2065 resultaten.
Licht in oude dromen
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 195 te zien, kroos
verbindt voorbijgaande
oevers, spiegelend om de
aardse adem te beliegen,
stromend met troebel water
mee, waar stilte vleugels
krijgt van witte zwanen
over de ruggen van de wind,
zijn het mensen die betalen
wat bijgeloof verzwijgt, een
vanzelfsprekende maan in zijn
bedding verdwijnt en het
licht in oude dromen schijnt…
Zo lang
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 271 Solange denkt de dingen op
zij hoort niet meer zo goed
haar ogen fladderen naar binnen
gaan een eigen innerlijke weg
Buiten schijnt de zon
de noordenwind bijt
in een ontbloot gezicht
het wit tot avondrood
Aan de ronde tafel maakt zij
opnieuw de cirkelgang
weer een jaar, twaalf maanden
twee en vijftig weken
Om haar heen vloeit de tijd…
Mijn hart is als een zomertuin
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.096 De regen heeft
alles verfrist en
de zon schijnt volop.
De grond is in de
lente goed bemest en
overal ontspruit
nieuwe leven.
Vooral langs het beekje
dat door de tuin stroomt.
is de grond duidelijk
heel vruchtbaar.
Ja, mijn hart is
als een vruchtbare
zomertuin en
Jij bent mijn
Tuinvrouw.…
Aanwezig
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 395 gezondheid, levensvreugde
vergezellen haar dobbergedachten
bij het gewemel van banden
uit diepe waarden
troost knielt aan haar voeten
ze verbergt een stille traan
en droogt ze weer
door ontroering
op het moeilijke pad van ‘t leven
leent zij nieuwe kracht
door het licht der maan
van grootsheid
het eigen uitzicht blijft
bij hoop schijnt…
gezellig
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 976 gezellig
een boterzachte kerst
verwarmt genoegens onder licht
vertier
de boom is perfect; zwart
met gulden sterren en versiersels als
het klatergoud van welstand, binnen pijn
mijn ogen fonkelen
door alles wat er schijnt
lijkt dit feest zo mooi en blij
als ik stilletjes wat verder kijk
prijken vlinders tussen kleine wensen
en het…
Tot ooit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 522 oorverdovend
het gemis immens
woordloos verbonden
maatjes door dik en dun
tot de tand des tijds
legden wij vele kilometers af
verstrengeld op 'n niveau
vol onbeschrijfbare liefde
tot het moment daar was
het pijnlijkste besluit
ontelbare tranen rolden, en nog
om mijn trouwste maatje
te doen overgaan naar zomerland
waar de zon schijnt…
Ontspiegeling
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 Glazen die weliswaar
Ontspiegeld zijn
Maken mij het
Zien gemakkelijker
Maar gelijkertijd
Lijkt het alsof
Ik door matglas
Naar de wereld kijk -
Maar deze dag
Die geboortedag
Van een bijzonder Kind
Genoemd wordt
En waarop het licht
Uitbundig schijnt
Het schitterendste licht
Dat er bestaat
Komt rechtstreeks zonder
Ontspiegeling…
dus danst ze
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 233 gaan
blikken van mensen doen haar
niet blozen
muziek is als haar geliefde
het laat haar lachen
huilen, dromen
hij kijkt naar haar
dus danst ze ( onbevangen )
zoals een ander kan vertellen zo
verhaalt zij met haar lichaam
ze weet dat muziek en dans haar
ware passie zijn
als het licht haar volgt en zij in een
andere wereld is ( zo schijnt…
NIEUW NEDERLANDS VOLKSLIED
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 103 Wat een rot weer,
wat een naar weer,
wat een gaar weer,
wat een klaar weer,
onbestendig vochtig koel en zwoel weer,
sof en idioot weer,
regen tegen noodweer
wanneer schijnt de zon
nou weer een keer.…
Mus
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 132 Het kleine leven in gewone dingen
geluk voor het oprapen
in dageraad van de straat
kom ik je tegen is er dikwijls regen
zie ik je gaan schijnt vaak de maan
vlieg je weer weg heb ik die pech
zing je me toe ben ik te moe
van mij toch die kus
allerliefste mus
jij kan een dag blij maken
een zomer in vakantie veranderen
dat kan je als…
Uit steelse hoeken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 279 waar draden
herfst spannen
dood en vergankelijkheid
loert uit steelse hoeken
schijnt een lage zon
kleur in de druppels
op het web in een verlate
oogst die ik altijd heb
gespannen tussen
dromen en verlangen
wandel ik langs je gezicht
in weer een laatst aanraken
de ogen nog gericht
in zwart en grijs de blik
op wit van winter maar…
Den Helder
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 312 hoe helder is hier toch de hemel
hoe talrijk zijn de vette meeuwen
al schuimend tussen ’t volks gewemel
terwijl er noeste werkers breeuwen
hoe zuiver schijnt de kustlijn er
rondom het hoedend hart geslagen
waar westenwinden her en der
de duinen met hun kracht belagen
hoe lief is mij haar zilte land
het fleurig voorjaarsmozaïek
de jutter…
Morgenstond
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Als de zon schijnt,
zorg dan dat je buiten bent en
een glimp van haar opvangt.
