Alle inzendingen over rustige avond

zon gaat onder kaarsen geven licht wijn wat warmte fles geleegd kaarsen gedoofd dansen plots glimmende lichtjes overal om ons heen vuurvliegjes ze beamen dat het goed is natuurlijk de natuur benadrukt ...…

De kou, de regen, het schamele voedsel en de beperkte privacy, dit land zal ook wel niet een hemel op aarde zijn, dus kom op, doorzettten, doen wat ze zeggen en dan komt er ooit wellicht een rustige avond met het gezin, om na een heerlijke maaltijd gezamenlijk met de CV op 22% naar een gezellige familiefilm te kijken.…

Iedereen slaapt Duttende planten De maan die gaapt Sterren als diamanten Tongen liggen stil Monden gesnoerd Duif in zijn til Paden onaangeroerd Bloemknoppen dicht Deuren gesloten Zorgeloos gezicht Aangemeerde boten Kaarsen opgebrand Discussies onverhit Door stilte overmand Lekker rustig is dit….…

Doe het rustig aan kijk naar de opkomende maan. Zij werpt haar licht op uw bezweet gezicht. Ondertussen geeft de zon haar avondrood, omdat zij overdag, overdadig warmte bood. Zij daalt af, tot wij de dag kunnen uitwuiven, om ’s anderendaags weer de dauw van een nieuwe dag te mogen opsnuiven.…

En als dan straks In het uur tussen hond en wolf De stad Haar aangezicht verbergt Weer dat je ne sais quoi gevoel Dat me verder drijft Doorheen het labyrint van tijd Tastend n het ongewisse Verlangend naar het licht Dat na de nacht Verzacht Als een pleister Op een slepende wonde.…

Met rustige muziekjes in de stallen (beweert een aantal Britse psychologen) kan men de melkproductie flink verhogen: Klassiek schijnt koeien prima te bevallen. Maar stichting Wakker Dier is minder blij en ziet de beesten liever in de wei.…

je rustige adem gelijk een sierlijke vogel danste de avond in streelde wolken in een hemel alleen van ons veren van klank vlogen mij verder dan ik ooit zou dromen…

Een rustige septemberavond De avond valt vroeg De nacht is lang De laatste zuchtjes van De hete zomeravonden Lichte bries over je huid Licht rillend, gehuld in zomerkleding De laatste witbiertjes Een ultieme groet aan De geslaagde zomer Die heerlijke avond Verwacht men de winter Maar toch eigenlijk ook niet…

Laat stilte maar vloeien tot de hartslag vertraagt en de woorden niet meer te vinden zijn omdat ze elders een poort vonden om binnen te gaan in vrede met de avond.…

Zal ik nog één keer schrijven over de dag die bijna voorbij is? Zal ik schrijven over de wind en de meeuwen? Over het blauw van de lucht en de wolken? Zal ik nog één keer schrijven hoe onze stemmen weerklonken? Hoe wij onze namen schreven vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…

Op het congres vloog Eurlings uit de bocht Toen hij zijn steun verklaarde aan Verhagen Of het ook rustig kon, hoorde je vragen Dat hebben ook zijn buren hem verzocht Want ruiten breken, muren storten in Wanneer hij 's avonds werkt aan zijn gezin.…

kamperen is zo heerlijk ik hou van buitenleven maar een ding is een ramp zoem-zoemerdezoem-prrrik op een stoeltje in de zon een tafel vol met wespen waar prikken zij in: de jam? zoem-zoemerdezoem-prrrik 's nachts lig ik in mijn slaapzak geen oog doe ik nu dicht muggen komen voor mijn bloed zoem-zoemerdezoem-prrrik…

Breng mij niet weg straks onder tromgeroffel maar ga samen rustig pratend en kalm lopend achter me aan naar de plek die daar geopend wacht bij de tuinman leunend op zijn schoffel.…

Het is een rustig ouwejaar geweest Agenten, ambulances molesteren En vuurwerkbommen laten exploderen Dat is gewoon traditie, het is feest! Zo'n oogkliniek heeft anders niks te doen En schade, ach wat is nou 10 miljoen?…

Angst voor geraniums? Helemaal uitgewerkt? Zich van iets anders dan werk niet bewust? Echter beseft deze euthanasiefanaat wel dat hij nu kiest voor ééuwige rust?…

