Alle inzendingen over stempel

ik heb je handen gelezen kringen rond je pols bekeken maar in je ogen zie ik een heel ander beeld de jaren hebben stempels op je huid gedrukt om het bestaan te structureren uit opvoeding en verder leren maar in ervaren met liefde en verstaan diepen lijnen minder uit laten sporen schaduw gaan ik lees het speelse voel de warme kracht…

en als we dan het huis verlaten tegen het avondtij meen ik tussen de golven een gezicht te zien zonder naschrift, peilloos als kleurenblinde as deze droom houdt adem wakker, verweesd, beducht maar soms beklijft 's ochtends een druppel tot ijs zolang het duurt, tot mos op een stenen zuil een ontscheepte maaltijd, een stempel…

ik stempel af, sluier het geweten met onoplosbare momenten, momenten die spaarzaam en onthand zich hebben geijkt in de stille rondes van het bestaan was ik een boom, dan zonder bast ergens achter mijn netvlies sterven kegels af die mij de scherpte van dit leven hebben laten zien, ik zal ze missen in de chaos van mijn eigen rangorde liever…

wij schuurden de piek een weinig voorzichtig alvorens wij ons voortvluchtig voortbewogen waar we liepen de voetangels en het werd ons zelfs niet zwaar te moede, plaag en pijn om het even drukten hun stempel stevig, het voorwerk was sluitend geen fastfood gedachte met zout zouden ze komen prikkelen, wederom hoge ogen ware onze kramplach niet…

Onder lagen steen tussen Domplein En Vismarkt heeft Paleis Lofer gelegen Hier lag de macht van Magna Frisia Land van de Westerschelde tot de Weser Verdwenen is het nu onder de grond De zetel waar getekend werd het recht Dat bisschop Godebald dwong om Traiectum rechten te verlenen van keizerswege Een stempel op de tweede…

Gun Henk Krol de rol die hij verdient en die hij dienend zal invullen LIJSTTREKKER worden en zijn van de PLUS-PARTIJ want het getalletje '50' laat hij er graag vanaf en van etiketten of stempels is hij vreemd daartegen heeft hij hard gevochten en nu mogen alle soorten positieve mensen zich achter hem aansluiten, meedoen in de meest positieve…

Die ene stempel wil ik niet hebben Nooit echte rust Altijd wolken en vervagende rookpluimen Langzaam druppelt de fles leeg in mij.…

wij gaan geen herinneringen begraven die nog nauwelijks werkelijkheid hebben gedragen ja warmte en liefde in het leven van nu zonder te beseffen dat je ook drijfnat wordt van regen zonder plu vitaal in het dansend nemen van kleine drempels die hun stempels niet onopgemerkt op ons achterlaten maar die in spanning en vernieuwing…

Haar huid glanst duister als de nacht ogen fonkelen geslepen granaten en sluiten zich brandend verlegen lippen welven in perfecte pracht als een bloedrode stempel gelaten vochtig als de prille ochtendregen Het lichaam wervelt in slangentaal trekt onweerstaanbaar blikken staar brengt harten acuut in levensgevaar en bindt de zwakken aan…

sta ik naast jou op de rand van dit leven het is al bijna tijd maar je blijft nog even geeft mij de kans te zeggen wat niet verzwegen kan zijn in de verte het gemis en de trots die jou en mij gebood te volharden in het zwijgen niet te overbruggen levens liggen aan scherven voor mij je zou trots op me zijn want mijn hart draagt jouw stempel…

geverfd in 't vurigste rood nog vochtig en vol van het eerste bedrijf als vluchtige vlinders likraak op je lijf je buik op het bed je rug breed ontbloot Ik zoen je heupen ik voel zonder handen hoe laaiend jij onder mijn vleugels ligt de haartjes omhoog en de ogen half dicht nooit weet waar de vlindertjes zullen landen en sterven als stempels…

wat zijn dat toch voor vreemde ronde gaten als holle ogen in een bleek gelaat gevuld met zand, maar leeg en desolaat welk wezen zou die sporen achterlaten ze intrigeren mij in hoge mate zijn het de stempels van een duivels kwaad het werk van een ontsnapte psychopaat die iets begroef in maanverlichte straten de gaten wachten, vullen tijd…

Niet zelden trekken modderstromen van rottend vuil in kommer en kwel, meestal vrijgekomen, vanaf de hoge naar de lage kant, waar geur en hypokratie hun stinkende stempel drukken op de aangeboren afvalkuilen, waarmee overdaad stand houdt tot aan de marmeren zuilen van de door paal en perk gesterkte zwijgen, tot in de weggeworpen kudden…

Niet om de luchtpostzegels of de taal Van overzeese stempels – nee, het deed Op tweehoog ’s middags dienst als jeugdleeszaal. Tweemaal, op dinsdag en donderdag, Verdween ik in het ruime trapportaal En kwam weer buiten met een brede lach. Ik had mijn voorraad boeken andermaal.…

zit je dan met je verlangen naar ongebreidelde celdeling de rook komt inmiddels uit mijn oren de betutteling voorbij vraag ik me af waarom mijn verslaving steeds duurder wordt regeren is profiteren van zwakke mensen we blijven toch wel auto rijden we pakken toch wel een drankje en we roken er toch wel op los politiek verdient een stempel…

