Alle inzendingen over stem-analyse

Pornopaleizen storten voorgoed ineen, wat er in nesten wordt gedroomd weet geeneen en dat is maar goed ook, laat mysterie mysterie blijven, want God is werkelijk niet van steen! God is in ieder mens, slechts dwaze mist doet het zicht vervagen, maar God is in iedereen! Het was in het klooster te Brugge, ik schuifelde in mijn zwarte habijt…

hier lig ik dan alleen omkaderd door een vreemd bed omringd door vier witte muren kleine witte kamer in groot grijs gebouw nu laat ik haar toe de vermoeidheid ze walst genadeloos over me heen als een bulderende sneltrein ze verwittigt me spot niet met mij aanvaard mij dus doe ik die starre poorten open en laat haar angstig…

Zij forceerden mijn geopende deur drongen binnen in mijn diepste ik legde bloot verborgen geheimen gelijkhebbend niets ontziend analyserend Mijn recht op een afwijkend gedrag een eigen ik levenswijze te profileren buiten de gehandhaafde norm te leven werd mij ontzegd als psychotisch zijnde Psychiatrische behandeling, de inrichting direct…

Zo'n fietswedstrijd is niet voor hobbyisten Je neemt een stalen ros en gaat naar START Waarna je trappen moet (bij voorkeur hard) Om anderen de zege te betwisten Er doen wel meer dan honderd mensen mee En dan wie er het eerst van A naar B...…

BERICHT VAN EEN DOLER Wat is de wereld Toch lang leeg Geweest, gevuld met Alleen dode lichamen Stoffelijke omhulsels Van wat ooit mens was Een kleine zestig jaar Heb ik hier rondgedoold Tussen louter lege Hulzen en niemand die Mij ooit gekend heeft…

Spieren die zelfs in diepe slaap Hun spanning niet laten vieren, Die kabels zijn in gedroomde Herbeleving van weer een verre nacht, Die nu plots weer actueel wordt, Nacht waarin wel geslapen Maar niet gerust wordt; Ziel, het diepste ik, Gevangen tussen scheepskabels Van gedroomde achterdocht, Brommend in de veilige omgeving Van…

-er Dat maakt hem zéér geschikt als terrorist Nee, deze analyse is geen larie Het is een theorie à la Bolkhari…

De wetenschap heeft nu door analyse Een wetenswaardig feitje te vertellen Het bleek niet eens zo moeilijk vast te stellen Met restjes bot en menselijke kiezen Het is iets wat Thierry en Geert verwart De oer-Hollander was niet wit maar zwart…

Waarom is de wereld Stil in mij waar zij Mij levenslang naar Het leven heeft gestaan, In mij te keer ging als Een meervoudig gedrocht Dat met haar ontelbare tentakels Mijn eigen zelf verpulverde Zodat ik niet meer werd gehoord - Geen teken van leven meer - Mijn ziel heeft ze in ieder Geval geleidelijk aan doorboord En wat ooit…

GroenLinks gaat weer een lijsttrekker verkiezen Want Tofik heeft zichzelf die rol bedacht Hij vindt Jolande te belust op macht ‘En dat verdeelt ons’ is zijn analyse De media betonen zich heel happig: Zo’n coupepoging is dibieus én sappig…

Gevangen zit ik in Het idee ergens te Moeten komen, ergens Te moeten zijn - En dat vooral op tijd! Hersens die telkens Opnieuw door stress Worden samengeknepen En verhind'ren dat Ik in vrijheid leven mag Zoals altijd…

Emoties Versterken de herinnering Verbanden aangebracht In het brein van scheiding Naar intuïtie Of het aangeleerde gedrag Tijd om bij te sturen In het systeem van het gezag Analyse van informatie Verbinding verliezen Scenario's bedacht In emoties die wij verkiezen... © MaWaStyle…

Ik waag mij haast niet in die straat waar gloeiend puin in 't donker staat. De wind loeit om een bouwvaltop, een schelle vlam schiet suizend op, belichtend als in spotternij, de resten van wat huisgerei. Hier vond wie daaglijks nam en gaf een ruw en eindloos massagraf. Het werk van hersens, hand en lust is even grondig uitgeblust. Ik wend…

Ik fruit mijn geest in olie smoor het verleden dicht kruid de toekomst met peper blus af met koele analyse. Het leven smaakt me weer.…

We krijgen heel wat lijstjes voor de kiezen Dit jaar was er van alles een top tien Maar nu, heb ik bij ´t inloggen gezien Moet deze site zich ook daarin verliezen Het kan toch zonder cijfers ook niet missen De beste dichter dat is Driek van Wissen…

