210 resultaten.
Rollenspel
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 4.068 Het spel zal gespeeld worden,
dat weet jij
en dat weet ik.
Alles wat ik je opdraag
doe jij vol overgave
alles voor onze "kick".
Soms voel ik je twijfel,
maar ook je spanning,
àl je spieren stijf.
Ik knijp mijn benen tegen elkaar,
voel mijn tepels reageren,
èlke vezel in m'n lijf.
Afwachtend,
alles in opdracht,
geen eigen initiatieven…
Casa del poeta tragico
gedicht
3.0 met 7 stemmen 4.208 De slaaf ligt in zijn schrik gestold.
Uit marmer lees ik keizers en de rijken.
De lavapaden langs omhoog gestold,
wil ik jouw naam op de hemel vergelijken.
Er zijn slechts dieptes in dit gruis,
fragmenten van verbannen muren,
contouren van een kaartenhuis:
de dood is zichtbaar in kwetsuren.
Je bent er tóch.…
Schoenen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 275 blootsvoets heel zijn leven
hij heeft zich in de stad
vrij kunnen kopen.
was eindelijk eigendom af
het eerste wat hij kocht
waren schoenen
mooie glimmende schoenen
voor op straat
zo dat iedereen begrijpt
dat hij niet meer hoeft
te buigen voor de masra
hij kan zijn hoofd heffen
daarna kocht hij een hoed
daar tikte hij tegen als teken…
Liefdesslaaf
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 64 Neem ik het alfabet mee naar mijn brief
dan is het om de letters uit te zaaien
zoals bloemen in het donker van de nacht
zodat je weet dat ik steeds op je wacht
laat ik in mijn zinnen zien dat ik je bemin
begint de hartstocht met een nieuw begin
achter de komma waar ik je laaf
ontbloot en als jouw liefdesslaaf.…
Aan de Mode
poëzie
5.0 met 2 stemmen 265 Hoor mijn opzet, dat ik plechtig staaf:
Nimmer worde ik dwaas uw antipode,
Maar nog min, en dwazer, ooit uw slaaf.…
onrevolutie
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 107 waarom zijn wij allen zo beschamend
schamele schapen de buik aangevreten
steeds stiller blatend gedrongen
aan de grasvelden van de zelfkant
schamper ziende struisvogels
de haartooi geplukt de kop in het zand
steeds kaler de aanblik als schriele kippen
waar zijn de meutes naartoe
steeds slachtend als een roedel wolven
die de verdwaalde herders…
AL DRAAGT EEN KNAAP EEN GOUDEN RING ....
snelsonnet
4.0 met 42 stemmen 2.074 Mijnheer, pardon, ‘k bedoel: Uw Excellentie,
U, zo Hoog-Edel en Zeer Hooggeleerd,
aanhoor wat slaafs Uw dienaar suggereert,
met Uw welnemen, Uwe Eminentie.
Een titel die bij uitstek bij U past,
Uw Hoogheid, is: Zelfingenomen Kwast.…
Slavernij: Jaar 2021
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 23 Is zij dan jouw slaaf
waarvoor je op de markt hebt
betaald
die je naar willekeur
buiten zet of binnenhaalt?
En wanneer de energie en
levenssappen er allemaal zijn
uitgeperst
en al het bruikbare er uit is gehaald
het dan bij de vodden
in een plunjezak bij de kliko achterlaat
Nee toch zeker ?…
Vrijheid
poëzie
3.0 met 22 stemmen 4.380 Quid est libertas? Innocentia.
Epictetus
Wat’s Vrijheid? — Onschuld. — En wat’s Onschuld? — Smetloos zijn:
In ziel en lichaam vrij van ingestort venijn,
Met bloed en merg aan ’t kroost uit de Oudren ingevloten;
Gezuiverd door de Geest uit Hoger kring ontsproten.
Wie andre Vrijheid zoekt, zoekt, op de naam van VRIJ,
Slechts strafbren eigenwil…
verstrikt in haar web
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 660 verstrikt
in haar web
verleid door
strakke borsten
een schoot die
vraagt om meer
ogen zoeken
smeulend
je potentie
te geven
wat je hebt en
nog een keer
ze tikt
haar macht
in hoge hakken
wie zal
slaaf zijn
van het leer
ze gaat je
je breken
en je doen
vergeten
wie je was
een heer…
Attest
gedicht
2.0 met 224 stemmen 32.840 Niet als de slaaf; als je verslaafde.
