Alle inzendingen over schapenvacht

Hartstochtelijk woord brandt als een vlammende haard op een schapenvacht.…

En in de nacht verberg ik me achter dromen van zachte wolken schapenvacht woon in een wereld door eeuwen water gepolijst van haken en hoeken ontdaan ongestoord bestaan geborgen in een maagdelijk ei beschut door de schaduw van de maan…

De Harense kak is zéér bescheten ze blafte over honden met lange slagtanden zonder tuigen aan te brengen viel het mij op hoe zeer zij terug beet een kleine aangelijnde gedachte zo stond zij voor mij goed op haar strepen haar schapenvacht gleed vals beschamend van de schouders een naakte waarheid restte haar ware gedaante het wufte…

de ezel boog boog dieper door krabde met de hoeven aan de rots zette zijn vier poten trots in rust zij stalden daar hun kind in kribbig stro dieren ademden hun warme wind een ster verschoot in lucht die naar geboorte rook het winterde in warme schapenvachten herders zongen komst in lang verwachten Hij is gekomen als verlosser…

Een heuveltje in het landschap deze leistenen daken van de boerderij onder de hoge rug en de ronde bil langs de Oude Landweg Moet je een stedeling zijn zoals ik om de schoorsteen te laten roken en de beelden in elkaar te schuiven tot mijn eigen naakte lichaam op een schapenvacht voor de open haard wachtend op liefkozingen van mijn man…

Jij was een wolf in schapenvacht. Te lang was jouw wil mijn wet. Ik wou en zou je vergeten, maar rapper gezegd dan gedaan. Na meerdere malen proberen kon ik je eindelijk verslaan, jij rokerig, adembenemende sigaret.…

verzachten tussen het deinen van het gras laat ik verdriet mijn bodem zien ik weet heel goed wat is en wat was wat zeker is en niet misschien tegen de zilte wind loop ik aan het ritme van achterlaten ik voel mijn wang strelen door een traan opgetild door de wind om daar te laten ritselend bladerdek stadion van geluid oranje gloed op schapenvacht…

doorzichtigheid Een verschuiving in de atmosfeer Het verzamelen van het ijskristal Goede geleiders van het warme weer wisselen en wachten in het heelal Met gevlokte watten in ‘t avondrood De keur en ‘t kenmerk kunnen schelen Dan weer donderend en in hoge nood regen rijgen in pijpenstelen Soms groezelig grijs van somberheid Ook in ogen zacht als schapenvacht…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

het vuur bevroedt niet eens hoe ze zich zal voeden, zonder mensenhanden is ze de kou die van het genot is ontvreemd en zie, hij de mens die blaakt van een wellustig denk patroon wijl een schapenvacht gelegen voor het aanstormend vuur zich ontkreukeld voor het komend lustig avontuur en op de hoek van de mantel floreert een fles wijn met…

Welkom in het mysterieus en spookachtig mangrovebos Waar geigertellers twinkeleren paddestoelen wroeten onder aerdse gangenstelsels, beren zich tersluiks op weg begeven Luister naar het takgefluister ruisend in de indian summer griezelige anemonen zuchtend op hun zwalkenstelen Duizend schone millefiori jagen op een schapenvacht…

de morgen ach wanneer de middag levert vele zorgen de avond rust in zwoele sfeer het lijkgewaad is gevallen over deze hele stam de dood heeft toegeslagen de nacht redt het niet meer alles is onder voorbehoud verdwenen onder mensen in een ambtenarenwoud waar regens zomer wensen verstild en koud lig ik bevangen door ijdele hoop in schapenvacht…

Het weiland is leeg, omheind door prikkeldraad vol plukjes schapenvacht. Stukjes houtskool liggen door het bos verspreid: vergane eikels!…

er ligt een open tuin op jou te wachten nu morgenlicht de nieuwe dag ontsluit met elke adem haal je levens krachten terwijl een merel luidkeels voor je fluit temidden van de witte schapenvachten rondom de vijverplas het groene kruid met bloemenkleuren die je hart verzachten de zonneschijn verwarmt je naakte huid dit is de tuin waarin je…

als mensen eventueel verhuld nog in schapenvacht als boze wolven mekaar het bloed onder de nagels pesten, als ze mekaar naar de hel verwensen dan vragen sommigen zich toch nog af: wat heeft de beschaving te weeg gebracht, als na miljoenen jaren de ene mens voor de andere een woeste wolf blijft?! is dat niet op de beesten af?…

Soms is het moeilijk nog te vertrouwen, want is niet iedereen een wolf in schapenvacht? Of moet ik dat gewoon als menselijk beschouwen, en ben ik bevooroordeeld omdat ik ben verkracht?…

… Een nieuw paar klompjes, puik en net, Met zilvren neusjes afgezet, Gevoerd met witte schapenvacht… En binnen in daar lag een brief, Waar op stond: ’Voor mijn Neefje-lief!’ En Moeder zei me met een lach: ‘Nu ziet ge maar, mijn beste maat! Hoe of het zoete kindren gaat; ‘k Hoop dat je nu zo blijven mag!’…