200 resultaten.
Raam bij nacht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 120 (Domina mea*)
De schedel van de zon
Daalt af van de lijn
Van de kim.…
Die ochtend
gedicht
3.0 met 9 stemmen 3.238 Die ochtend was zij doodgewoon van huis gegaan
in een metallieke limousine met een rozenkrans van schedels
en trompetten stekend uit edele delen, om ze te bedekken tevens;
en ’s avonds was zij nog niet thuis
Ik heb die nacht in onze gemeenschappelijke stilte rondgewaard
maar ditmaal bleef zij zwijgen
Ze was er wel, ze was zelfs overal
maar…
Op1
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 72 De politiek verhardt
maar binnenkort worden er
zachtere koekjes gebakken
Om het allemaal te beëindigen
branden we onze eenzaamheid af
Zonder vlammen
Onder gezellige schemerlampen
heerst woede
Ondertussen is er veel vertier
Alles wordt heldere overwogen
Het blijft voorlopig verborgen onder de schedels
Niemand begrijpt wat er gezegd…
Pim...
hartenkreet
3.0 met 27 stemmen 2.198 Die krachtig klonken
In jouw wereld
Total Pim zoals hij was
Pim
Die zwarte 6 mei
Jouw bloed vloeit
Je lichaam valt neer
Zomaar op straat
In je grijze maatpak
Pim
Ik zie je liggen
Bloed op je kale schedel
Je ligt daar zo stil
Waarom jij Pim
Was het de jaloezie?…
Het Kwaad
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 884 Langzaam drijft het kwaad naar boven
Als de geest naar de bodem zakt
Ik loop met mijn hoofd gebogen
Door kwaadheid gepakt
Het drukt tegen mijn schedel
Het loopt tegen de schedelmuur
Het kwaad is soms de hemel
Slechts bitterheid smaakt zuur
Ik spuug wilde frustratie
Schiet de pijlen van mijn boog
Kwaad verdwijnt in concentratie…
doellopen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 624 Hun hete tongen duwen vloerwaarts
het dampen van de motoren uit
en de verdroogde stembanden
brokkelen in hijggeluiden af
een stortregen van oververhitting
verlaat het bos dat hun schedels
de zware zon helpt dragen
de poriën wenen hun oogjes leeg
toch zweven de roeispanen
van hun eindeloos lopen
door het macadammen meer…
Strobopsychedelisch
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 89 schaduwen leven
Rorschachvlekken flikkeren
dit psychedelische
verknettert cellen
dag en nacht
weken, maanden
weet ik veel hoe lang al
het hele systeem op tilt
snij mijn oogleden af
die hebben geen nut meer
met naakte ogen
kijk ik de wereld in,
dat wat er van over is…
doorklief mijn schedel
met een botte aks
zoutzuur druppelende,
zelfs…
Leeg hoofd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 Jíj hebt een hoofd, met alles:
wangen, kin, en oren, neus en
ogen die jouw positie bepalen
Dat hoofd van jou is vol:
er zit een tong in, met tanden
en heel wat hersenen, maar
zelf heb ik dat niet
Zelf ben ik dat niet
Wanneer ik denk aan de binnenkant
van mijn schedel, is daar niets:
een leegte
En als ik me erop concentreer
heb…
duikend naar de diepte
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 981 wie heeft jou lief
als je het daglicht klauwt
met ongetemde slagen
als je knaagt
aan blootgelegde schedels
in het land van schaduwgras
je misleidt de dood
hoog in het zuiden
verstilt de aarde naderbij
grijpt breed de blauwe lucht
wijd uitgestrekt in ‘t zweven
volg de wind, volg je vleugels
in het dalen van de dag
vlieg, volg…
Gedicht voor Ellis
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 1.232 Niemand rook de geur van je liefde
niemand wist
van de nachtegaal op je tong
of dat er hinden door je schedel holden
en bloemen zich in rijen
achter je adem verschansten.
