Alle inzendingen over stiekem OR lonken

Ach, dat ’s overbodig Voor mij persoonlijk is dat ook onnodig Gedweeheid zit beslist niet in mijn aard Ik lonk slechts naar mijn vent, zeg “mijn lief knarretje” Zo span ik hem al jaren voor mijn karretje…

Ik zag vlinders vliegen hoog in de lucht een van die vlinders is stiekem gevlucht Hij heeft zich genesteld diep in mijn buik en heeft daar mijn lichaam stil in gebruik Soms dan kan ik hem voelen ik voel 'm dan fladderen mijn buik door krioelen Het vreemde is het beestje ontwaakt alleen als JIJ mij stiekem aanraakt…

Soms wil ik stiekem huilen, dan zegt mijn binnenste ik . . . . blijf lachen.…

Sommigen kunnen geen afstand doen. Hun kerstboom staat er nog. Ik betrapte mijn buurman dat hij nog eens de lichtjes had aangestoken. Met de gordijnen dicht, goed verdoken. Bij hem is het Stille nacht, Heilige nacht, langdurige nacht. Wellicht tot lichtmis willen wachten had ik zo in gedachten. Neen, ik ben iemand die liever vooruit kijkt…

Want ijs kan onweerstaanbaar liggen lonken, Maar zit na één nacht vorst vaak vol venijn. Derhalve vroegen alle schaatsfanaten: “Houdt u ons op het ijs goed in de gaten?”…

De zomer begint te lonken de terrassen zitten vol de dametjes staan te pronken en brengen ons hoofd op hol. Vele liefdes zijn gezonken...…

Het einde waar je naar loopt te lonken, alle gedachten niet meer rechtlijnig maar krom. Kapot en niet meer te maken, gebroken door het leven. Het geluk kan mijn hart niet meer raken, alles weg, het goede opgegeven.…

Alleen wanneer jij mij stiekem aanraakt....…

Je kroop in mijn hoofd Stiekem, maar ik liet je Aangenaam verdoofd Onzichtbaar, want niemand ziet je…

of komt het stiekem misschien door mij ?…

de terrasjes lonken ze zullen mij daar zien gewoon, zo maar genieten hoppeldehup, joechei!…

Zomer is voor mij de zee, die opgejut door westenwind haar branding naar mij lonken laat. Ik kan niet anders dan mezelf verliezen, drijvend op de toppen van golven vol plezier. Ik keur ze met mijn ogen. Geef mij aan de sterkste mee En schiet pijlsnel naar ’t strand. Surfplank van vlees en bloed.…

Dronken van letters lonken letterzetters, en zoeken naar de zinnen in mijn hart daarbinnen. Delg mij uit uw dagboek veeg mijn verzen weg, in de verste vergeethoek waar ik mijn letters leg.…

Waar drankneuzen Vergeefs te lonken staan Naar nog meer port En nog meer bier - Drank die ze geleidelijk Aan hun verstand Doet verliezen - Is het rolluik Van de slijterij Graniethard neergerold En het leven met weinig Geld snoeihard teruggekeerd Leven dat in alcohol is opgelost En van binnen totaal is uitgehold…

Na drie maanden stiekeme hartstocht en passie.. Nu acht weken zwanger, en de vraag is van wie.......…

Eenzaamheid is stiekem huilen terwijl een ander om je lacht eenzaam zijn is willen schuilen daar waar geen mens een mens veracht eenzaam als je wat wilt delen waar niemand ook maar iets om geeft eenzaam als je jezelf wilt geven terwijl ook alles in je beeft Eenzaamheid is je uit te strekken naar een hand die nooit verschijnt eenzaam voelt…

Ik zit in mijn eentje op de eerste rij ik roep grappige dingen naar de mensen achter mij ze stoten elkaar aan, lachen, herhalen wat ik zei ze zeggen vaak tegen elkaar, wat een leuke jongen is hij ze mogen me, waarderen me, ik hoor er nu eenmaal bij maar een ding gaat aan ieders oog voorbij ik zit daar in mijn eentje, het plaatsje naast me is nog…

