Alle inzendingen over stikte

Sta op, je zoon vertrekt, doe iets, roep hem, ren hem achterna, je stikt nog in je snoep, ben je een man, je laat hem ijskoud gaan.…

Hier handhaaft de rechterlijke macht Wie hooggeacht de wet verkracht Voor een witgeboorde dief Is mijn landje veel te lief Hangturken terroriseren winkelpubliek De politie mag niets doen Het woord racist beschermt de kliek Mijn landje stikt in haar fatsoen Een aso krijgt drie begeleiders Twintig bejaarden slechts één Wie klaagt moet…

Toen Sylvia Plath haar edele en geniale hoofd in een ouderwetse oven stak, ging ik in gedachten met haar mee, raakte ik ook bedwelmd door het gas en stikte ik met haar. Datzelfde beleefde ik met Ingrid Jonker, die voor de verdrinkingsdood koos.…

Meester Mollenman vibreerde als hij ons kon dirigeren en zijn Morgenstimmung in een lied gezamenlijk kon eren en dus zwaaide ik beleefd mijn beide stokjes zeer doorleefd hoog in de lucht - steeds met een flair alsof het mij maar iets kon schelen maar hij zag dat ik alsof deed en ik nooit een noot zou spelen En ik ademde maar stikte zag…

Dan met dikke longen vol stenen, men stikt op de peluw of ergens in een werelddeel ver van de moedertaal, Men verdwijnt achter de kiezen van de kannibalen. Vrienden, mag ik het vertellen? Luister, wij zullen niet meer sneuvelen als helden. Wij zullen doodgaan bij gebrek aan vrijheid.…

Woedend smeet je de stok van je af, verdoofd door je geestesleed gleed je het water in, je dook diep, je stikte in het water, terwijl je alle eruditie liet varen, je vrouwelijke schoonheid opgaf, beelden van geliefde doden inhaleerde bij iedere slok water, totdat er ineens geen bewustzijn meer was, slechts een beeld van hoe jij de Ouse inliep…

.' Lévi Weemoedt Het gestolen ivoor en goud gedompeld in extravagante paleizen liggen koel en baardig oud verwijtend naar hem te wijzen eenzaam en gebroken stikt hij onder water, zijn leed wordt uitgesproken in monden veel te veel later van beeld tot beeld verschuift het leed, dik het eelt, na een slangebeet ligt hij verkronkeld en…

was blij weer buiten te staan, waarna ik naar de Sorbonne ging en deed alsof ik daar één van de studenten was om zover mogelijk binnen te dringen, maar bij de bibliotheek was een pasje nodig en dat had ik niet, dus droop ik verslagen af en ging ik als een hazewindhond naar de Bibiotheque Nationale om daar naar binnen te dringen, maar het stikte…

Veracht dat lage en gore diet dat stikt in machteloosheid en, laf verschanst, de pijl verschiet der huichelende boosheid. Hun lach bedriegt, hun woord bedriegt. Wie of zij niet bedrogen?…

'De immanente daad van de liefde stikt in haar arrogante verwerpingsdrang tot ze kotst om weer tot zichzelf te komen omdat ze een acuut gebrek heeft aan voedingsbodem!', denkt mijn boudste psyche... ...en de onrust slaat dubbel terug in mijn overstrekte ledematen; 'Ja, ik zie je graag! Meer dan ooit!' 'Zullen we dan maar opstaan?'…

Veracht dat lage en gore diet dat stikt in machteloosheid en, laf verschanst, de pijl verschiet der huichelende boosheid. Hun lach bedriegt, hun woord bedriegt. Wie of zij niet bedrogen?…

Ik stikte bijna. Iemand leek mijn keel dicht te knijpen, mij aan mijn nek omhoog te tillen... "Een volgende keer zou zich niet meer aankondigen; nooit meer, zó ik besloot tijdens die secondes, de stille tijd die wegtikte..." Er was geen plek om in te leven, zodat ik mezelf leerde in de beleving van mijn hoofd te leven.…

zijn kaarten kijken laat Voeg dan nog de daad bij het inzicht Een paar procenten naar onderzoek Voor elk talent een kans Het kapitaal in de startblokken De strop in het verkeer nipt vermeden De minister wijst naar de wet Die achterhaald is Hoe bazen en vakbonden stokken in het tandwiel steken Tot de motor sputtert In oude, lauwe olie stikt…