Voor M. L. R Wat hebben wij ontzettend veel gemeen De zware, onderdrukkende gebeden Wat wij met onze knuffelberen deden De kleine dorpen, God die niet verscheen Een dierbare die op een dag verdween De plannen om te vluchten die wij smeedden Wat hebben wij ontzettend veel gemeen Een keel tot aan de rand gevuld meteen Toen bleek dat Sint…

Een avond valt in Limburg. Gebeurtenissen gebeuren, die niet toevallig zijn, in en rondom ons heen. Ik zie en luister. Bomen zie ik elkaar vinden. Een vlucht vogels hoor ik, die niet vluchten willen, maar rustig vliegen. Oneindige sterren verschijnen, die door de schemer breken.…

Ook al wonen we op het platteland kunnen niet met open ramen pitten als wij 's avonds slapen gaan gaan buren, 'n krat bier bij de hand met kaarslicht en muziekje aan 'gezellig' lallend buiten zitten.…

Rustig zo.…

De directeur van de Rotterdamse RET zit er niet mee: Hij spreekt van een 'relatief rustige nacht' maar na nog wat van die 'rustige ' nachten is aan het einde van het lied de RET dan wel failliet…

Op Breda 's Dokter Struyckenplein glommen boven de ramen van de zelfbedieningswinkel de kleurige woorden ZIEZO TIPTOP noodden wandelaars en rijders dagelijks met frisse tinten en warme gloed bij avond hier rustig en voldaan zonder verlangen naar beter hun waren uit te zoeken.…

't Is avond nu en liefste, ik bemin het kraken van je voetstap op het grint van mijn verlangend hart dat rustig wacht tot tuitend stemgeluid is uitgeblust en 't laatste koortsig denken uitgedacht. Wordt straks mijn hunkering door jou gesust ? 't Is avond in de beukenbomen. Zacht keert lucht - ook aarde - weer tot sabbatsrust.…

Ik ga in de late avond. Ik ga in de donkere nacht. Ik ga met een rustig hart. Ik ga niet gekweld door zorgen. Ik ga met een optimistische lach. Ik ga gebaand over goede grond. Ik ga naar het licht waar de toekomst wacht. Ik ga naar wat leidt tot vreugde in mijn hart. Ik laat mij leiden uit de smart.…

liefde en lust zoals een verbonden echt met hart en bloed in schijnend licht lieflijke hartstocht ontmoet tot de dag vermoeid in schemerlicht berust duister wiegt de dag in zachte sluimering de nacht ontfermt zich over het stervend licht leven zwijgt buiten hoort men slechts fluistering een bries door de kruin van bomen als gedicht deze avond…

De avond zijgt als zegen Om heide, weide en zand. Vaag worden al de wegen Eéndonker met het land. De grijze verte nadert Onhoorbaar, kalm en zacht; In 't blauwende gebladert Daalt stille vredenacht. De hemel heeft zich rustig Om de aarde heengespreid En zoent haar nu wellustig In zwijgende eenzaamheid.…

een rode gloed betovert een stille avond na geflirt tussen zon en zee wordt de horizon één met rustig kabbelend water fenomenale kleuren, weerspiegelingen van roodoranje geboren uit liefde van natuurelementen drijven eindeloos mijn geheugen legt vast al dit moois op mijn netvlies voor eeuwig gebrand!…

avond avond kamer klein sfeer bepaald door liters wijn jij gevangen in mijn geluk avond avond morgen weer stuk…

hier op dit mooie eiland voelt alles al vertrouwd pas verhuisd toch vanaf het begin niet als vreemden beschouwd een ieder groet ons spontaan als kenden we elkaar en woonden wij al tijden hier samen hopen wij op dit eindstation de tijd die ons rest te genieten toch zo af en toe missen wij bij tijd en wijle een lijvig woordenboek…

Ik droog je af met een zweem gewoonte als lichtlilablauwe lavendelbloesems met slapverwaterde haarwortels bengel je voor mij aan de zinkende horizon Want ’s avonds of daarna bubbelen jouw kooipoten en je episch epicentrische kopje mee als granieten pelgrims op zoek naar de bodem van dit heelal Kan ik rustig de bloemen op de grenzen van…

Een ware happening en de avond verliep zacht met zeer weinig wind. Meeuwen vlogen voorbij. Dicht tegen de kustlijn kwamen de golven rustig aan land. Helaas ging de zon snel onder, het blijft wonderlijk hoe ze steeds ondergaat.…