242 resultaten.
zeven vogels in een boom
netgedicht
1.0 met 28 stemmen 1.594 ze zaten daar, willekeurig
bomen zat in het park,
maar wel net in die ene,
snavels tegen de storm in
en ik mocht daar langs lopen
want zo zot ben ik
in striemende regen ga ik naar buiten
wandelend voor zeven vogels in een boom…
Verlopen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 197 Gevogeld opwaarts keer ik
met vleugels stijf
vanuit een onmogelijke hoek
mijn snavel op je dan rode lippen.…
VOGELS EN MEISJES
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 111 Aan zijn snavel bungelt, wachtend,
een gepelde slak.
Twee zusjes lopen
door het bos, dreinen almaar
tot _ aan een braamstruik.…
Merel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 307 Een merel uit zijn zorgen,
zijn snavel wijd gesperd.
Wakker liggen in je bed,
de maan beschijnt het duister...
De wekker hoeft niet meer gezet,
vooruit vogel ik luister.…
Kolibrie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 753 de wind fluistert mij in
waar zoete honing is
ik volg de gouden nectar
felgekleurde bloemen wachten
op langgerekte snavel en
lange zuigende roltong
vooruit en achteruit vlieg ik
met flitsendsnelle vleugelslag
ik overwin de zwaartekracht…
zwanenzang
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 578 Duizenden sterren achter dichte ogen
Met vleugels stram
En snavel in papieren veren
Dromend van zon
Zoekend naar wat goed is
Een boom strekt zijn takken uit
Ze vallen
Bladeren van vroeger
Ze vallen
Zomaar zonder pardon…
lijkenpikkers
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 143 in de verte lonken de aasgieren
met nekken hongerig steeds langer
-hun botontkalkend gekrijs maakt me als maar brozer –
langzaam sterf ik weg uit mijn bewustzijn
en laat me begraven onder scherpe snavels
die ongezien snel ter plekke zijn…
Twee kauwtjes
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 141 Ze snavelen dicht bij elkaar.
Alsof ze overleggen.
Waar zullen we ons nest gaan bouwen?
Hoe? Waarmee? Wanneer?
Maar nooit.....waarom?…
Groene hart
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 169 Je fietst
door 'Het Groene Hart'
voor mijn part
wandel je er
De einder ver
en immer
het geruis
van snelverkeer
Maar de vogels
strijken neer
op plassen
op zomen van groen
Hun snavels
in beweging
nerveus
hun vleugelslag
Er ademhalen
'moet je doen'
je ogen
op steeltjes.…
hartendief
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 113 een zwarte vogel
met gele snavel
tikt zachtjes tegen het raam
een teken om stilaan
vrolijk op te staan
mereltje lief
mijn grote hartendief
want elke vroege morgen
zingt hij eerbiedig voor mij
vlekkeloos… zijn mooiste lied !…
De kraai
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 46 De kraai is onzichtbaar
zwart in de dunne lucht
die ijl vervloeit en werelden
verbindt, boodschappen
openbaart die ik niet begrijp
tot ze in me doordringen
scherp, diep en onuitwisbaar
overweldigend, alles
verandert en ik weet niet meer
wie ik was voor het zwart werd
en de kraalogen met hun snavel
op mij inhakten…
maart
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 137 zoemt de hommel
tastend de struikjes af
naar voorjaar
vliegt de spreeuw
gedreven heen en weer
met takjes in de snavel
kwetteren de meesjes
schel en fiet
de nestdrang rond
wil ik je naam schrijven
in de blauwe lucht
mijn lief…
Verdedigen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 229 De meerkoet verdedigt met vleugel en snavel,
haar territorium ofwel haar nest,
ze laat met fors geluid weten, niet gediend te zijn
van indringers,
haar eieren zijn haar heilig.
Er komt geen onvertogen woord aan te pas,
laat staan
grof geweld,
wat is het dierenleven toch schitterend!…
Minstrelig
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 54 Welkom in het generale
altruïstische decorum
Een persiflage parodie
op melomane poetry
In een uithoek van Hinault,
Bourgondisch Henegouwen
De laatste der verlaten
desolate knapenkoren
Wederkerig en minstrelig
in lendenen der raven
Blikken pikhouwelen snavels
die mijn hert doorboren...…
Ganzennacht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 72 de wilde ganzen
zwermen door de koele nacht
gakkende wilskracht
de vlakte wordt zwart
duizend snavels roepen kaw
op de wieken nu
ruisende vleugels
in een donderwolk verpakt
de wilde ganzen
een goddelijke
ganzennacht op het water
door donker bedekt…
Condor
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 513 boven een bergkloof cirkel ik
Condor, gedragen door thermiek
mijn breedgespreide zwarte vleugels
zijn getooid door witte verenband
hier vlieg ik, meester van luchtruim
mijn felle ogen zien alles, wat beweegt
leiden mij bliksemsnel naar een prooi
scherpe snavel scheurt haar aan flarden…
Zij aan zij
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 734 Als wij dan samen,
Jij en ik, als vredevogels
Zij aan zij, vleugel
Aan vleugel, gewichtloos
Naar het bos van de
Eeuwige vrede vliegen
Met beiden een groene olijftak
Levensvatbaar in onze snavels
Geklemd - geven wij het
Oude leven rustig op
En maken plaats
Voor het nieuwe…
Oogverblindend mooi.