Waarom druk je niet op míj jouw stempel? Onrust en wellust verdwijnen snel, zelfs in mei. Wij zijn één. Het hinnikt hier... Ja, een eenhoorn. Ik vlieg als een adelaar zo vrij. Goh, je bent in mij. Soms huiver ik en verschijnt een monsterlijk mysterie. Ik heb je echter lief! Dit is géén hysterie.…

in de soep verlustigen ik weet niet wat het is gierigheid uit pinnigheid van al dat geven of is het zuinigheid uit zedenverwildering het onbewuste verzet er zijn geen duivels meer het geloof staat op losse schroeven een modeshow is het om ter mooist Sinterklaaskostuum vraag het de paus maar of Jan Decleir je zou zo graag van de oude stempel…

heus, ik kom terug, het gaat niet vlugger, niet meer zoals ik wil, mijn wil heeft plaats gemaakt ik heb de stempels staan het visum dat ik terug mag keren gegarandeerd door de doktoren ik weet, het kan verloren gaan en wie ik was niet langer meer bekend ik streel je lieve sterke hand beloof maar niets want hier verliezen woorden…

Is Groot-Brittannië inderdaad verpacht aan Euro-skeptici die stemming maakten en die met valse stem hun taak verzaakten, wat het ontstemde land tot wanhoop bracht? Als volksraadpleging leidt tot zo’n premier nou, dan kan the UK nog jaren May.…

jawel, ik kan uw onbegrip begrijpen uw wanhoop, woede en uw hoge toon ik kan ook leven met uw lach en hoon en snap dat u mijn strot wel dicht wilt knijpen u mag de botte bijl van mij ook slijpen een gruweldaad is mijn verdiende loon na twee uur wachten is het doodgewoon dat uwerzijds de nood begint te nijpen vergeeft u mij dat ik geen stempel…

Als de wereld zich bekend maakt Onbekommerd, onverschillig Perfecte bol, soms o zo grillig Als een ruimte waar van klein naar groot De tijd verstrijkt van dood naar dood En waar slechts Wil haar stempel drukt...…

de grootste vijand van de tijd is eeuwigheid ze waait zichzelf wind zij heeft de dag waarin de nacht verdwijnt omdat de zon daar altijd schijnt tijd is menselijk zij kijkt van uur tot uur telt alle seconden ze heeft het leven lief omdat door dood geboorte wordt ontbonden ze vult heel je bestaan drukt jouw stempels tussen komen…

ertegen protesteren Hoed je voor labels,hoed je voor de klauwen Van Teveel Onderscheid, dat gaat berouwen En splijt in wij en zij en ja dan scheren Die voor je 't weet als hongerige gieren Over je kooi om je er uit te sleuren Gedenk de merktekens in tal van kleuren Van hen, verlaagd tot uit te roeien dieren LHBTI's, waak voor haat en stempels…

vlak boven het geultje van haar stuit waar de rivier ontspringt van haar twee benen staat iets getekend op haar huid gebeiteld als in marmeren stenen het lijkt gegroeid van binnenuit en biedt een uitzicht voor degenen die haar als minnaar hebben buit- gemaakt en balanceren met hun tenen het prikkend ornament prijkt als een stempel op haar…

Haast wekelijkse klysma's moesten zorgen Voor lucht en het verliezen van gewicht Maar ja voor lekkernij weer snel gezwicht Begon de vraatzucht alweer in de morgen Het ideaalbeeld der Egyptenaren Daaraan konden maar weinigen voldoen Zelfs hovelingen kenden geen rantsoen Arbeiders bleven op gewicht die jaren Op alle stenen drukten zij hun stempels…

geluid van liefde fluit een waterstraal die onverslapte aandacht tikt een dronken boodschap in de brievenbus een onverwacht bezoek aan de deur gevonden de zee die door de straten weifelt de zon een onbeholpen minnaar op mijn huid en de doofstomme takken van de bomen in mijn ogen et cetera Tenzij ik jaren op je wachten wil en op je mond het stempel…

Mijn liefde is niet die liefde dezer aarde, Die vurig streeft en steeds haar doel bejaagt; Mijn liefde is zo zacht en kwijnend, en zij draagt De stempel niet van blinkende eigenwaarde.…

wind heel zacht de kleuren om zo dat jij lacht willen ogen je blikken zoenen in een speels contact maar jij ondeugend weert het losjes af ik weet de lichtheid van je zorgeloze tred bewonder het vertrouwen dat jij in anderen hebt maar zie handen in gebed te vaak ben jij afwezig in vergetelheid dan drukken zorgen een te grote stempel…

voor háár stierf en..dat het uit mensenliefde was omdat werkelijk niemand anders dat voor hem had kunnen doen, en zijn vader heel veel van hem hield morgen zal ze in zondagsjurk dwarsliggen bij de juffrouw en alle kinderen uit de klas schoppen krabben en slaan of naar buiten vluchten vlindertjes kijken totdat ze een moeilijk-gedrag-stempel…

uit als hij leerde Deed zelfs aan geen toetsen mee Zijn maîtresse, mijn vriendin Kwam als Athene met haar raad Die hem verloste van het kwaad Ze fantaseerde zijn CV En is er bij 'Come join our Team' Een functie op z'n lijf vacant Zorgt zij voor een curriculum Met een gepaste variant In lijn met de gevraagde job Dan zet ze er een stempel…