2381 resultaten.
Lawines tijd gletsjeren eeuwigheid
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 688 ratelend bonken
uren van de helling
minuten springen op
in het stof van seconden
dagen brokkelen af
smelten zonder spoor
weken drijven
oeverloos voorbij
maanden als een
zee seizoenen
golven in de oceaan
waar jaren deinen
geen vloed gaat
hoger dan de hemel
het springtij wacht
die ene kans…
Nostalgie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 50 De bezieling
gaat verder
en laat een spoor
van leegte achter.
Alleen in mij
dansen de herinneringen
als onverwoestbare
filmbeelden.
En in anderen anders,
maar ook dat gaat
voorbij, waarna zelfs
het verlangen het opgeeft.
Diep in de oceaan ligt
de verborgen schatkist,
die allang is
leeggeroofd.…
gebarsten land
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 463 flanken
haar hete adem
die zich aan me schroeit
De kloppende aders
onder de
flinter van haar borst
Beuken
me
een weg
langsheen
gebarsten lijnen
en voel hoe
adem
teneergedrukt
met bulderend
geraas
haar tirade
zich spruwt
de likkende vlammen
een pagina
omkrult
mijn landschap
schoongeschroeid
sporen…
Hemel en hel
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.320 Vandaag op de honderdste dag
het elfde uur dat je mij verliet
om een patatje zonder
te halen bij 'Venetiaan'
gedenk ik jou en huiver
Hoewel aangegeven als vermist
vond men geen spoor van jou
zelfs geen deeltjes DNA terug
Uit het buurtonderzoek bleek
dat je verdween onderweg
Nu om kwart voor twaalf
zou ik als jij willen gaan
opgaan,…
Een lichte vleug
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 67 ik streelde
warme huid
waarop haartjes
zacht donsden
er was een
lichte vleug
die ondeugd
responsde
in tegendraads
bewegen gaf
huid mij
haar zegen
de lach werd
geboren in
sporen die
wij gingen
het onbekend
terrein voelde
veilig warm en
ontspannen fijn
in elkaar
toebehoren
klonken al zachtjes
hemelse koren…
rolgordijn
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 691 Gooi de deuren open
maar trap die slak niet plat
die slijmerig sluipt over zachte tenen
zijn spoor achterlaat.
Doe dan het rolgordijn omhoog en
voel de maan rustig
op je schouders rusten
wat ben je toch mooi, als je daar zo staat.…
De zwoem van Balkenende
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.021 Sporen liet
de zeeuwse klei na.
Geen gedoe of rarigheid
het moet anders als de wiedeweerga.
Zwaai met uw armen
en sla de benen uit!
Kijk niet om een hoekje,
maar lach breeduit.
Huur een adviseur
en ga op les.
Geef Holland kleur!
Wij rekenen op succes.…
In kerend tij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 ik streek
heel even
tegen de vleug
probeerde
de sporen
nog te wissen
maar mijn
handdruk was
niet te missen
zag wolken
groeien tot
een felle bui
in ogen die
al stormden
in kerend tij
waar ooit
liefde en geluk
balanceerden
brak nu de hel
in wisselend
snel weerlichten
later vonkte
weer je blik
samen jij en ik…
Eenzaam
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 981 Ze belichaamt het huis dat haar bewoont
van binnen uit verteerd
de kamers altijd leeg
dragen de sporen niet
van onverwacht bezoek
Het knaagt aan haar
zodat ze 's avonds
de treden van de trap doet kraken
en troost vindt in zijn echo
Soms laat ze de deur op een kier
het licht nog even aan
voor de kinderen in haar hoofd
ze weet dat ze…
alles gaat zo langzaam
netgedicht
2.0 met 25 stemmen 4.889 over een koud spoor kruipt de metro
van Kraaiennest naar Ganzenhoef
binnen luide stemmen, telefoons
en gouden tanden
buiten drijft een meeuw
een grote vlok in de sneeuw
mijn beste vriend zo lang niet gezien
donderdag stond ik op het vliegveld
terwijl hij vrijdags aankwam
nog drie haltes naar de tram
die nooit op tijd komt…
Passage
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 674 Als ketens draag ik de dagen door
de hardnekkige nevel van het heden
waar ik de weg nu mis en het spoor
een smalle plank is.…
liefde verloochend
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 1.161 schemer verwart zich met duister
van de nacht die nog niet viel
hoe onzeker is de afloop nog
balancerend langs de afgrond
dagen wachten zich in stille uren
nu de tijd plots lijkt stopgezet
vast in kleverige sporen spijt
onmiskenbaar veranderde alles
voor de naakte waarheid bekende
gevlucht naar het laatste zwart
verloochend is de liefde…
uitgeklede berg
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 492 Sporen trekkend in het lager gelegen sneeuwdek,
voelend aan het gelaat van de berg.