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 561 groen kleuren de blaadjes
van bomen aan de kant van de sloot
die vol kikkers kwaakt
vol water stroomt
blauw glanst de lucht
en vogels snavelen hun taal
naar de mens
vol vreugde
de natuur is zo prachtig
zo oogverblindend
schitterend
mooi vandaag…
Het vervuilde Wad
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 394 Waarin zovele witte vogels vlokken
Hun snavels gedoopt in teer
De hoop in ’t vooronder
Is niet meer
Kluwen nylon
Aangehaakte wier
Een albatros
Hoog en fier
De kust dichtbij
Machinerie op volle toeren
Ahoi schipper
Vanavond naar de hoeren…
Van vogels
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 410 In het schoonste blauw
te zweven als een reiger
trots barre koude
eigenlijk niet zo groot
een sperwer op een paal
maar wat een aandacht
het is daar weer
het borstje rood
maar nee hoor
het is ieder jaar een ander
wat is hij zwart
die merel in mijn tuin
die snavel oranjegeel
hij vlecht al plannen…
Senryu
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 673 Pa slacht onze kip
moeder braadt haar in heet vet
de haan kraait driemaal
- - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - -
Schoon gewassen raam
doorzichtige helderheid
bebloede snavels
- - - - - - - - - - - - - - -- - - - - -
Ware onschuld wordt
door volwassenen vermoord
was ik maar weer kind
- - - - - - - - - -- - - - - - - -…
Ik heb een leuk parkietje
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 736 Als je hem zo bezig
met zijn showtje ziet
dan gaat zijn snavel open
en roept hij heel hard “piet.”…
de meerkoetsuite
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 757 ik open de poort
en de meerkoet blijft liggen
in het wak bij de boot
met witte snavels
over eieren lopen
op het kale vlot
een constant gepiep
van droge kogellagers
waterkipkuikens
voor een feestvogel
is er geen betere kooi
dan een zomers park
het is nog donker
er zwemt een meerkoet voorbij
op weg naar het werk…
Het is triest
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 259 triest als het vangen van gekooide vogels
je opent het deurtje en met je hand
versper je de uit- en- ingang
groot gefladder, gesperde snavels met
geluid
maar ver zullen ze niet komen
voor het huis langs intussen gaan
zoals in een optocht
speelse kinderen voorbij
die jouw kinderen hadden kunnen zijn…
Markt in Buchy
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 545 Geuren, veren, snavels, kleren,
staarten, vachten, kazen, vruchten,
luchten, pluizen, overdekt,
wollig, donzig, meter strekt.
In geschuifel, luifel, luifel,
staat ze stil, neusvleugels trillen,
spiedend, speurend, rij na rij,
ruikend, snuivend, mmm … daar is hij. Hij!…
Hazelnootpasta
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 De onvrijwillige tuimeling
van de harde hazelnoot
kwam louter en alleen
door een schichtige specht
die sperde zijn snavel uiteen
van honger en verdriet
Zijn tranen waren gelukkig
echt en drupten op de grond
zonder doel heel zacht
versmolten en ongezond
langs een broos dood takje
met hazelnootpasta…
Eindelijk vrij
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 194 De wind jaagt onbarmhartig
Langs de scherpe rotspunten
Van het gebergte hier vlak
Onder mij, dat mij zo vaak
Naar het leven heeft gestaan -
Maar nu heb ik de rotsen
Achter mij gelaten, ben ik
Zo vrij als de wind die
Mij omgeeft, naast mij
De zeemeeuw met vrolijke
Oranje snavel en fonkelende
Oogjes die mij in zijn
Altijd durende…
je veren geschikt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 447 ik zag je
in de lucht was je wit
je veren geschikt
als een vogel in vlucht
pennen op rij
een snavel erbij
om te happen en poten
om wormen te trappen
maar je dook
uit de zwerm
vloog ze voorbij
wilden niet keren
je voelde je vrij
om het blauw met jou
te verrijken voor niemand
je vleugels te strijken…
Koppig
gedicht
3.0 met 159 stemmen 29.113 - Oren snavel zie je wel?
- Ik zie alleen een konijn.
- En een eend.
- Een konijn!
- Eend!
- Konijn!
Konijn konijn konijn!
-----------------------------------------
uit het werk van Mustafa Stitou (1974)…
Gebekt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 731 en wel trok jij wreed
de laatste pen er uit
schreef over een veren
kleed stralend van buiten
alleen juist dat kleed
geeft geen warmte meer
de schoonheid van de
schijn boeit niet langer
gevlogen verdwijnt zij
langs heldere luchten
beademen hoeft niet meer
zij houdt vanzelf haar snavel…