Alle inzendingen over slapelozen

Ik had je zo goed verstopt maar steeds dook je weer op in een letter of zelfs in een woord je las mijn gedachten en dus vergezelde je mij in slapeloze nachten en doelloze dagen en stuurde mij aan als ik de weg weer eens kwijt was gelukkig zat je ook in mijn oude regenjas.…

Zwerver zonder spiegelbeeld zon zindert over het land verlegen lichaamstaal uit de zonnestralen van de zomer gehaald   omdat je naakt wilt zijn onder koelte van katoen samen onderweg naar de slapeloze horizon en de zee die zwijgt omdat de zomer zichzelf alleen maakt.…

terwijl ik probeer slapeloze nachten uit m’ n ogen te wrijven schuur ik m’ n handen aan harde stoppels te hongerig om te eten te dorstig om te drinken te gek voor woorden alles in mij brandt behalve m’ n lampje dat is uit…

Pas als de zeven geitjes zijn gearriveerd Hebben we weer slapeloze nachten.…

liefde is onmetelijk, ongrijpbaar, onaantastbaar en toch: is houden van LIEFDE met vlinders in je buik, met gefladder in de benen, met slapeloze nachten met: van alles verwachten. Liefde is: raar maar geef mij gewoon de liefde maar!…

In deze stille en eenzame nacht zonder de haast van het licht houden de wind en de bomen als tijdloze vrienden voor al die slapelozen, fluisterend de wacht.…

terwijl ik probeer slapeloze nachten uit m’ n ogen te wrijven schuur ik m’ n handen aan harde stoppels te hongerig om te eten te dorstig om te drinken te gek voor woorden alles in mij brandt behalve m’ n lampje die is uit [2009]…

de nacht schraapt haar keel de klok struikelt over de uurwijzer op de rand van hun bed likken de slapelozen hun inwendige bloedingen maar: vogelzangen ritselen reeds het ingetogen behang de dageraad tooit zich met verkoolde sieraden mijn krachten schieten kuit Douwe Egberts wrijft zich de ogen uit…

de slapelozen van de nacht gevangen in het geluid van de ademhaling belegerd door melancholische tobberijen en altijd de angst om de kust te verlaten…

Zomaar spreekt de nacht in stemmen die duisterend spreekt in een taal van beloftes en slapeloze liederen ofschoon de nevel roerloos de nacht bevolkt schim ik mee met de tekenen die de wind mij grieft losgelaten rafels krijten de ramen witter dan het wit van angst…

Sinds wanneer ben ik vatbaar Voor een volstrekte vreemde, word ik in slapeloze staat opgeslokt door leemte? Het is alsof ik willoos ben geworden, Kansloos om ooit nog één mens te zijn. Van alles wat ik tot nu toe was, Blijkt dat ik slechts de helft ben geweest.…

Lippen openen Vlijmscherpe woorden spuwen eruit Een fatale minuut Het hooggevoelig antwoord blijft zitten Scherven scheuren zijn ziel Slapeloze nachten Het licht van de dag verkort De hobby verliest zijn plezier Verlangen naar oren die horen Met een pennentrek werd de hoop afgeschreven.…

Een man in het Brabantse Boomen herkent deze uitkomst volkomen. 'Ze hebben gelijk, want slapende rijk, ik kan er niet eens meer van dromen.'…

de nacht schraapt haar keel de klok struikelt over de uurwijzer de slapelozen likken bleek hun inwendige bloeding doch: vogelzangen ritselen reeds het ingetogen behang de trappen kraken feilloos in de morgenstond die zich pronkerig tooit met verkoolde sieraden ook mijn krachten schieten kuit Douwe Egberts wrijft zich de ogen uit…

We hebben ook vaak dezelfde gedachten als zij onrustig is heb ik slapeloze nachten. Nu zij zwanger is groei ik met haar mee zij een kilo, ik ook en beide tevree. Nu komen de dingen waarin we verschillen wat zij nog wil groeien zou ik er weer af willen.…

