Alle inzendingen over steppe

Als een dorstige Een klimroos op de steppe Laaf ik mij aan jou…

Galopperend paard Over toendra en steppe Het opstuivend zand…

in het wollen wolgawater van het russies kabaret B a l j e f f B a l j e f f Wolga wolga steppe steppe tarwezeeoekraine N e e n !…

Subtitel: Schoothondje De één de duivel, de ander 't besef dat Zag dat 't tijd was voor verandering Tsa(a)r(sociaal) en die van onafhankelijkheid Landjepik en zelfstandigheid Een dictatuur versus zelfbestuur Dictaturen over duizenden Kilometers lege steppe Van een land zo groots, mooi Poetin wil zijn naam vast in de geschiedenisboeken…

in liggende en staande beelden verstard, schijnbaar bevroren kijken ze me aan met uitgebluste ogen waarin elk verlangen naar toendra en oerwoud, steppe en oceaan, al jaren gestorven is…

Als de dood Het hek uitrijdt En mij met zijn Wapperende linten Stervens alleen Achterlaat op deze Kale steppe Ben ik blij Dat het eindelijk Zo ver is - Dat hij nooit meer Naar mij hoeft Om te zien, Ik die van Mijn geboorte Af aan zijn Kind ben geweest…

Samenscholend op het speelplein spelen skeeleraars vaak samen Om te keten op hun skates scholen ze samen voor de ramen Leren ze ook samen spelen door te skaten op het plein Speelt het steppen ook een rol terwijl ze ketend samenspelen Skaten is een sport en skeeleren een spel voor op het plein Samen skeeleren en steppen…

de regen op de stijlen van mijn balkon de bladeren in de binnentuin ruisen door de regen en ik die daar sta en denk aan de warmte die ik voel van zo ver Sahara, toendra, steppe en de troepen van snelle ruiters hijgend van de hitte verlangend ijsklontjes en naar haar, altijd…

achter maskers van dierenhuiden stromen hun herinneringen de onmetelijke vlakten de bevroren steppen de doden in de bomen het knagen van de gieren het wachten op de dooi het begraven van de skeletten de kale essentie van een ondoorgrondelijk bestaan in bemoste steppengronden…

Toon mij ongerepte steppen waar wilde wolven huilen laat ons daar de wonden deppen die onze ziel bevuilen vergrendel gordels van smaragd om onze kwetsbaarheden stuw de zee die pijn verzacht door ons verscheurd verleden.…

De polen aan de horizon Zijn zenit en nadir Oneindige vlakte met Tijgers en permafrost Gedevalueerd milieu ten Faveure van economische Groei, terwijl de Steppe dooit Met de verte dichtbij* Nabijer dan ooit *Vrij naar een dichtregel van Gerrit Kouwenaar…

achter dikke blinde muren kiezen dove vergrijsde kardinalen een herder naar eigen snit buiten wacht de kudde, hoopt dat de steppe ooit zal bloeien voorlopig overwintert kille, Roomse macht met straffe genadeloze hand…

We sporten thans in scholen, veilig binnen Het trimmen, joggen, surfen is passé Al tweeënhalf miljoen doen eraan mee Aan bodycombat, steppen en aan spinnen De fitnessfreaksverzameling groeit straf En valt dezelfder tijd meteen weer af…

ik wil slapen op de steppe op schrale grond in een hut desnoods in een bed pijn bezweren verdriet er uit slaan als vuur uit stenen met lijm en zand dromen helen voor een hemelvlucht naar de zon naakt en dwars met lichte tred door het duister lopen alles wil ik met jou…

Begin april, de tuinman helpt me weer Hij wiedt en schoffelt, snoeit het perk met rozen En kijkt me hitsig aan, ik ga zelfs blozen Mijn drift ontwaakt, zijn houding smaakt naar meer Maar ach, de lust is plotseling fini Als ik de steppe van zijn borstkas zie…

Fietsen, steppen, rolschaatsen, verstoppertje spelen met de jeugd van toen, ach wat zouden we het nog graag in beperkte mate overdoen. Maar fietsen, tja dat gaat niet meer, steppen dus ook niet rolschaatsen kun je wel vergeten, dat wordt 'm ook niet. Knikkeren, nou ik kom nooit meer overeind, dus dat spel is bij voorbaat ondermijnd.…

