Alle inzendingen over schaamte

ja ik ben los maar niet geslagen heb met regen en wind de straten geschrobd geen alledaags karwei maar later met de zon erbij veranderde het aanzien van de stad ben op pad gegaan mensen keken me aan of ze vuur zagen branden had mijn naturel aangedaan de schaamte voorbij in mijn geboortevel weg met kleingeestigheid en preuts bekrompen…

Het nieuws in Hoogerheide luidt Een jongetje door z’n ma vermoord En Nederland gaat door, vooruit Het nieuws gezien, maar niet gehoord Het nieuws in Apeldoorn, dezelfde maand Een jongen dood gevonden En Nederland reageert bedaard Wordt weer niet opgewonden En dan bericht uit Drente, hoor Een kind weer dood, een meisje En Nederland gaat…

Ik wend mij af, als ik die besmeurde hand moet schudden, aan een valse schaamte is niet te ontkomen.…

"om goed te kunnen schrijven moet je heel diep in je schaamte gaan" zo sprak de schrijver en het laat me niet meer los één poging is meteen een daad wanneer ik afdaal in het donker van nalatigheden die nu toch het daglicht moeten zien over hoe ik toen verborgen wilde houden dat ik de kille waarheid van de dood niet onder ogen komen…

zij bloost niet meer wanneer het over drinken gaat kijkt niet meer weg zij weet van mateloosheid kent zo goed de trek, ontkent zelfs niet de honger voorbij de schaamte waakt zij slechts dag in dag uit over haar eigen grenzen…

Haast alles wat de jongste generatie Zo tussen wieg en graf in doet of zegt Wordt ergens op het web wel vastgelegd Als onherroepelijke registratie Als pre-PC-kind vind ik het heel fijn Om voor zoiets ronduit te oud te zijn…

Ik leg mijn pen neer doe mijn camera uit laat de leegte vol ontzetting stromen wereldse tranen vloeien bij het aanschouwen van welke moeder houdt 't droog bij 't lezen over mannen die (zogenaamd) onze veiligheid waarborgen houden onderzoeken tegen daar gewin in 't spel is hoe ziek zij wij ?…

was Onomkeerbaar, lichaam En geest beschadigd voor altijd - Je hebt er niet aan meegewerkt Maar moest het ondergaan Op straffe van nog veel Ergere dingen - Volwassen ben je nu, Door je pijnlijke vijanden Niet meer belaagd, Niet meer dagelijks vernederd, En ben jij het die belast Met het verleden verder gaat Die schuld en schaamte…

Schamen ze zich dan niet? Niet meer……… één dikzak op speelplein in jaren vijftig tikkertje, altijd de klos wervelende spillebenen drinken uit kraan eten gewoon thuis soep aardappelen pap moeder kookt jaren vijftig gezond achteraf vlag gaat uit welkom vooruitgang daar is Mek Donald! strakke leggings vallen uit auto waggelen naar binnen…

Als de waterkou je kleumt En je humeur niet is te pruimen Zegt je vrouw: nu is het tijd Om de vliering op te ruimen Het komt nog eens van pas Heb je steeds gezegd Maar niets verdween, alleen Is alles tien keer verlegd Ok, Ok, ik zoek het uit Geef me alstjeblieft de tijd Niet overhaasten (traineren dus) Later heb je spijt Zo ging…

Ik was in Utrecht, zocht een woning Keek goed rond, schrok me rot Wil je wonen, huur of koop Betaal je grof voor een krot Goud bleek blik na bezoek aan doorzonwoning op een hoek Nooit groot onderhoud gedaan Jaren zestig, alles krap Prijst een babbel met een map het als buitenkansje aan! Je stookt 4000 kuub per jaar Ja, deze woning is…

je spreekt met mijn ziel en wijst naar de hemel je bloedt uit mijn hart in het rood van de pijn je verdriet is nog warm in het drogen van tranen draag maar mijn naam na vandaag zonder schaamte en bevrijd je van angsten nu hoor je bij mij…