Niet als de kweller; als je gekwelde.
Niet als de zwerver; als je verdwaalde.
Niet als de breker; als je gebrokene.
Niet als de verkrachter; als je geknakte.
Niet als de dronkaard; als je drenkeling.
Niet als de viller; als je levend gevilde.…
Droom bij de rivier
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 41 Er was laatst een ontketende
in die vreemde droom
bij de onstuimige rivier
een mens niet langer slaaf
van het getekende verleden
Hij zag beladen schepen varen
naar de oude haven bij de zee
in het deinen
van het water
in het dromen
over later
ging de toekomst
langer mee.…
Eenmalig
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 1.367 Vingertoppen wandelen kreunend
Liefdevolle dansen zwetend in beleg
Zij zoeken prangende naar ontlading
Zwijg zij slaafs er wordt niets gezegd
Aarzelend tussen haar trillende dijen
Daar in de gevoelige maagdelijke vallei
Dringt zijn verdwaasd gezwollen roede
Ruw stotend niets ontziend in mij mij mij…
Stop de tijd
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 210 Pak je bij je strot,
Arrogante koning Tijd
Die zich vorst waant
Over al mijn dagen,
Mij de uren en minuten
Dicteert alsof ik er
Alleen maar ben als
Slaafse notulist -
Een mens zonder enig gewicht -
Bij deze ben je afgezet, wordt
Je koninkrijk verbeurd verklaard,
'k Zie je donker nu al
Wijken voor het licht…
Duel der illusies
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 188 Hoewel duivels denken
voor zover zij
bij machte zijn dit te
doen
de wereld hun wil op te leggen
zijn hun fata morgana's
echt niet van de lucht
Luchtspiegelingen
zijn geïnfiltreerd in
hun branie-brein
Wanen zij zich Zijn gelijke
of kruipen zij liever als
Zijn slaaf?…
Geurde begeerlijkheid
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 386 ze twinkelde
maakte mijn
stemming zacht
hing aan het glas
in loom verglijden
knipoogde haar lach
geurde begeerlijkheid
bespeelde mijn papillen
met scherpe eerlijkheid
ik had haar vast
wij warmden elkaar tot
aan de eerste barst
was haar slaaf
zij mijn godin maar
heb met haar gebroken
mijn onafhankelijkheid
heeft haar voor…
Meesteres
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 117 ik zat met
mijn ogen gesloten
op de lijn
naar de rode zon
zij fluctueerde
haar energie
ik ontving een
heerlijk pulseren
wij kenden
geen afstand
zij was weids en
kleurrijk dichtbij
een meesteres
die aaide en speelde
met de magie van
het energetisch draaien
ik was de slaaf
die kwam als zij
met stralen wenkte
wij aanbaden…
De serie ´Roots´
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 75 Kunta Kinte was zijn Afrikaanse naam,
Een Mandinka strijder, later een slaaf,
Geducht vanwege het vluchten, zeker niet braaf,
Hij had een vriend; Fiddler, die had faam
Dit vond allemaal plaats in het latere Verenigde Staten,
Waar slavernij bestond totdat de ´Yankees´ de oorlog wonnen…
Duel der Illusies
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 (Eerder dan juist nu (II))
Hoewel duivels denken
voor zover zij
bij machte zijn dit te
doen
de wereld hun wil op te leggen
zijn hun fata morgana's
echt niet van de lucht
Luchtspiegelingen
zijn geïnfiltreerd in
hun branie-brein
Wanen zij zich Zijn gelijke
of kruipen zij liever als
Zijn slaaf?…
retroperspectief
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 208 de boom van mijn leven
draagt mijn werk
als haar vruchten
gerijpt werp ik ze af
onderwijl wassend
hoe anders weleer
braaf als geleerd
mijn leven als slaaf
van de arbeid
de tijd zien verglijden
hoe anders weldra
na balorige keuzes
mag ik gaan zonder spijt
mijn vruchten latend
hun tijd van leven…
boo boo bee doo
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 240 er was eens een moedervlek
ze brandde op het witte doek
met twee knapzakjes vol talenten
