42 resultaten.
Utopia.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 442 Alleen soms, 's morgens, als ik mij ga wassen,
Staat er een vreemde voor het spiegelglas.…
boodschap
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 344 ik draag
dit gedicht
in stilte
als woning ongeschikt
door scheefgroei
leunen woorden
tegen de tafel
waaraan ik bid
geef mij stenen lippen
of breek het spiegelglas
de dood kan geen daken vlechten
met gebroken zwaluwveren…
regendruppels
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 273 Met hun spel van fijne
ranke lijnen glijden ras
druppels, stille regendruppels
langs een spiegelglas…
Dit wit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 425 Papier spiegelglas
water dat was
vóór de geest
De ziel van dit blad
is de witheid geweest
en de pijn is de pen
die geheimen uitlekt
Desondanks geneest:
gewicht contra gewicht
dichter contra gedicht
pupil, blinde vlek.…
De eenzaamheid van de priemgetallen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 331 Onder het gaas
schuilt een ragfijn
viooltje
dat eerder krimpt
dan groeien wil
een gebroken
spiegelstukje,
dragend
zijn eigen wonden
doorsneed
de tere bloem
liefde
leek ontoereikend
voor wie zijn geschonden
gebrokenheid is
wat hen heeft
verbonden.
Geschreven bij het gelijknamige boek van Paolo Giordano…
Foto op de boot
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 1.340 Of het waait hard
of de boot heeft een ruwe vaart
zelfs de glimlach houdt zich vast
De boot stampt op de golven
het haar verstrooit het gezicht
maakt het onschuldig en jong
In het spiegelglas van de zonnebril
het beeld van de bekende fotograaf
zij heeft geen tijd voor angst…
om het even leeg
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 179 om niets waait hier de wind
in alle uithoeken
geen torenhoge schulden
lasten van restanten
in spiegelglas gevatte
landschapsparken
noch wolkenvelden
die heinden in verten
oplossen met overdrijven
hier in die zilte leegte
bedacht als adempauze
voor het doodtij
van een zee van ruimte…
Dit Wit
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 252 Papier spiegelglas
water dat was
vóór de geest
De ziel van het blad
is de witheid geweest
en de pijn is de pen
die geheimen uitlekt
Desondanks geneest:
gewicht contra gewicht
Schoonheid en beest
dichter contra gedicht:
pupil
blinde vlek.…
Van Jou
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.315 In volkomen onvolmaaktheid
lag de schoonheid diep verscholen
vaak veel mooier nog dan woorden
in gevormd spiegelglas
waar ik mezelf in herkende
in een ogenblik van staren
als een toverboek waarin ik
mijn geheimen wou bewaren
maar dat jij voor mij geopend had
terwijl je er uit las
om mij er blad na blad te zeggen
met een knipoog - wie ik was…
ontnomen
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 922 toen je werd geboren
groeide om jou een laag van spiegelglas
waarin je zocht, naar wie je was
want iemand had je innerlijk ontnomen
de pijn naar binnen toe geslagen
we drukken knuffeldieren
door de kieren
zalf en lentegeuren
maar het verzacht niet
diep in jezelf, vond jij
ze zijn er, in je bloed
tranen met een rode gloed
iemand zong een…
Beschouwing
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 83 Langs wanden van ’t verleden
Klim ik door ’t heden heen
Naar een toekomst van gedroomde
Beelden van hoop en bidden
Vrij van afkeer of aversie
Beklim de toren van toen
