipen in verleden je ziet een glimp van oude resten allemaal zo pijnlijk jij groeit nu naast mij terzijde fijne draden groeien in ruimtes waar liefde zich verborgen houdt in de scherpte van bladeren snijdt hoop in verandering jij roos bloei met mij in mijn leven waai in…

een dag na gister de roos bloeide ik keek en zag schoonheid zoals eeuwigheid bedoeld is zelfs in de schaduw van helder licht…

koud is het door en door koud alleen met de smalle maan half verscholen achter de wolken ben ik verlaten door en door koud alleen in mijn dromen jouw stem die me vraagt lief, kom hier in mijn armen laat me je hart, je lijf eeuwig warmen verschuivende wolken zwart doen me ontwaken ik schreeuw blijf geeuw ben al wakker…

Een bloedrode roos stuk getrapt en gebroken een hart vol van strijd.…

gezang van nachtegalen ontdoornde rozen op een kindergraf rose elle a vécu ce que vivent les roses l'espace d'un matin de tijd lacht oorverdovend zingen de nachtegalen…

Nu in de herfst van mijn leven koester ik de liefde om me heen mijn blik richting de zon om als een roos nog even te kunnen bloeien…

Van binnenuit Naar de kern Naar buiten In steeds Wijder wordende Cirkels terug Naar wie ik Was in het Begin…

De roos zo broos wil niet meer bloeien omgeven door vuil hoe kan ze groeien ze sluit zich en is voor altijd verloren wat rest is slechts dood en verdorren.…

Ze hing er eigenlijk een beetje bij, Sinds Boudewijn, haar man, was overleden, Haar leven was niet zonder moeilijkheden, Toch bleef zij zot op grappenmakerij. Dat bleek wel toen zij op die julidag Die appel toonde, met een schalkse lach.…

Het is de Roos, de malse Roos-alleen, Met welker blaân de drie Bevalligheên, Als 't Minnewicht met haar ten rei' zal treên, Haar hoofd omringen. Zing, Disgenoot! zing vrolijk met mij mee! De Roos, de lust van gulden Cythereê: De schone Roos, 't bemind gewas der ne- gen Zanggodinnen!…

Door een roos, met zijn doornen en z'n pracht zag ik opnieuw weer de kleur in het leven iets, wat ik niet zo mooi en lief had verwacht heeft me opnieuw weer zin in het leven gegeven.…

ik zocht je in haastige gezichten zag mensen vertrekken en komen mijn ogen een roos in de hand ik was Den haag, jij nog voor Utrecht de roos was beloofd voor die tijd…

bloed druipt uit de roos druppels duister stollen zwart marmerwit adert de angst het groen gesteelde leven breekt de knop verhangt tot rode dood…

ik wist je in de trein je hart op het perron je zou om elf uur komen de grote hal hing vol met warme dromen ik had een roos zoals er vele bloeiden in handen die naar een ontmoeten groeiden jouw lach ontspande alles wat ik had de trein te laat mobiel op half zeven die was thuis gebleven maar in de mensenbrij klopte je hart en…

Bloed druipt uit de roos druppels duister stollen zwart marmerwit adert de angst het groen gesteelde leven breekt de knop verhangt tot rode dood…

hoe jij kleurde naar de zoen die als een roos in de zomer rijpt, de larf achterlatend en bevrijd van het sculpturen schouwspel waar hamer en beitel je de vorm gaven om in de eeuwigheid te verdwijnen doch reeds in elk stadium waar jou latente verschijning zich verstrengelt met de boezem die me voedde, is hartstocht mijn legalisatie om je…

Waar je een roos plant kan geen distel groeien. Maar als je een roos plant, plant je ook de doornen. Net zo stekelig en pijnlijk als een distel, zeer waarschijnlijk. Maar een roos is mooier, denk je bij jezelf. Dan maar wat hinder. Maar hoe zit het met de distel? Die heeft weer… een prachtige vlinder.…

De nacht is gekomen waarin helderheid, contrast en scherpte van allerlei maan en sterren schitteren in de hemel O Liefste, waar je ook bent, je bent mijn roos bij wie ik zorg draag tegelijkertijd heb bewaard in mijn breekbare-en-kwetsbare om nooit meer te vergeten laat staan verwelken.…

Jij bent mijn roos die ik wil behouden.…

Ik leerde roos: de r en weer die oo en dan de s van Sjoerd. En ik kocht nóg een schrift en ik schreef wéér een boek. Roos schreef ik, roos, roos, roos, en dacht: een boek zó vol met rozen is een boek over een tuin. Dat was boek twee.…

Twee lesbische dames uit Schotland Die vonden een roos op een rotswand Ze zeiden toen: jee, We nemen die mee Sindsdien doet die roos dienst als potplant…

Slaap als een reus slaap als een roos slaap als een reus van een roos reuzeke rozeke zoetekoeksdozeke doe de deur dicht van de doos Ik slaap --------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten'.…

Droog met een kruidig kundige frisheid, opgehaald in de rose tint van rosé. Opgelucht haald de fles kruidige rose wijn met leeg etiket, lucht, om kurk uit te spugen, die het frisse herfstarrangement, de kleur van een zachte herfstwandelingstint nalaat.…

lichaam die roos kent geen doornen!…

Neem deze roos. De laatste roos die ik je geven zal. Bewaar ze maar zolang je kunt. Over een paar dagen zal ze verwelken. Langzaam vergaan tot stof. Net als mijn liefde voor jou. Ik wil je nooit meer zien…

De dag wil ik plukken elke dag weer Het doet me zeer de roos te plukken De roos die gloeit in laat najaarslicht Alleen in dit gedicht pluk ik haar voor jou En ik hoor: ........AU!…

De touwen gerafeld, de witte roos geplet..…

De schijn van rose in een roes van slapen Zo volkomen volkomen stil Wind en wind blazen rose van zacht naar kunstig wit Hand en hand strengelen samen geboetseerd in rust Oog en oog herbergen samen de loutering van licht Muur en muur werpen schaduw op de laatste blik De schijn van rose in een kist van crêpe Zo ongrijpbaar…

dichtbij de roos verbind ik wat ongebonden is niet dat ik daarvoor zelf koos het bleek de adem van stil gemis dichtbij de roos komt vreugde binnen zuivere tinten van genade kleuren die als vanzelve echtheid beminnen de snaar raakt van een trillend doorgaand gebeuren dichtbij de roos word ik gezien zonder ogen word…