schijnwerpers streelden slaafs haar huid
zo kleverig als vliegenstrip
zelfs de presidentiële vlag ging uit
maar ze kreeg de wind van onderen
want achter de glamour in pilvorm
zwierf een kind alleen door lege straten
geen steen die daar je vriend is…
De zoete geur van bloed
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 154 ik veinsde
stoïcijnse onverschilligheid
voor het strelen met fluweel
wist de tegendraadse vleug
haar verboden deugd
de zoete geur van bloed
de vorens donkerrood
legden in tekening de
ingehouden passie bloot
ik was geen slaaf
aanbad haar slechts met
de oprechtheid van mijn lijf
liet haar domineren
tot de rollen keerden
ik eindelijk…
Kortheid des Levens
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.864 . -
Daartussen speelt een droom een treurspel met het harte;
De smart wijkt voor de vreugd, de vreugd weer voor de smarte;
De koning klimt ten troon, de slaaf buigt voor hem neer;
De dood blaast op het spel, - en beiden zijn niet meer.…
XXX - het uitzicht - 1966
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 bar morgenlicht
een gevluchte slaaf schuilt
in de rietkraag
brug in de avondzon
naar nachtelijk duister
gaat rillend water
jc bloemkoolsoep
mijn computer neem het over
kok kom op jac -
terug naar de kust
op de horizon leit emmeloord
verzucht een toren
naar zonsopgang
kiepert de schaal van de maan
de zonsondergang…
genadesteek
netgedicht
3.0 met 47 stemmen 17.492 keert zijn vlakke hand
een halve meter boven de schoot
een wenk die kwade tongen sust
onder hem een ovalen bekken
de walm van ranzig zweet
zuilen stutten de gevels
met een krullend blad bekroond
gieren staan vleugel aan vleugel
te reikhalzen naar het aas dat nog wemelt
als wormen in de gasbel
in de blaas van een karkas
2
de slaaf…
Mare liberum
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 82 in nabijheid van alsmaar
opnieuw, tegen beter weten
weerstandig, op vrije voet
met elk gericht vergeten
leunend tegen bevoogding
door slaafse uren, dagen
zodra tranen als einders
in malende vloed vervagen
waar ogen bewegen
langs de rand van aardse zee
en een gedachte schuimt,
kan ik nog met de schepen mee…
met ogen als gezicht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 292 onderbelicht
met ogen als gezicht
was achteloos
op een stapel poses
van anderen gelegd
jij lag daar echt
willekeur
sorteerde plaats
je blik gaf toeval
weinig keus
je arrogante neus
beheerst de sfeer
en tekent
voor de laatste keer
mijn god
je vilde mij
jouw wil te sterk
voor mijn gevoel
je overdonderde
mijn ruimte
ik kon slechts…
Zware Liefde
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 376 Mijn liefde zal je niet bedriegen, slechts een slaaf van je maken.
Ik geef je de vleugels om weg te vliegen, maar zal je vrijheid verzaken.
Deze ontworpen liefde laat je lachen met mij, maar zal je laten huilen.
Je hart zal de schoonheid voelen van een zomerse wei, toch stort ik je in kuilen.…
een afleider
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 338 zijn wil heiligt altijd
het doel, het eeuwig doel
dat geen mens bereikt
zonder slaaf te zijn
van zijn eigen driften
perverse driften die kiften
in het hoofd, de voorrang
aan de minst beteugelde
aan welke altijd opnieuw
de minst gekleurde eer
de prijs slechts te verdragen
door telkens weer opnieuw
een hoger doel
hij grijnst bij
elke…
met hese stem
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 555 ik ben niet meer bewoonbaar
nu alles schreeuwt om
het tekort
want waar is mijn wereld
waar zijn de dingen die gevoed
werden, vertrouwd
zichtbaar
als grijze adem
in het bewierookte gekkenhuis, net buiten
de spiegel en het opzwellen van
mijn buik
waar zijn de ankers
die ik slaafs vasthield en in de tijd gooide
zodat ik ze beleven…