Ik klampte me vast aan je lenden
tussen kruiden en schoven
werd je blik een verre wolk.…
Gedicht voor een verloren liefde
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 267 Niemand rook de geur van je liefde
niemand wist
van de nachtegaal op je tong
of dat er hinden door je schedel holden
en bloemen zich in rijen
achter je adem verschansten.
Ik klampte me vast aan je lichaam
tussen kruiden en schoven
werd je blik een verre wolk.…
mega retorisch
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 520 orakelde ze nog na
Het zwarte gat in haar schedel
was zich aan het vullen
in een snedige ledigheid
'Hmm, ze heeft nog veel te leren!'
althans, dat dacht ik toch…
Queeste II
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 745 Laat ze gaan
Het zijn maar eenvoudige insecten
Ze volgden één voor één tot het hemeldak
gevuld was met de kleuren van schoonheid
en van vruchtbare levenslessen, tot zij kwam
als slot, met een schedel op haar vleugels…
pathos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 110 wars
koude woorden
likken kippenvellen huid
exploderen aan de oppervlakte
spijkers slaan in je schedel
dring ik tot je door
geschoffeerde gevoelens
uitgeroeid met wortel en tak
gevilde spierenmassa
gestript van eiwit
traanbuizen cement gevuld
lood leggende waarheid
kaler dan de kaalste neet
enzovoorts
daar ben je
scalpel, hamer en…
Lichaam te zijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 Denksels dwalen oeverloos
Door het brein, bezetten
Eiwitkabels die kronk´lend
Door mijn schedel gaan -
Gedachten gaan vruchteloos te keer,
Zonder ooit de uitgang te vinden
Waarnaar zij zo driftig op zoek zijn,
Waarbij zij het lichaam vergeten;
Eerst maar eens het vel voelen
Waarmee mijn geest moet samenvallen
Voor ik verder opga…
Stilleven
gedicht
2.0 met 59 stemmen 40.752 Voor me de schedel van grootvader
van koperen hersendak voorzien
met uitsparing voor sigaretten
hij grijnst al veertig jaar
Ernaast de baarmoeder van oma
keurig in wekfles bewaard, daarin
groeide mijn moeder: ei werd mens
deze machine in sterk water gevat
Als trofee de rechterarm van vader
en de moederkoeken van de zussen
eronder de foto…
luchtbel
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 1.956 Traag verkruimelt het wolkendek
Tranen slijpen mijn wangen,
Een kale ruïne in de schedel geplant.
Vellen vallen van het lichaam.
De planeet mag oplossen in bonte bubbels.
Grijze dagen, zoet verdriet.…
slechts deze woorden nog
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 508 ik pleegde aanslag na aanslag
kort en heftig, temidden van
de dag of de nacht
een potloodkrabbel
werd een grijnzen, de dood
uitgeschreven in schaduwzijden
en toen ik op een ochtend
voorbij de zon liep
zag ik niemand
bestaan
ik kreeg een vreemd gezicht
met grote, zwarte gaten
en alles werd nietig
in de marge
lag mijn schedel…
Elfensuite:De correctie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 552 *
Leeg
noordelijk land
met handvol blanken
op de Aziatische schedel
Siberië
*
Belangen
worden met
geweld geschud als
de macht verhouding verandert
Oorlog!…
Stramien
gedicht
3.0 met 29 stemmen 11.695 Dus kruist hij namen aan,
kamt steden uit, tast schedels af.
Veegt hij zijn voeten, is het raak
en stamp het in de nok.
Weer vraagt zijn vrouw naar zijn pensioen.
En hij met noodweer nog op pad.
