Alle inzendingen over slingers

Zijn manen slingeren een radslag, zijn brullen is van zijde, hij heeft zijn oren naar de zoute wind gedraaid. Hier is Joshua: schrijdend, spelend, rennend over dit Thaise strand, zijn lach is breed en wit.…

Bladeren slingeren rond in een ontzield dolen over dooiende vorstgrond. Gevallen van wakende bomen, zoals zij gewoon zijn jaarlijks naar beneden te komen. Om op te gaan in massa zonder kleuren. Zodat ooit een tengere stengel zich verheft boven ontheemde laagte, zich ontfermt over een zucht van aards treuren.…

Het geblaf van honden weerklinkt tussen houten huizen in het gebergte brieven slingeren in zwaarbeladen vrachtwagens over de wegen in de bittere geur van het lange lijden groeide je schoonheid we verwachten je vroeg in de middag de stilte in de nacht is een voortzetting van de dagelijkse muziek. --------------------…

mag ik je mijn veldboeketje geven met sprankjes vitaal leven een toefje ritselkruid met paardenbloemensap voor ongerechtigheden van de huid een slinger madeliefjes geknoopt met jeugd twee rode hartendiefjes wat bella donna tegen helder licht verzacht het ochtendzicht mijn veldboeket bloeit zomerzon is puur een gift voor ons van…

Vrijmoedige wandelaars slenteren over het slingerende zandpad vol bont gekleurde bladeren in vroege verte zien zij het herfstkind alleen met zijn onvoltooide schoonheid de wildernis op zijn jonge gezicht op zoek is hij naar zijn enige vriend de onvolwassen wolf die met hem speelt en alle nare kinderdromen deelt in stilte.…

Achter de heuvel ligt de tijd in de stonde van de toekomst daar waar het pad slingerend sluipt langs verlaten verleden liggen antwoorden her en der verspreid in het dal van vragen verankerd en geworteld in de struiken van alledag helpt snoeien zinnen weven waardoor groeien weer vermag…

Slingers van een belofte. Denken en drinken waar geen stemmen zijn die luisteren of vragen. Weten wat weten niets meer schenkt.…

waaiende wilgen slingerend langs een beek woeste wolken jagen... aangeschoten....wild verwaaide gezichten, nat, vaal en bleek zwijgzame stemmen....dorstig........verstilt God heeft deze negorij verlaten vervloekt is hier de rust geen remedie zal hier nog baten eeuwig grommende golven, ondergelopen kust.…

Daar stroomt het circus vol Het kansspel van de trapeze Een dwarslat als een strohalm Slingerend aan strengen Of het grofmazig vangnet Daartussen de salto mortale De berekende zweefsprong Zwierend om het middelpunt In het veld van de zwaartekracht Het lichaam dat juicht Hoont om de absurde klucht Van streven en beven Voor de worm die…

Snijden gedachten wonden in het zijn van geleefd verleden en is het pad van de toekomst soms slingerend en onbegaanbaar struikelt wantrouwen niet meer over vertrouwen in het nu, dan zal morgen tijd geven in dagen die lengen, de zon zal roepen en ik zal wachten boven aan het duin waar zicht geen vergezicht meer is en de…

Niet alle sterren gaan uit dromen ze maken plaats voor ruimte, dingen herinneringen geven een slinger aan dat wat komen gaat in afwachtende stilte om haar te zien gaan, warme schaduw van schoonheid en dauw bloesem van de dag, opspringend uit de vacht van de nacht. Een lied zwelt aan en zij komt op in haar mantel van licht.…

Stille wegen Slingeren omhoog, de berg op Verdwijnen in de mist Onder de sneeuw Stille wegen Overspoeld door de zee Niemand Behalve die mens Die monnik Die geest Stille wegen Door het zonnige, groene dal Zo mooi Zo adembenemend mooi Tranen in de ogen Stille wegen Stille mensen…

Mijn weg naar de stilte was gevuld met bewondering een hartstochtelijk leven die zij duidde in een seconde maar ons contact kreeg een andere voorbestemming door een slingerende weg die eindigde in een rotonde.…

als ik doodga of iemand anders of jij maar als ik doodga zing me dan als het even kan sereen de hemel in in een goddelijke nacht ontvouwt zich de stilte in een dans van maan en sterren mijn sprakeloze ziel ademt muziek met de slinger van de tijd laat iemand me dan sereen als het even kan de hemel inzingen met de Missa Sancti Georgii…

schittering in felle stralen strepen metaal evenwijdig richting woestijn haast een donkere eenzaamheid verdwijnt in schone schijn recht vooruit niet afdwalen linten slingeren stromen op en door akkers oevers richting spoor en weer als onzichtbaar tranen vleugen grijs aftakking richting paradijs…

