inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 62.101):

Vespers

en als we dan het huis verlaten
tegen het avondtij

meen ik tussen de golven
een gezicht te zien

zonder naschrift, peilloos
als kleurenblinde as

deze droom houdt adem
wakker, verweesd, beducht

maar soms beklijft
's ochtends een druppel

tot ijs zolang het duurt, tot
mos op een stenen zuil

een ontscheepte maaltijd, een
stempel op geheugen

een kooi voor wolken, lopend
over velden

een korte stilstand
in het voorbijgaan

Schrijver: Iniduo, 18 februari 2017


Geplaatst in de categorie: tijd

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 76

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)