Die slechts angst en onwil kent
Legde op mijn doen geen zegen
Zie in spiegelglas van ’t heden
De breuken en barsten
Door gedachten, woorden
En daden die elkaar bestreden…
Gevallen spiegelglas 2
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 219 Gevallen spiegelglas 2
Zie in de scherven van glas
teleurstellingen in mijn leven
vervormen van goede wil
door fouten stuk gevallen
spiegelende scherpe splinters
van verraderlijke eigenwaan
dat glas de glans ontneemt
gebroken glas is niet te lijmen
herinnering bewaard spiegeling
nooit zal het ooit weer worden,
en beter ook dat men niet…
DEMENTIE
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 292 haar allerliefste heet
Grijpt ze naar pop en knuffelbeest
Merk je dat ze niet langer leest
Vergeten is hoe of ze sneed
Het brood, de groente, hoe ze leed
Aan het verwelken van haar geest
Teloorgang van een woordenschat
Die groot en indrukwekkend was
Ze schudde verzen uit haar mouw
Was kind, geliefde, volop vrouw
En zag zich graag in spiegelglas…
Intieme geschiedenis
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 16 gezegd
En wij waren bereid
Er was onderscheid noch tijd
Niets hoefde weerlegd
De scheiding in namen
Kreeg betekenis en duur
Warmte en onvoorspelbaar vuur
Brengt ons zogezegd weer samen
Jij kent en bent mijn pas
Ondoorgrondelijk vervlecht
In hoe het altijd was
Jij die wanneer al en als is uitgelegd
De dichter en zijn schrift op ‘t spiegelglas…
boven smart
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 266 waar licht voorzichtig
eerste stappen zet
loopt tijd door ijle sluiers
in nevelwerelden vol zon straalt weten
als de stem van nu
een gezang dat zware tonen blaast
vol levensmelodiën
op mijn knieën lig ik kleiner
als gebogen spiegelglas, de ingehouden smart
van nu
heeft zich ervan gekweten
water glanst haar stille charme
tot een lang…
dwaalwegen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 781 waar je ook belandt,
je wordt - nu of later
teruggevonden
in het woestijnzand
of in het zeewater
in Parijs of Londen
maar ben je in transito
het spoor verloren,
gewoonweg in je
eigen geest verdwaald
dan ben je, vrij vertaald,
voorgoed incognito
het beeld dat angstig
naar je terugstaart
uit het spiegelglas
toont alleen maar
wie je…
Doortocht
gedicht
2.0 met 360 stemmen 87.304 Daaronder, nauwelijks
zichtbaar de zompige grond, als roest
achter spiegelglas. Laat rusten,
roer niet, jaag niet op. Geef alles
een eigen naam. Noem het niet
'Rode Zee'. Maar maak je gereed
en eet haastig: de doortocht vangt aan.
-------------------------------------------
uit: 'Gevleugeld/ontvleugeld', 1996.…
Hoezo geen tijd?
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 190 Het spiegelglas breekt, langs me strijkt z'n vlerk
Zijn zwarte pen schrijft: IK DOE SLECHTS MIJN WERK...…
linkshandige waanzin
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 244 wat je ook beweert
de zee is geen gezichtsbedrog, geen verzonnen
signaal van mijn gekte
tussen mij en het uitgevouwen
getij
-elk ogenblik beschreven-
geen zoutige analyse
opdat ik zou kunnen genezen van de stilte
of van de watermannen uit jouw sterrenbeeld
die met stukjes spiegelglas de verte
van een rivier nabootsen
wanneer ik…
Allerzielen
gedicht
3.0 met 44 stemmen 21.058 Thuis van het dodencarnaval
zie je de spiegel in de hal,
je schrik is groot:
die man daar in het spiegelglas,
met die bekende regenjas,
was die niet dood?