Je zult het wel ergens hebben laten slingeren of het is gestolen of misschien per ongeluk weggegooid. Wie zou mijn geluk willen stelen? Wie niet? ----------------------------------- uit: 'Mama waar heb je het geluk gelaten', een nieuwe bundel van Ted van Lieshout, die in september 2005 zal verschijnen.…

Toen hingen die lokken mij over de vingers gebogen, Zo smijdig en slank als de slangen, Als trossen goû-regen, in slingers gebogen, Als stralen der zon, door mijn vingers gevlogen, Of tussen de twijgen gevangen. ----------------------------------------------- uit: Overige gedichten…

ik slinger langs sloten sloten van verdriet want al ik wil begrijpen begrijp m'n eigen lichaam niet ik vergeet allerlei dingen dingen van alle dag kijk naar mensen mensen die ik niet eerder zag ik kan maar niet komen komen op jouw naam huist in mij het stille verdriet verdriet tekent eenzaam…

Kleed mij met het loof der liefde focus op mijn zachte span Alles draait om lichte kernen raakt door tover in de ban Jij geleidt mijn zielenstralen langs de slingers van de tijd Klink mij vast aan jouw bedwelming droom mij als een tastbaar feit Kunstwerk: ' De gevangene van de Maankoning ', 2012 Kunstenaar: Irmlinda…

Ik slinger nu door straten van een naakte stad. Ik knip de snoeren door waaruit gedachten blaten, verlangend naar een zucht, dan zuchtend naar verlangen, knip ik door alles heen. Raak alles kwijt. Jou, ons, het kwijtraken. Alles is naakt. En kinderlijk onwetend geef ik mijn laatste adem.…

in het binnenland, daar slingeren de wegen nog dwalend naar diepte van binnenbestemmingen naar verweesde bermen pas op, maaien ik dacht als kind dat daar maden waren maar dan casual gespeld zoals bloemen in 't veld nee, radarcontrole onafwendbaar geld om brood te kopen en jouw gang te gaan pas je wel op, voor overstekend…

Van 't wijde grasland stijgt een levende slinger naar het wolkendek. Bewuste mensen verlaten, met al hun doen, de werkelijkheid. Verlicht zoeken ze een wereld, waarin ernst steeds vrijt met blijde feestroes.…

Je huid is het glanzend papier Je ogen het verwonderde kind Je krullen de dansende slingers Je sproeten de gestrooide confetti Je billen zijn natuurlijk de ballonnen Je lach de vrolijk zingende visite Je wipneus de kers op de taart Je hart het huis waarin wij kunnen vieren Liefste, jij bent het cadeau van mijn leven…

slingers zilveren takken groenen rode ballen in de boom hoger pieken nog de sterren twinkelen zijn komst van verre het lijkt een droom in de koude nacht die warmte van zwavelstokken bracht met herdertjes waar schapen grassen is zijn geboorte de bekroning van een lang verwachten wil melker 16/12/2018 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

in een eeuwige beweging verpulvert mars de lente slaat de slinger van de tijd in hersens en weke lijven stille velden beplant met witte kruisen verschijnen na gas en massale dood stenen doodsbloemen met namen de hete tranen van hun geliefden druipen langs koud kil marmer in de beschaamde aarde…

alsjeblieft als ik vragen mag behang mij niet met slingers geef me liever geen applaus bespaar me de erkenning met een excuus voor het falen prijs en bewierook mij niet als deze ziekte verslagen is ik wil gewoon als het over is iedereen weer omarmen kunnen hen ruiken voelen en proeven eindelijk weer bij familie zijn de kinderen ook en…

Ik slinger het anker naar jouw onderlip Een wijnrood, roerloos baken En klom naar dat bruisbad van vlokken Genesteld tegen tandvlees Je kon me wegslikken als een kruimel Gisteren nog klom ik reikhalzend in de mast Jouw lendendoek Door stormvingers losgeknoopt Waait tegen mijn gezicht.…

Weer slinger jij door mijn leven razendsnelle fijne draden kroelen innig om zich heen wil je leiden maar houd je niet bij jouw kwetsbare draden grijpen vertrouw mij weef je teder door obstakels begrijp de wil tot groei als een granaat jouw passiebloei te tonen iedere passant stil te laten staan maar.... laat mij teder weven.…

ik heb de bloemen in het gras geteld ik schrok ervan ze waren iel en kort zag dat de diversiteit in het groen compleet verdwenen was ooit was het een wei waar de insecten dartelden en zoemden op een warme zomerdag en wij de mooiste bloemen plukten ze tot slingers regen om aan elkaar te geven idyllisch waren die taferelen…

Op elke slak een ijskoude gezouten vinger trekkend aan een eeuwenoude klok ben ik de slinger Tik tak, tik tak, en nu ben ik de klootzak?…