Alle inzendingen over soldaat

Deze soldaat die doet zijn plicht, De wegen altijd slecht gevonden Met zwaar geluk nog niet herkanst. Een soldaat die met de buffels danst En tegelijkertijd, haast vederlicht, Met geweer en bruut gezicht op mensenharten mikt, terwijl hij over liefde dicht. Tussen bloederig schervengeweld alleen op zoek naar huis.…

de trukendoos van soldaat van den Vijver bevatte geen kogels meer na het salvo van huilend gelach in de soldatenmess nadat hij zijn komediantenact afsloot het was een steengoede act zelf uitgedacht door soldaat eerste klasse van den Vijver net niet goed genoeg voor voordracht aan het front hij mocht gaan zonder act, met volle trukendoos…

Generaals veergoten zonder verpinken het bloed van talloze soldaten. Maar zelf sneuvelden ze niet. Ze stierven pas veel later, in de armen van hun maîtresse, of na een ongelukkige val in de badkamer. Er zijn zelden minder helden dan tijdens een oorlog. Soldaten sneuvelen niet uit heldhaftigheid, ze hebben geen keuze.…

de soldaat die sterven gaat wacht in de nacht het inloopgraf ligt klaar de modderlaarzen wegen zwaar in niemandsland daar huist de dood de aarde is er zwartgebrand het kraterwater donkerbruin tot rood geen struik geen boom maar woekering van prikkeldraad de horizon vlakbij en heel ver weg de dageraad soldaat ik groet…

Hij zorgt ervoor, de moedige soldaat, dat een levend mens, straks sterven gaat. Alleen de moeders, van de klokkenmakers, van de ideologen en van de soldaten weten. Zij kijken allen op de klok, die ook mensenliefde slaat, en weten machteloos, hoe laat het is.…

het krioelt ervan rood bruine soldaten die wroeten, nooit klagen hun koningin te dienen mits...vroege zonnestralen!…

dat ik je liefheb mijn veertien-achttien soldaat van twintig je geriemde armen en een opgeslagen kraag de stalen oorlog die in je ogen waait toen je op die winterdag de klok niet hoorde boven Ploegsteert bos het gonzen zag de kerkhofgroene roofvogels en hun zijden piloten in lederen hoofden dat je me liefhebt jonge soldaat naakt tot aan…

dit berichtje nog maar aan jan soldaat schiet niet totdat het nodig is…

Oud en breekbaar tussen twee soldaten in grijs, komt ze verschrikt naar buiten wij kinderen van amper acht zitten op de stoeprand en kijken toe hoe door de geopende voordeur zij bleek en verward, grijze gepermanente krulletjes over haar gezicht waaiend, haar zwarte handtas vastgeklemd door de soldaten vastberaden naar de wachtende…

De soldaat is aanstonds geen maagd meer. Want blozend legt hij zich bij haar neer. De majoor stelde, dat je ter velde, goed moet zorgen voor eigen geweer.…

Veldslag bij Waterloo Wellington hakte hem Flink in de pan Paarden, soldaten en Artilleriegeschut Maakten er samen Een soepzootje van…

In dromen hoor en zie ik soms soldaten nog stampen het verborgene, de zichtbare tranen en hun zielenpijn denk ik wie begon waarom toch die zware rampen alsof de ene mens beter dan de andere mens zou zijn. Ja stoïcijns marcheren nu ook elders vast soldaten daar waar hun heersers echte vrede hebben logelaten.…

Het voorrecht om de wapenrok te dragen Die toebehoort aan Hare Majesteit Is voor veel mannen straks verleden tijd, Maar als je vrouw bent, word je niet ontslagen. Toch snap ik daar natuurlijk niet veel van, Want in het leger, zegt men, word je man.…

Ik dien het vaderland en trek ten strijde, ik doe mijn plicht daar in dat verre land. Het is beslist geen kolfje naar mijn hand, maar mijn beroep heeft ook zijn schaduwzijde. De Tweede Kamer vult zich met gekeuvel, maar wie begraaft me als ik ginder sneuvel?…

