Passage
Als ketens draag ik de dagen door
de hardnekkige nevel van het heden
waar ik de weg nu mis en het spoor
een smalle plank is. Naar beneden,
door het moeras, worden mijn
gedachten week en vloeibaar
zoekend naar het laagste punt
waar de versluierende pijn
en een glimlach ondraagbaar
geen ruimte word gegund
Mijn gelaat, slechts penseelstreken
op het masker van gebroken weken.
Geplaatst in de categorie: emoties