Alle inzendingen over smalle pad

En dáar, op 't smalle pad, in hoger luchten, Ontwaar ik haar, die wuift, mijn ziel, mijn al... Doch uit mijn hart rijst naar die hoge luchten De klacht: hoe klein, hoe klein is mijn heelal! Maar neen!…

In de zelf vormgegeven tuin vol bloemen, beelden en smalle paden en gestaag opgeruimd bouwpuin ontkiemen onze goud gele zaden…

Ze hebben er wel van gehoord De Biblebelters of Biblegordelaars Zij, die zo’n stevige innige band hebben Met hun God hun 3G op basis van God altijd op 1: G1 met Hem op 't smalle pad ver weg van die brede, die andere(n) Ze hebben er wel van gehoord, zijn niet doof of stom Maar ze hebben er gewoon niks mee niks met het wereldse 2G, neen niks…

Ik word zo blij van het ruisen mijn kind de geur van de lente die ons zo bemint je voelt de wind over de smalle paden gaan de gaven van liefde komen dan stilaan. Ik word blij van het ruisen ook van de zee ze brengt steeds nieuwe rollende golven mee.…

. - Stil ga ik 't smalle pad, zon in mijn hart, Licht is mijn voet, de korenhoofdjes strelen Mijn blijde wijde handen en ik fluit, - Hoe is de zon zo licht! mijn Lief zo goed!…

Ga stap voor stap over smalle balans van mijn woorden en gedachten langs stromen intuïtie en zekerheid of door het duister van niet weten in ritme van alledaagse omgang zoek ik de paden in het leven waar ik verzekerd ben van ’t zijn, liefde krijg waarnaar ik verlang dat ik niet over eigen woorden val zeker wetend het eind zal halen niet…

Ook jij kent dat smalle, steile pad. Vertrouwend op jouw eigen kracht, Klom ik schoorvoetend weer omhoog; Het liefst, had ik van plaats geruild......…

Dat smalle, dat benepene dat afgebakende, met zelfs om elk tuintje hoe klein dan ook, een hekje. Het is toch niet voor niets dat Van het Reve De Avonden heeft geschreven. En ik wou weg. Maar duizend bloemen gingen bloeien, het bruiste en het broeide, we werden baas in eigen buik, en gaven de vrede een kans.…

In de Wilde Kaiser, Tirol: Bergen als spitse kathedralen en in de dorpse dalen fallische kerktorens beide zich richtend op de hoge hemel God erend en groetend en daartussen op smalle en brede paden de wandelende mens: Grüss Gott!…

Verkleurd blad vochtig groen mos talloos gesponnen webben en in grauwgroen uitgewoekerd graspad een diepgetrokken glad glanzend modderspoor doorgelopen over verhard pad en in een smalle net uitgebaggerde rechte sloot zwemt een eenzame woerd onwennig rond sporen van vertrokken zomer -van een nieuwe herfst!…

mijn geloof dankend voor alle schoons op aarde voor de bloemengeur en vogelzang in ritme van alledaagse omgang zoek ik de paden in het leven waar ik verzekerd ben van ’t zijn, liefde krijg waarnaar ik verlang dat ik niet over eigen woorden val zeker wetend het eind zal halen niet sneller gaand dan stap voor stap over die smalle streep…

Is het vreemd als ik toezeg, dat ik het hobbelige pad genomen heb?…

weg zonder geweld waar van mond tot mond een woord zijn weg nog vindt door je tanden en je tong gegeven aan de wind langzame rust leeft langer in mijn geest, het schaap loopt met me mee van pad tot pad op letters die jij leest…

Zet hier je paden uit, de smalle en de brede. Stenen zijn inclusief, grenzen staan vast. Mijd Eden. Die hof lijkt uitgediend; de boom die in het midden staat, kraakt onder vrucht en blad, muurvast dringt het seizoen rond het verleden. Blijf ervan af.…

Ik roep zo hard dat de doven hoofdpijn krijgen dat de woorden je bedreigen maar je hoort me niet Ik schud de boom totdat zijn wortels krullen het kraken je oren zal vullen zolang je mij maar ziet Ik spreid gedachten over ellenlange, vochtige paden tot ze in eigen zweet baden maar wat heeft het voor zin?…

dank u allen geliefde paddenredders heel veelal gered zoniet overgereden PET eenmaal per jaar zijn de paddencharmeurs klaar om te paren langzaam kruipend naar de spannende overkant wij mogen hen nooit vergeten deze dierenredders hoera wat zijn zij toch charmant…

Het lege veld ligt voor de dichter in mij spreekt het aan nog zó ver om te gaan de paden moeten uitgezet maar welk leidt naar het doel?…

Lichten van de boten flonkeren en de hemel is een zee vol sterren een wolk schuift voor de maan doorkruist het pad van maanlicht aan de randen van de stilte waait de wind mijn gedachten over zee er is geen weg terug je kunt alleen nog maar vooruit…

Op mijn pad groeien aldoor prachtige bloemen. Maar soms zit ik gevangen in een storm en weet niet wat ik er mee aan moet. Op zo’n moment verdwijnen al mijn mooie ideeën, is mijn hart bedroefd en omgeven met een sluier van vervelende emoties.…

Op mijn pad groeien aldoor prachtige bloemen. Maar soms zit ik gevangen in een storm en weet niet wat ik er mee aan moet. Op zo’n moment verdwijnen al mijn mooie ideeën, is mijn hart bedroeft en omgeven met een sluier van vervelende emoties.…

Gedurende de hele dag vergezeld ze me bij al mijn bezigheden op mijn donkere én lichtende pad zonder dat ze maar iets van haar schoonheid verliest.…

Ik veegde het pad voor je verliefde voeten en de parkeerplaats. Nu kun je komen om samen te genieten van nu en van dan. Het terras is schoon tussen de wilde bloemen die hoog oprijzen. Ik zend mijn geest uit naar jou en ieder ander om te genieten.…

Op het pad dat leven' heet kan een mens soms flink verdwalen...…

Ik ben een pad Wie doet me wat Ik spring op en neer op mijn gat En als jij mij wilt pakken Dan zet ik jou te kakken Want ik ben sneller dan de wind Dus denk niet dat je mij ooit vindt!…

Volg je eigen pad onderzoek en verwonder leef heb lief geniet en wees blij vergeet nooit je eigen ik en doe ook eens aan wij dan krijg je nooit gedonder...…

op een pad een pad op een pad…

weerlicht de echo's van geluid boven de zee boven het pad ------------------------------------------ uit: 'de liefde verwilderde niet', 1990…

verstoten van huis en haard dwaalde ze onbegrepen door de velden van isolement waarin het rijk der schimmen de hare werd, zich ontpoppend tot 'n schaamteloze gebruiker kropen stemmen uit pakken melk overal afluister apparatuur de wereld was krankjorum geworden zij verdronk..…

Ik denk veel en breed aan de mensen om me heen en de wensen die ik heb met hen en vraag mezelf af wie weet wie ik ben en hoe ik mezelf ken.…

Een wonder dat ben jij Een wonder dat jij valt op mij. Allebei hetzelfde gevoel is ook een wonder Want ik ben gewoon en jij bijzonder. In een kamer vol kijkt elke man om Logisch want je bent een seksbom. Ik adoreer en bewonder jou Jij bent voor mij de meest sexy vrouw. Maar het blijft toch een wonder Want jij vindt mij ook bijzonder…