Bedolven onder een massa spijt de stilte die ik slechts wegschreeuw in mijn dromen en het bedrog een schaduw die mij volgt tot in de nacht een slapeloze liefde die een eeuwigheid wacht.…

je kleurde rood tot donker in een slapeloze nacht het heldergele licht in volle maan we hadden alles al gehad van zacht tot hard je lach en weer ontspannen de humor bleef steeds hangen er was geen naakt en rood we bedekten slechts in morgenbloot ons warm intens verlangen…

het kind weet niet wat de hel is alleen dat zij die veroorzaakt heeft mama bestuurt de aarde dàt is wat het zeker weet de bittere stem van moeder de kilte van het winterlicht het venster op de wereld in de slapeloze nacht wit van vergeetachtigheid zwevend tussen hemel en aarde zingt het plots geen liedjes meer de hel is opgeheven…

Slapeloze nachten gaan over in eindeloos lijkende dagen, waarin alles net hetzelfde schijnt als de dagen ervoor. Handen reiken naar de opkomende zon en proberen in een krampachtige poging, de ondergaande maan tegen te houden. Een zachte kus verlost het lijden en één tel slechts lijkt een interstellair huwelijk te ontstaan.…

Verzonken in eindeloze gedachten, verliefde gevoelens en slapeloze nachten Leef ik mijn leven van dag tot dag nooit had ik durven denken dat ik iemand zo graag zag Jij geeft me steeds opnieuw de kracht als ik zie hoe lief je naar me lacht Dromen over iemand anders hoeft voor mij niet meer want als jij me in de ogen…

Aan de slapeloze nacht. Aan het de film die je verveelt. Aan de pijn die je verwacht. Aan de tijd die je verspilt. Aan alles komt een einde. Doordat alles steeds verdwijnt. Geweldig of juist niet. Weet dat er iets nieuws verschijnt. Maak een eind aan je verdriet.…

zo de schaduw speelt met de zon zo speelt de traan met mijn lach ik dicht me dicht, zo dicht bij de vraag van elke dag kan ik dromen onder bomen als een zeilboot meestromen op een woordenzee van gedachten of dein ik in slapeloze nachten ik teken ademkringetjes in de lucht ze dansen rond in een verlangen rond een diepe zucht blijven ze…

Aan de oevers van de grote vijver kruipen slapelozen in hun schelpen. Morgen is er weer een nacht.…

Een nachtelijk verpozen voor alle aardse slapelozen.…

ik woon in mijn gedachten koester ze, haat ze in slapeloze nachten ik vlucht in mijn verleden beleef het, omarm het en verlies mijn heden ik luister naar mijn stilte hoor het, voel het als warmte in de kilte ik loop als een onzeker mens dag in, dag uit op het randje van mijn grens maar laat me laat me zijn zoals ik…

En weer vliegen ganzen de winter in langs een hemel met enkel wolken ik hoor ze 's nachts als ik slapeloos lig jouw gemis in gedachten vertolken. En weer lichten bomen, decembertijd, met zingen en feest en cadeaus dan kijk ik omhoog naar het vleugelgordijn en bedenk hoe anders het dit jaar zal zijn zo eenzaam en slapeloos…

o, vrouw, laat ons de lange dag herwinnen en keren tot het slapeloze bed.…

Niet meer, de woorden die bij elke zucht een grijze haar of andermaal een slapeloze nacht en de rots in zijn keel neemt ademoverhand de macht. De inkt is droog, heilspellend lot.…

Hun slapeloze blikken zijn de boodschappen die ik verzamel als ik hun stemmen kan vinden en hun echo's mijn eenzame dromen vullen zoals ze mij verlaten en niet van hun dwaaltochten naar genezend geluk terugkeren.…

Zij heeft een knobbel in haar borst Snel naar `t ziekenhuis De noodzaak kan schreeuwend zijn Een onderzoek Wachten vooral afwachten Slapeloze nachten Tranen Het leven staat stil Geen zorgen zegt een verzekeraar U is mens En Wij Menzis helpen onzekere mensen Komt u bij Menzis verzekeren Door onze speciale afspraken Weet u snel zeker.…