Soms ligt mijn hart gesterkt, maar verward achter de einder Echt heel ver voorbij over de grenzen de horizon gepasseerd het leven soms hard Gehard door het leven. Niet gesard naar de mooiste stroom Een zeer lange weg van zeven stromen elkaar geheel negérend dus totaal verward Paarden sieren een mooi landschap van heuvels en rotsen…

verwoorden van het requiem is de hemel beschrijven op aarde letters en klanken zonder stem vrij van gewicht en waarde het is ook ruimte scheppen na een reeks van vertaalde gedachten loslaten van dromen in de steppe ophouden het zalige geluk te verwachten tot een woord tot slot zijn velen niet in staat soms komt het niet uit de strot…

Mijn liefde voor jou kent geen grenzen Het gaat over bergen Langs blauwe luchten Nog verder gaat mijn liefde voor jou Zo diep als de wereld zeeën Zo wijd als de steppen Maar vooral ook heel klein En warm bij jou Zo samen dicht bij elkaar Zonder woorden, die ik niet kan vinden Gewoon een blik naar elkaar Dat zegt genoeg, lees het maar…

op weg naar de pont ging de ketting er af van m'n fiets ik moest steppen als een kind om op tijd te komen op mijn werk en ik was zo kwaad dat die ketting er af ging zo kwaad op mezelf maar ook op de tijd die alles er af laat lopen oke, is toch mijn fout alles is mijn fout, zoals men zegt, ik geef dat ook toe maar ik verlang…

Zich enkel nog in stamverband over de steppe waagde. Hooi op de vork van De Partij: "Ze zullen het nooit leren. Zie hoe de gnoe, dat kuddebeest, zich niet wil integreren!"…

Stil sta ik in de steppe, De doffe zon gaat onder, De schrale maan verschijnt. Het gras dampt, klam en vochtig, De grond blijft stijf bevroren In hete korte zomer: ’t Blijft winter in de zomer. De klokjes zijn nog hoorbaar, Het rulle spoor nog zichtbaar, De kar is al bijna verdwenen.…

Tot stilstand is ie gekomen na begaanbare wegen bijna onbegaanbare weggetjes Na gebaande paden bijna ongebaande paadjes in de groene wildernis ......de droge steppen Doorkruisten waterlopen en woestijn het mijn en dijn van vreemde volken Ze werden maatjes waarover stil te zwijgen niet te reppen de chauffeur & het automobiel…

Door de wouden, over bergen en zeeën reizen we, de wegen zijn vrij Wat bijzonder is, nemen we onderweg mee, in lange karavanen Langs de markten langs kusten en ravijnen door steppen, door stormen en rovers Wat goed is voor de buren is nog beter voor ons Het is welvaart Vrije doorgang, vrije handel zijn ons oorlogen waard We lachen…

blote voeten verzonken in de aarde miniem contact het ego voorbij vingertoppen leiden een eigen leven in een dans zonder hoofd groene heuvels tekenen zich af achter gesloten ogen op een onbekende wijs een plotse reis dient zich aan het grote genieten van de steppe mannen en vrouwen in vertrouwde felle kleuren trekken langzaam…

Vertaling kwatrijn: “Wees maar niet bang van deze Grote Beer, Het land van Tolstoj, steppe en baboesjka, Van Dostojewski, samovar, Petroesjka, Want ècht, die Poetin is een toffe peer.”…

Hoe een wolf daar danstrippelt meer licht lijkt dan is tanden laat zien als het moet Een wolf die door ogen kijkt rondom en naar binnen in dezelfde blik Hoe een wolf de jager verwacht en zelf de dagen verjaagt omdat het moet Een wolf die steeds alleen is in toch onherkende steppe dor en door verschroeiend droge…

Ik wil erheen of een film erover zien: de steppen het oerwoud, de Himalaya ik wil mijn licht laten schijnen in diepzeetroggen, alles wil ik kennen, hanteerbaar gemaakt zodat heel de wereld de mijne wordt en ik een echte wereldburger, nee ik wil meer, een kosmoburger zijn tussen geesten, engelen en goden voor altijd bestaan, ik wil ruimte…

Toen kwam ik bij de kroon op voor de goor belasterde krijgsgevangengenomen generaal van het oudheroïsche type, getuige de zwarte brief door de Hunnen verstuurd die van Li Ling bewaard is gebleven, en bevond me net zo alleen te staan als hij in de steppe. ------------------------------------------------ uit: 'Kinksteen van Ch'in', 2003…

Doch, even broos als het sneeuwklokje zijn de getekenden, zie ze schuifelen achter hun rollators, weerbarstig is hun pad als was het een modderige steppe. Februari wakkert de winter aan en eens de vrieskou het land inneemt krassen kraaien van afscheid nemen en menige grijsaard wordt gesprokkeld.…