Netgedichten

netgedicht (nr. 12.746):

Blaas hoog de loftrompet

wachter wat is er van de morgen
de morgen ach wanneer
de middag levert vele zorgen
de avond rust in zwoele sfeer

het lijkgewaad is gevallen
over deze hele stam
de dood heeft toegeslagen
de nacht redt het niet meer

alles is onder voorbehoud
verdwenen onder mensen
in een ambtenarenwoud
waar regens zomer wensen

verstild en koud lig ik bevangen
door ijdele hoop in schapenvacht
ik moet de kilte ondervangen
wil ik genieten van de ijsfigurennacht

ik bid om stilte in de stormen
en duister op de zonovergoten dag
om licht in de duisternis
dat alle sterren te veel is

ik overpeins de zotte streken
van een zwartgallig mens
ik ben de optimist gebleken
met het graf als ultieme wens

maar wel graag zonovergoten
tenminste als de zon er dan nog is