Een nieuwe dag vol kansen,
benut ze gewoon op jouw manier.…
Zomergenot
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 Het is vroeg en de zon
schijnt heerlijk.
Een licht briesje is er,
maar het wordt erg heet
vandaag.
De zomer is nadrukkelijk
aanwezig, velen willen
dit.
Vogels zijn er
nauwelijks, dat is erg
jammer, want ze maken
vaak een mooi geluid.
Een warme dag waarop
je dingen mag
ondernemen,
maar wel je op tijd je
rust moet nemen.…
Eerst nog sinterklaas
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 917 schraap luchten
bij elkaar en jat
wat buien koel de wolken
en maak snel een witte
kerst en dan nieuwjaar
maar eerst nog sinterklaas
in donkerland schijnt
maan steeds door de bomen
zullen pietermannen weer
met kinderen cadeautjes dromen
geen weerlicht of gedonder
de rekening is opgemaakt
weet hoe alles ervoor staat
laat me even spelen…
Medicijn
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 264 bollende zeil
als een leven van vrijheid
niets dat nog meer jaagt
enkel de spelende wind
een streepje zilver legt zich
over mijn rozige wangen
glanzend de vreugde
die ik op het water hervind
de zere plek verstrooit zich
geleidelijk als een luchtbel
die de zeeboezem verlaat
ogen voor verstoring blind
wolken drijven weg
een gouden bal schijnt…
dacht je meerjarig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 636 ik heb je geoogst
nieuwe voren geploegd
maar je land ligt nog braak
heeft de lente tegoed
toch schijnt de zon
en groent de natuur
maar jouw zwart ligt erbij
alsof de winter nog duurt
waarom kon je niet groeien
in de herfst van de zomer
je rijpte volop en kleurde zo
mooi in de wind van je dromen
ik heb me vergist
dacht je meerjarig…
Zo lang er mensen zijn, zullen woorden knallen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 109 De mens leerde praten, schelden vloeken
heet communiceren blijkbaar
de mens leerde lezen, schrijven kleuren
heet zich ontwikkelen zo schijnt?