je hebt me ontvoerd in boeien gevangen je buik is zo zacht, geplooid en met schaamte behangen ik zwicht voor je borsten in streelzacht verlangen voel hoe je opricht je huid strak gespannen ik lach naar je mond de lippen geopend fluister mijn woorden voordat je verstomt we rillen en trillen in de kleur van genieten het roze werd rood…

en de jouen de voedselbank rest het gevoel steeds opnieuw dat je staat buiten het spel van samen leven dat voelen en weten die angst en schaamte die verlegenheid en gene dat is armoede die ons schamen moet…

als golven in de zee voel ik mis ik je meer dan licht in het donker huil ik vergeet mijn schaamte verschuil mijn kwetsbaarheid in tranen om niets alsof er al niet genoeg golven in de zee zijn…

we leggen de kleren van schaamte af met hanenpoten krassen we herinneringen geen woord valt in deze sluimerende stilte de bron van licht is niet de maan zelf…

Ze durven zichzelf helemaal, in vacht of goed aangekleed, zonder valse schaamte, bloot te geven.…

zonder trots in schaamte je verlangen te verlaten in het niets je ziel en pijn in het oneindige verloren te zijn en dan als niets meer is lief wat is er meer verdrietig dan zo nietig niet durven te zijn te geven echt tot in het eindige volkomen te leven en dan…

Ha, dit is lachen zeg Neusaap uit Borneo (Inlands ook Orang Belanda genaamd) Ondanks die buik en die Giga-augurkenneus Lijkt het alsof hij zich Nergens voor schaamt…

Naakt met de woorden die ons weer laten spreken zijn we onze schaduwen ontgroeid en volgen we elkaar waar we zonder schaamte elkaars leugens ontdekken…

Hoe onbeschaamd geef jij je natuur de vrije teugel, ik ben vergeten hoe dat was Ik ben vergeten hoe ik zonder schuld en schaamte door het leven ga De erfzonde heeft jou nog niet besmeurd, durf ik te geloven dat ook ik nog schuldeloos ben?…

Niet dat je weg wilt lopen - Waarom zou je- maar iets in mij blijft bang voor leven en vertrouwen De schaamte om het verlangen was al te lang zo groot En ik wilde dat ze voor me op waren gekomen Dat het goed was wat ik wenste toen het er gewoon mocht zijn…

je spreekt met mijn ziel en wijst naar de hemel je bloedt uit mijn hart in het rood van de pijn je verdriet is nog warm van mijn tranen draag maar mijn naam vandaag zonder schaamte weg met je angsten je hoort nu bij mij…

je spreekt met mijn ziel en wijst naar de hemel je bloedt uit mijn hart in het rood van de pijn je verdriet is nog warm van mijn tranen draag maar mijn naam vandaag zonder schaamte weg met je angsten je hoort nu bij mij…

je tot een oeverloos genot Je slaat verlegen je ogen af als je merkt dat ik naar je kijk Je bloost in rood schaamte wetend dat ik met je gevoel speel Langzaam loop ik naar je toe en fluister:"Je bent lekker"……

Het lezen en schrijven zal dan weldra geen Hindernis meer zijn voor de analfabeet die Zich vrijmaakt van schaamte en pijn.…

Verborgen verlangen diep weggestopt nooit meer die schaamte voorbij Slechts dromend over jouw verschijning van avondrood tot morgenstond Onbereikbare warmte waarom ben ik met al mijn gevoel overgeleverd aan jou...…

Dat je schaamte verstopt achter draden om niet te verraden wat er wordt verwacht Dat je wordt verkracht door de beelden toen iemand gilde en jij ook niet wilde wat gebeurd is Dat je zelfs je naam niet droeg toen iemand die vroeg Waarom je daar was en waarom je naakt was…

Onbemind en onbewaakt Door een roes van al die drank Wil ik vechten voor mijn leven Terwijl er niets te vechten valt Destructief in al mijn daden Lig ik hier vol medelij In de ochtend vol van schaamte Onbemind en onbewaakt…

Ik zou van schaamte gauw een boerka dragen. Zeg Gerrit, geef wat - 't is maar een idee - aan gedupeerden van de DSB!…