M'n soldij wil 'k in Nederland krijgen, omdat levensgevaar er kan dreigen in Afghanistan met die Bin Laden. Erop Afghanistan te ontraden. _______________________ Noot: 'Vertaling' van regel vier: Eropaf gaan is dan te ontraden.…

de strijd is gestreden en het verzet gebroken nu is er vrede op je allerlaatste vlucht onderweg naar bevrijding breek de hemel open! ------------------------- Erik Hazelhoff Roelfzema, 3 april 1917 - 26 september 2007. Muziek Rogier van Otterloo: http://www.thedreamersdream.eu/Soldaat.mp3…

als dit een speelfilm was zou het bloed nep zijn en zou er niemand dood gaan deze jongens zouden acteurs zijn bommen zouden gecontroleerd tot ontploffing worden gebracht en stund mannen zouden al het gevaarlijke werk opknappen maar dit is echt hier vallen echte slachtoffers dit is Afganistan en dit zijn echte soldaten…

Daar rijden de soldaten Betrest, verguld, gespoord, Langs lindegroene straten Als door een erepoort; Zij dragen, licht-kapellen Op lijfrok en schabrak, De vlokken niet te tellen, Waar zich de zon in brak.…

En door 't gaatje van een naald gekropen zijn, daar schreven we over aan onze dierbaren meer malen per dag - en zo gingen de dagen om. Klagend bonsden klokken, heen en weer, als de bommen, obussen en shrapnells vielen dan wilde je wel buigend nadenkend knielen. Want alles kwam, en alles moest verdwijnen. Nooit voel jij je instinct beter…

Ach, laat ik drinken, dromend van hen houden, En nooit soldaat meer zijn!…

Kind je bent Nog zo klein Je ziel leeg Gedachten verrot En je leven kapot Is dit de bedoeling Van een kinderleven?…

Soldaten van Cura. De bestrijders van de eeuwige nacht. Dromen zijn niet verboden. Daar omhels ik je teder en koester ik jou voorzichtig van een afstand.…

Mijn eigen huis werd nauwgezet verkend, Reeds drongen er soldaten op mij aan. Zij hielden met elkaar een kort beraad. Toen werd ik voor de keus gesteld: 'Wat zul je zijn, een dichter of soldaat?' Een uitgeputte man kwam aangesneld: 'De vijand doet een aanval in de straat!' Haastig ontvluchtte ik het krijgsgeweld.…

Hoor de Stem van de Dode Soldaten, en richt je blik naar verre einders, ginds, waar het Dodenrijk ligt. Denk dan aan de Dode Soldaten, en luister naar het lied van namen, duizenden namen dat Zij lijdzaam zingen in smart en droefenis.…

Ze zijn gekomen als soldaten maar zonder geweer. Hun wapen is honger. Ze zijn hier als veroveraars van recht op leven. ------------------------------ uit: 'Verzameld werk', 1990.…

Daar komen rasse stappen nader: ’t Zijn vier soldaten met een kist. Wie dragen zij zo vroeg ten grave? Een vreemde knaap, een jong soldaat. De markt is leeg en toe de huizen, En niemand, die er achter gaat.…

' ach ja, al die soldaten uit dat grote Terra Cotta leger, al die mooie, versteende doden zonder een eigen ziel of betekenis…

waarom fluisteren bommen over de steden heen verwoesten zij levens van kinderen zo gemeen waarom steeds oorlog vechten met geweren kunnen de soldaten dan niet leven met vrede…

Sprinkhanen krabben aan het vuil, wrijven met dunne poten over hun vleugels waaieren voor de ogen van de soldaten in een lage boogvlucht uit hun vleugels een waas.…

En het geschiedde in tweeduizenddrie: een stalletje, versperd door prikkeldraad, daarvoor een zwaarbewapende soldaat, een lied, gezongen door artillerie. Geen staartster, wél zie je een zoeklicht schijnen, geen herders ook, want dat zijn Palestijnen.…