Toch hoorde en las ik zelden:
zo ongekend veel vloeken en verwensingen
als in deze idiote nare tijd, de mens
is het gewone taalgebruik een beetje kwijt?…
Siddharta
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 244 Het schijnt dat Boeddha Gautama Siddharta
Op deze dag het licht
des levens zag
In 't Sanskriet noemde men hem
de Verlichte
Ten tijde van de Gouden Eeuw
van Grieken
Als Plato Socrates Euripides
Die talloze theaterstukken
dichtte
Dharma was zijn leer, 't Pad van het Midden,
Achtvoudig, dat een einde maakt
aan 't lijden,
Dat door…
Zigeunermuziek
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 104 Waar het landschap grensgebied vormt
bij de rivier in de groene vallei
is het zigeunerkamp gelegen
maken de zigeuners hun muziek
mooie mysterieuze vrouwen dansen
terwijl gitaren en violen klinken
een paar meiden beginnen te zingen
er wordt geproost op de zomer
er wordt gelachen en gedronken
het maanlicht schijnt over de vallei
schaduwen…
Het verwoeste landschap van mijn ziel
gedicht
1.0 met 14 stemmen 504 Op het verwoeste landschap van mijn ziel
bouw ik trouw rokende torens, kastelen
van rottende lucht en zinkende speelholen
Wolken in de hemel daarachter witte vogels
schijnt het licht van zeven enorme zonnen
rijzen oceanen om een zweefmolen van glas
cirkelen manden aan varende luchtballonnen
boven een regenachtig schemerig landschap
dat…
Liefde en verbondenheid
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 140 Ik loop
langs
het strand
De schelpen
knarsen onder
mijn voeten
De wind
waait
Speels door
mijn haren
Ik voel
me één
onder het
geluid
van de
bruisende
krachtige
golven
De Zon schijnt
en geeft
een
schitterend
licht
over het
water
Ik pak
een schelpje
op uit het zand
Hou hem even
in mijn hand
en doe
een wens…
Acceptgiro
snelsonnet
4.0 met 9 stemmen 123 De acceptgiro gaat straks in de ban.
Hoe moet ik straks mijn schulden gaan betalen.
Komen ze langs de deur het geld ophalen?
Computers? Nee daar weet ik echt niets van.
Mijn hele leven staat flink op de kop.
Hoe moet ik verder zonder envelop.…
Het geluk
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 501 Maar aan verdriet komt een einde
want na regen schijnt de zon
Ik hef mijn hoofd omhoog
en ga verder door het leven.
Op zoek naar het geluk
heb ik het al gevonden.
De tijden van verdriet
die duren vaak maar even.…
Eb en vloed
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 1.662 herkenning
Op mijn pad
Veel draag ik mee
Op mijn schouders
Naar de zee
Zonder tussenpozen
Zonder rust
Hoop ik daar verdriet te lozen
En dat de zee mijn leven sust
Zij zal een meter stijgen
Door het huilen dat ik doe
En ik zal mijn schouders strelen
En ik zal voelen: ik ben moe
Dan voel ik zeewind
Langs mijn wangen
En de zon schijnt…
Nevelsluiers
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.002 Met zwevende nevelen omhuld
danst schuchter een tere maagd
mild maanlicht schijnt verweven
in doorzichtige sluiers van geduld
Ontluikend schemert schoonheid
wanneer zij traag het kleed ontleedt
en haar verleden - blank en naakt -
een sprong naar de toekomst maakt
Als de nacht lang is gestorven
en de zon stralend warmte leest
in een vrouw…
De bode
poëzie
3.0 met 25 stemmen 2.819 En toch, hoe stovend zwelt de druif,
Hoe schijnt zich loof en ooft te drenken
In 't glanzen van zijn gastgeschenken:
Een korenhalm, een witte duif.…
Betaalde liefde
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 923 Ze is gekooid, de dure dame
Ondanks haar schoonheid in mineur
Zonlicht schijnt door rose ramen
Maar haar gevoel mist elke kleur
Zo charmant, de laatste mode
Die ze als een harnas draagt
Kil van binnen, als een dode
Waar verdriet aan alles knaagt
Ze kent zijn tekens van verlangen
Weet precies wat komen gaat
Speelt het spel, met goud behangen…
Betaalde liefde
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.258 Ze is gekooid, de dure dame
Ondanks haar schoonheid in mineur
Zonlicht schijnt door rose ramen
Maar haar gevoel mist elke kleur
Zo charmant, de laatste mode
Die ze als een harnas draagt
Kil van binnen, als een dode
Waar verdriet aan alles knaagt
Ze kent zijn tekens van verlangen
Weet precies wat komen gaat
Speelt het spel, met goud behangen…
Uitzichtloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 876 langzaam bovengekomen
gooit hij zijn wilskracht
over de balk
uitgeredeneerd
de letters opgegeven
tot het maken van een woord
schijnt de opgedroogde horizon
door 't uitgekauwde spinnenrag
levenloos naar binnen
zuigt al het leven uit hem
als door de leegte omstrengeld
in 'n vage mist
draait z'n laatste peuk
neemt 'n stevige…