-------------------------------
uit: 'Ernstig genoeg', 1995.…
Vertekend beeld
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 564 logisch
hij geeft een vertekend beeld
de spiegel
omdat mijn uiterlijke jeugd
onherroepelijk achtergebleven is
verzadigd
van het intense snelle leven
vol emotie en eigenzinnigheid
maar echt
hij geeft een vertekend beeld
de spiegel
want, ik ben niet veranderd
mijn jeugd zit opgesloten binnenin
de barsten
zitten in het spiegelglas…
RAZZIA
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 349 Nog steeds hoor ik de kinderen huilen
Ruw bij hun moeders weggerukt
Hoor ik het snikken, onderdrukt
Van peuters die bij pubers schuilen
Nog steeds zie ik de zwarte muilen
Van monsters, kennelijk verrukt
Van vlees, vers van de straat geplukt
Van botresten in diepe kuilen
Ikzelf verscherf in spiegelglas
Weerkaats een bang, gebroken volk…
irisdame
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 309 nog steeds verborgen
achter de thans woekerende iris
aanschouwt zij de rimpelstroken
rond haar geloken ogen
in het spiegelglas van haar serviceflat
de handschoen over haar knoken
tegen 't jichtig reumavuur
herinnert haar het verloren uur
dat zij nog het mes hanteerde
voor het avondeten
vlak voor hij thuis zou komen
de straten stromen…
Gebed
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 808 Pesten tot ‘t uiterst is bereikt
tot weer mijn tranen stromen
En naarmate de dag verstrijkt
gaan die enkel sneller komen
Schelden, dat doen ze steeds
Dat doet geen pijn, zeggen zij
Doch almaar begint het reeds
als ik nog vroeg in bed schrei
Snikken voor het spiegelglas
als ik mij de lange haren kam
Strakjes zit ik weer in de klas
dan…
De hele dag bleef het bij me
gedicht
3.0 met 31 stemmen 13.163 Ik mat de schade en ik zag
in het gebroken spiegelglas
wie al die tijd de vijand was
voor wie je me gewaarschuwd had.
--------------------------------
uit: 'Een vrouw bezoeken', 1985…
MASKERLACH MEISJE
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 341 Elke ochtend kwamen tranen
na alweer zo’n nacht vol pijn
Zij wilde zich gelukkig wanen
en nimmer meer eenzaam zijn
Elke morgen in ’t spiegelglas
zag zij wat ze nooit wilde zien
‘t Meisje dat altijd alleen was
dat meisje van ruim zeventien
Elke ochtend in ’t vensterglas
zag zij, wat zij liever niet zag
Een droef meisje met haar tas
’t…
Narcistische spiegeling
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 108 Hoe schoon is glans van je eigen weerschijn
In immer zwijgend water of spiegelglas
Daar waar geen spoor van rimpeling kan zijn
’t Anonieme, waar nooit zelfreflectie was
Nergens spiegelt men beter dan in oppervlak
Glanzend beschenen door stralende zon
Pas dan voelt men zich werkelijk op ‘t gemak
Gestreeld door zelfzucht als een warmtebron…
Een ogenblik
poëzie
2.0 met 5 stemmen 3.518 zoveel winden gegaan,
ik heb toch zoveel lachen meegemeend,
bij toch zo heel veel dingen heb ik stilgestaan
-
tot ik bij u kwam, o mijn schitterlief,
mijn edelsteenhand, u mijn oogelief,
mijn vonkend rad, mijn vogel vliegend vuur,
mijn schitterlief van altijddoore duur -
en tot de wereld die zo in mij was
verzameld vroeger als in spiegelglas…
GRETA AAN HUGO OVER FRANS
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 101 Plots wist ik wat of houden van betekent
In de ander vinden wat het beste is
Liefde, wijsheid, passie, droefenis
Je ware zelf het spiegelglas uitbrekend
Latent aanwezig, nu scherp afgetekend
Je diepste wezen en geschiedenis
Waarin nabijheid naast benauwenis
Pulserend licht en alles vanzelfsprekend
Besef dat ik mijn lief gewoonweg bén
Hoe…
WOUD-EENZAAMHEID.
poëzie
3.0 met 3 stemmen 347 Hier, tussen hoge heuv'len ingezonken,
Ligt, eeuwig koel, de donkre waterplas,
Klaar-kaatsend, als het rimp'loos spiegelglas,
De hoogste loov'ren van de zon doorblonken.
Hoe zacht wij naderde', onze stille pas
Had storend in die eenzaamheid geklonken,
De raven vloden op met luid gekras,
Der spechten haam'ren stilde in de oude tronken.…