Dat er nu uitziet als uitgeslepen merg,
steen wordt langzaam zichtbaar.
Koud, hard en uitgekleed,
staat hij daar.
Wachtend op zijn nieuwe pak,
jaar na jaar.…
Gouden fazant
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 628 Tao vinden
de weg verliezen
in jezelf terugvinden
waar je bent geweest
Tegen de dorst
twee steentjes onder de tong
één zou maar eenzaam zijn
een dichter spreekt
graag met volle mond
zonder stotteren
over Grietje
Klein Duimpje in haar hand
in deze versie is Hans
opgegeten en herdacht
Zij volgt het spoor
dat een Chinese nachtegaal…
Bankjes in Edinburgh
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 400 Hoe rozig loop ik met jou
door deze oude stad
over gebutste kasseien
en duizenden sporen
uit een andere tijd
alles proeft hier
anders en tijd
ademt hier nostalgie.
Zelfs jij straalt
vervlogen tijden
en voelt als een
herondekt geheim,
uit dagen die net
zo rozig waren
als nu.…
Zilveren tranen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 514 In verte
waar meeuwen hun schreeuw
krijsen in noorderwind
dwalen gedachten samen
heel even dacht ik
jou hier te treffen
te horen en te voelen
maar het blijkt een illusie
van de nacht
het donker verbergt
mijn getergde gelaat
ik proef het zilte zout
raap zilveren tranen in zand
wis de sporen
in dit verlaten land…
vereeuwigd silhouet
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 577 een spoor van voetstappen
op het geplooide strand
ligt kronkelig te wachten
langs golven van de oceaan
een briesje wuift het lange haar
als de hand een schelpdier vindt
die wonderlijk verscholen ligt
haar schaduw zwicht synchroon
zand bloost met de lucht
en omarmt haar silhouet
terwijl het water schuimend rolt
wordt zonlicht zacht gewist…
Vergeten woorden
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 3.856 Verzonden woorden
Verplaatsen zich door tijd en ruimte
Op zoek naar hun bestemming
Lieve, boze, harde woorden
Zonder enige emotie
Gedoemd om te verdwijnen in vergetelheid
Of
Laten zij hun sporen na
Tijdens hun enkele reis
Miljoenen woorden
Dwalend door dit universum
zoekend naar hun eigen verhaal
Vergeten woorden
rijgen zich aaneen…
Zomerland
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 616 de holle weg
pijnbomen langszij
leidt het verleden
de kruisweg voorbij
niet meer gebonden
verlaten bladzijden
het uitgelezen boek
om te dichten de tijden
waar koud goud
sporen heeft geprint
ratelen rijen populieren
dwars op de wind
de holle weg
pijnbomen langszij
verschietend aan de horizon
brengt zomerland nabij…
Vuurstenen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 855 Nog zijn de sporen voelbaar,
uniek, ik vermijd ze niet, ze
zijn in aard en ziel gegrift, een
schaduw van voorbije strijd, van
wie ik de mantel mocht beroeren,
waarop een gedoofde ster is bijgezet.…
Belijdenis
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.237 Geluk en liefde trokken beiden
door alles heen een warm spoor,
waardoor dit alles er toe leidde
dat geen van ons het zicht verloor.