Niet snik.…
4 Mei-Express
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 210 Holle ogen in schamele karkassen
de winterjassen weggerukt
markeringen zijn aangebracht
uit de hemel gegriste sterren
pijnlijk zichtbaar in hun ziel ge-etst
Met ijle rompen en kale schedels
wachten ze op het bevel
voor de eerste stap naar later
Ze reizen zonder vervoersbewijs
de locomotief rookt weg
nu zij nog, doch ze weten niet…
whiskey
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 311 soms is er een kwade geest
een mens
tussen wollen beesten
hij sluipt in haar schedel
het verweer
verzegeld tot in de schoot
dag na dagen
vreet hij dit en dat, in korte
en lange vonken tot hij volgevreten is
met bloemetjes shirten en weggezakte
vruchtbaarheid
hij kent de weg, doet ramen
en deuren dicht, in haar hoofd
op tafel
niets…
Jong Rijnhert I
gedicht
2.0 met 5 stemmen 2.696 Wat er van je overbleef,
juist nu wat zo nadrukkelijk uit was
op groei, deel van schedel met gewei, zo jongensachtig
uitdraagt:
'Waar is de rest gebleven?
(Ik ben niet stout, ik wil spelen!)…
Meneer Jeronimo kijkt zijn ogen uit
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 179 Zijn hoofd, zijn schedel lijkt op een berg boven de boomgrens.
En zo sombert hij maar door.
Tien keer reciteren ‘minder is meer’ helpt niet.
Dan maar naar buiten. Zijn ogen uitkijken. Weg uit
dat keurslijf van gedachten.…
Een zieke ziel
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 265 Als beschimmeld zaad
in het dorre land geplant
groeit uit tot vrucht
van droefenis
een nagel
door elke hand
De schedel
met dorens
als horens
op het hoofd
verdoofd vervliegen
haar woorden
in een storm
van smart
Twee zielen
voor eeuwig
verbonden
in een
bloedend hart
Zij werpt knielend
een laatste blik
naar ogen gebroken…
Mona Lisa
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 69 In een graf vonden ze een schedel, ribben en wervels. Daarvan is DNA afgenomen.
Nu weet een handjevol archeologen
Waar Mona Lisa ligt en in welk graf.
Ze namen van haar resten resten af,
Maar tevens is het voer voor psychologen:
“Al komt het DNA-bewijs veel later,
Ze lijken op elkaar als druppels water.”…
Mijn muze met mij
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 191 Kwaad waar geen kruid
Tegen gewassen
Door rode schedel kieren
Naar binnen gedrongen
Om moedeloos van te worden
Uitgehongerd tastend zoekt hij zijn weg
Door het donkere struikgewas
Hij wil verboden vruchten plukken
Likt zijn lippen vol welbehagen met zoete tong
Voor de speech
Niet meer urenlang in stoffige kamers
Zoeken naar woorden…
De kale vergankelijkheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 Fijn besnaard maar inmiddels
spaarzaam behaard spiegelt een
kale schedel omhuld met een
sierrandje haar.
Van een veertiger die zich vroeger
zeer sexy mocht noemen; maar nu
het appeal moet missen van een schaar.
De kale vergankelijkheid speelt
niet langer de krullenjongen in
de maatschappij.…
contactadvertentie
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 495 beschaafde heer, wat grijzend aan de slapen
en midden op de schedel … zeg maar kaal
wel lief, niet noemenswaardig geniaal
de levenslust reeds lang op apegapen
de libido niet als bij jonge knapen
het maandsalaris … ach een ietsje schraal
de woning tja … we zeggen maar modaal
de buik is daarentegen welgeschapen
zou graag -het zijn z’n allerlaatste…
klein drama
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 829 kleine stapjes op het tapijt
zo stil dat niemand kijkt
de kleine val niet ziet
van een mens in opbouw
te wankel voor verticaal
het groot geluid, daar
waar de zachte schedel kraakt
tegen het houten geweld van
de schuldige eiken kast
zonder waarde, zeker na vandaag
klaar voor de brandstapel
en dan opnieuw de stilte
geen wijzende vingers…