Ik kan “vandaag” stiekem bekennen dat ik om je geef Houden van, is de volgende stap waarnaar ik streef Zul je er ooit achter komen wat ik voor je voel? Een kaart, bonbons en bloemen, heiligen ze wel “het doel”?…

Als je gevoel je dwars gaat zitten omdat je stiekem bent vreemd gegaan Wil je dat het liefst eerlijk opbiechten maar je moet hier even stil bij staan De reden dat je het wilt vertellen is dat het van binnen zo gaat knagen Je hoopt dus dat door het te delen jij de pijn beter kunt verdragen Je zal hem dan heel veel pijn doen maar jij wilt…

Maar ik hou van mijn stiekeme tranen.…

hebben elkaar verwend van mooie uren genoten gedanst gelachen hapjes geluk uit het leven gegrepen maar ook elkander bezeerd pas nu heel vroeg in de morgen na het opstaan kan ik weer van je dromen zacht fluistert de melodie van de wind over liefde die er was en die er desondanks ook nog is een glimlach kleurt deze nieuwe morgen ik heb stiekem…

(voor Rutger Kopland) Je naam passeerde bij de lessen Nederlands een naam die staat als een menhir die mijn leraar Nederlands uitsprak alsof je Alexander de Grote was en later wisselde ik je gedichten uit met mijn geleerde penvriendinnen omdat er zoveel meer tussen de regels lag dan wij konden bevroeden we zagen de tedere diepten in wat…

Ze ligt altijd stiekem eerder in bed dan ik. In een hoekje. Vederlicht. Ze wacht. Ik wil haar aanraken, maar ook weer niet, haar gelijkenis verlamt me. Als ik slaap is mijn hoofd een bioscoop. Zij vindt op de tast altijd wel een zere plek en drukt op de knop. De spoel draait. Daar vlieg ik al door het raam naar buiten.…

Hij dacht ineens, ik ga eens lekker lekken Ze moeten alles weten bij de krant Dat is in het belang van ’t vaderland Graag openheid bij alle vraaggesprekken ‘k Neem later geen geheimen mee in ’t kissie en als ik lieg, dan lieg ik in Commissie…

Er werd gefluisterd in de wandelgangen: Eén van de fractieleiders heeft gelekt! Ten slotte kwam er, toen het was ontdekt, Een onderzoek om deze boef te vangen. Het eindrapport is zeer goed onderbouwd, Maar ik hoop wel, dat u dit vóór zich houdt!…

een zonnegele paardenbloem staat trots en stevig op één been 't bloemhoofdje hoog opgeheven naar de zon, hij trilt heel even als een bij met zacht gezoem een rondje vleugelt om hem heen zo zelfbewust in 't licht te staan bezadigd deinend in de wind ik heb het stiekem nagedaan en voelde mij weer even kind.…

ik ben verliefd op de nacht en zij op mij isolatie in de oneindigheid waar ik geen schaduw ken klein noch kwetsbaar verliefd op de nacht waar ik in ben…

lees het verhaal achter schoonheid geniet pracht en praal in paleizen en kerken vind je de werken van de gewone man een leven in dienst van anderen om tijdelijk in eeuwig te veranderen in ornamenten vind je hun gezicht stiekem uit het zicht de beelden zijn heren hun schaduwen lijken de eeuwen te regeren dat is er niet meer…

Ik lig hier, niet aan de beademing Er staat een beetje wind ik krijg te weinig lucht om te praten, geen energie Mijn lichaam is in de weer om het virus uit te schakelen Ik heb nergens fut voor niet eens zin in nootjes of bonbons, slapen wil ik wel En uitgerust wakker worden In bed naast jou. Ik draaf door Ik ga pas slapen wanneer jij…

duikt in schoonheid onder met diamant getinte stralen smelt langzaam de horizon in alle poëzie talen troost ze mij door haar verleidelijk lonken met een lichtstreep van tintelend verlangen wil de zee een laatste glimp ontvangen deze dag brengt geen nacht immers de maan loopt wacht…