Ik wilde je graag nog dit vertellen
voor mij is het eigenlijk zonneklaar
en hiermee zal ik je geenzins kwellen,
wij horen dood gewoon bij elkaar.…
Brekend glas
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 77 ik zag je huilen
in je slaap hoorde vaag
wat brekend glas
maar je wist van niks
ondanks de sporen op
je nog vermoeid gezicht
wel vertelde je wat later
van de scherven en
de pijn die je voelde
jij bent geen prater
maar in je woorden
kon ik het bezeren horen
we zijn naar buiten gegaan
tussen de bloemen zag ik je lach
de spiegels…
Solo
gedicht
2.0 met 39 stemmen 19.122 Er is geen spoor van literatuur.
----------------------------------------------
uit: 'De harde kern, oncyclische cyclus', 2003.…
ik heb ingelogd in jouw
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 285 ik heb ingelogd in jouw bestaan
je geloof veroordeelt aan de beeltenis
uit mijn verleden, de glans in je ogen
gedoofd met zaailingen die ooit
mijn handen hadden geoogst
toch wintert mijn bescheidenheid
in dunne laagjes wit
en lief ik zelfs jouw sporen in de sneeuw
die ik volg terwijl de ijzel
mijn lippen trachten te sluiten
om mijn woorden…
metamorfose
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 125 Ik wacht
op het onwaarschijnlijke
van levende mensen
zo maar op zoek
naar het levenselexir
naar de metamorfose
van het immer jong zijn
mijn lustend lijf
op het groene naaldtapijt
op zoek naar nieuw leven
scheurt mijn kleren
binnen het portaal
waar de sporen
van diepe verlangens
zo maar bloeden
en de etter verdoemenis
spuwt zo naderbij…
Laatste woord
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 719 Zo ver buiten alle waarden
in burgernummers vastgelegd
ver van huizen en van haarden
heb ik het laatste woord gezegd
volg mij in het spoor der paarden
bezing mij als een boerenknecht
die in leven niet kan aarden
omdat zijn grenzen zijn verlegd
wuif mij uit in rieten kragen
waar onze liefde is bevrijd
ik zal alle lasten dragen
van onze…
Overstappen zonder haasten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 104 zijn trein
denderde door
al jaren lang
zonder te stoppen
natuurlijk
reed hij weleens
op vals spoor maar
altijd zonder brokken
aankomsten met
kus en armzwaai
bleven joviaal tot aan
het laatste fluitsignaal
een fraai emplacement
om bij te komen
met een rangeerterrein
vol ooit gewenste dromen
de lichten zijn gedoofd
coupés verlaten…
Verstilling
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 118 huil jouw tranen
aangezien de jouwe zijn drooggevallen
verstrikt in de verbintenis van het web
voer je stuurloos door de grachten
van harteloosheid en onmacht
glijdt begrip aan je voorbij
moet je duiken voor lage bruggen
die je haast overboord kieperen
niet wetend waar deze reis
eindigen zal, veeg ik de scherven
alvast bijeen die een spoor…
Opnieuw
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.562 En alleen sporen achterlaten in vertrouwde dromen over dagen die passen in een jaar dat niet meer wil groeien
en nieuwe dromen laat slapen
waar de stilte
elke wijzer en schaduw laat wachten op een nieuw begin
van woorden en ontmoetingen
die niets meer verdringen en alles glimlachend laten ontwaken.…
Chip
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 BUNNIK - Dementerende bejaarden moeten een chip krijgen in hun bh-bandje of broekriem, zodat zij bij vermissing met een druk op de knop zijn op te sporen.…