In een klein dijkhuis staat, ziet hij door ’t uitvergrote raam, het oude orgel bijna naakt. Over de toetsen ligt een loper. Tussen de twee koop’ren kandelaars staat een gezangboek open. Hij hoort weer het astmatisch steunen: loflied of klaagzang – eender zeurt deze muziek, tot hij die deur snel weer vergrendelt. En toch, o mocht…

in de verte ligt een vraag, een analyse, een keuze. T-splitsing, sla ik linksaf of rechtsaf? linksaf en ik ga naar de stadse drukte, rechtsaf en ik ga naar de bosrijke stilte. in de stadse drukte jagen we op tijd, die we niet inhalen. in de bosrijke stilte onthaasten we in tijd die we genieten!…

vrouwen komen meer op bij stemmen met de hand dan bij de druk op de knop uiteraard in verband met het rode potlood de stevige puntjes die ze gewillig zetten met wiebelende kontjes gulzige open mondjes helemaal niet fout duidend op grote nood thuis staat de bok koud vandaar hun wulpse stuntjes…

De regen maakt een geluid van verre stemmen Of zitten die stemmen in mijn gedachten En vragen ze weer mijn aandacht Om me te doen begrijpen Wat je werkelijk tegen me zei. Want ik ben nimmer in staat geweest Om ook maar één woord van wat je zei te vergeten.…

Ik word verliefd, verlegen van een aangename stem maar het valt vaak tegen als je ontmoet, haar of hem. Uiterlijk is niet belangrijk meer als je elkaar hebt aangehoord het komt hier dus op neer 't is de stem die mij bekoort.…

Ik houd me doof en blind, vergeet het zingen en vrees mijn stem , gedwongen in een kind Ik open mijn vuist, laat woorden ontsnappen, open en dicht, de betekenis ontwricht Mijn mond breekt af wat mijn lippen verzwijgen, zo veel, zo weinig, mijn tong blijft drijven Een zin klimt tot in mijn keel, doof en blind, zoals weleer,…

jouw stem is een donker water, waarin zilveren spiegels boten met gehesen zeilen, de belofte van verre eilanden je stem is de dood die ik vergeef, de klok aan de hals van een kruis naar de stad loopt een woestijn, straten herinneren zich niet zichzelf in je stem worden zonen overhoop gestoken, en huilen alle moeders je stem is het…

Is hier iemand roept iemand; niemand antwoordt: hier is niemand…

het rood van mijn tong speelt op tonen uitslijtend in een stem van uitgeknepen poëzie het zijn de oude woorden klinkend in de kelken van oude wijn sommigen zijn gegaan, gedreven door zinnen en door de golfslag van het bloed…

Ik luister naar jouw stem zie in het blauw van je ogen de warmte van de zon het geruis van de zee de mystiek van de wolken de wereld aan mijn voeten maar niet te lang en niet te vaak want het grijpt me naar de keel en het verlangen het verlangen doet zo'n pijn…

Ik zie mijn spiegelbeeld in het raam zachtjes hoor ik mijn naam ik kijk om mij heen maar het geluid verdween komt het omdat ik aan je loop te denken of moet ik er geen aandacht aan schenken of zit je stem gewoon nog in mijn hoofd gelukkig is het nog niet gedoofd ook hoor ik in mijn gedachten nog steeds je lach denk nog vaak terug aan je sterfdag…

vertel me waarom waarom woorden klinken zoals ze zijn je stem zo dichtbij krachtig warm doet verhalen klinken zoals ze zijn ik voel jou en voel mijn pijn laat me laat je woorden zijn zoals jij bent en blijf mijn lief blijf onbekend…

zacht danste geluid op golven stilte hun wisselingen schreven wat stukjes atmosfeer waarvan de kleuren het uur van de dag bepaalden in subtiel onderscheid waren zelfs dagen in bereik daar waar leven het ritme in hartslag vertaalde soms dacht ik geluiden te zien maar na analyse bleek het niet te verklaren een wonder misschien…

't is voor knappe koppen niet zo moeilijk, zeg je, de plek te vinden in je brein waar het heimwee ligt na analyse van je tranen kunnen ze vast en zeker het verlangen situeren en de verliefdheid het verdriet onwijs natuurlijk ik voel nog steeds 't gebroken hart, de vlinders gevoel vertaalt zich 't allermeest in mijn vergeten lijf…

Door diefstal en bedrog leefde het onrecht voort is het wet geworden heeft het op onze muren de onbeschaamdheid van de meesters gekerfd Roof heeft hen bevorderd hun buit verplettert ons verdeelt ons wij strijden met onze weerspiegeling angst gelijk aan onze angst Zij die weten zwijgen zij die niet weten zwijgen Het Paleis lacht vol…