Adem, zeggen ze, en je stikt; pomp, hart, zeggen ze, pomp, en het kan niet zuigen en persen in die samengeknepen vuist. Angor van het verleden. Dat angst zolang voorbij is?…

zalm op toast of zes oesters on ice of carpaccio met pijnboompitjes of soep met ballen de rest van de kaart was niet veel minder aantrekkelijk, een fantastisch kelder met wijn ik koos het verrassingsmenu en een asbakje voor mijn reeds aangestoken sigaret sorry, er mag niet meer gerookt worden dat is nu eenmaal zo bepaald, zei ze ik stikte…

wildvreemden willen delen die schepen volgepropt met wanhopige mensen in nood zonder pardon van hun kusten wegduwen en laten zinken hij zag hoe het schip kapseisde en samen met talloze anderen zonk hij weg in die enorme diepte van de Middellandse Zee de aanzuigende werking van Neptunus en beeldschone zeemeerminnen dacht hij nog even maar al gauw stikte…

Ooit zo’n gulle man gezien, al varend op de ouwe Stien Met pakjes duur en groot en fijn o, laat het onze Sint dan zijn Ook houdt de Sint van rode wijn en stikt prompt in de wijnazijn wanneer er stoute kinderen zijn dronkenschap verhinderen Zwaaiend met een takkenbos laat Piet de stouterds niet meer los Ja, ze gaan mee in de zak hup, aan…

Thuis, in haast in zijn mond gepropt, geschrokt verslikte en stikte bijkans in de plak. Hij hoestte en proestte maar 't bleef zitten. In benauwdheid flitste heel zijn leven voorbij wat gedaan al, nog moest, familie, werk, de planning...…

bijt eens wat vaker mijn tanden opeen het verdriet inslikken is ook zeker niet goed maar soms weet ik ook even niet meer wat ik moet mensen om mij heen zagen dat het niet zo goed met me ging pas toen ik wilde luisteren zag ik dat zelf ook wel in uiteindelijk heb ik gevraagd om hulp van een ander want als ik blijf slikken en dit niet verander stikt…

waar het gasgoudlicht doorvloog op vleugels vleugslaande wegslaande roeivleugels in de tere lucht, in de bevende lucht, in de lucht die vlucht als je doorgaat — hoor hoor hoor o ik hoor het, je teer droog keelstemmetje spreken, omhoog en wat lager spreken vlak voor me, ik rook je teer vlees, je uitschijnend stillevend vlees, ik stikte…

voor haar Kan haar hand net niet pakken Praten lukt niet Schreeuwen ook niet Ik beweeg niet echt Iemand praat tegen me Maar weet niet wat hij zegt Er gaat van alles door mijn hoofd In het echt ben ik al dood Vechtend voor haar Terwijl ze naast me ligt naast me Haar gezicht kan ik niet zien Wel haar haren en tranen Uiteindelijk stikt…

Dan raken hart of lever Genadiglijk defekt, Zo stikt in de jenever Het Hollands intellect.…

Keulse potten, vaatjes, touwtjes, Vleeskuip naar de eis gepikt; Nu is 't hoogtijd voor de vrouwtjes, 't Rookt in huis, dat je er van stikt!…

stonden lijkbleek en werkeloos als juwelen op 't trottoir verbeten na te denken over hun beurt die ze verwachtten - overzag ik 't maanlicht, onder invloed waarvan de late aarde glom als bedorven voedsel, bedorven daar de eters uitgestorven zijn, en 't zo nog slechts de waarde toegekend wordt van een curiositeit; en ondanks dit alles stikte…

stonden lijkbleek en werkeloos als juwelen op 't trottoir verbeten na te denken over hun beurt die ze verwachtten - overzag ik 't maanlicht, onder invloed waarvan de late aarde glom als bedorven voedsel, bedorven daar de eters uitgestorven zijn, en 't zo nog slechts de waarde toegekend wordt van een curiositeit; en ondanks dit alles stikte…

Je duffe conversatie Is éne lamentatie, En nergens zie je licht; Je snatert en je snottert, Je steunt en stikt en stottert... 't Is wat een vies gezicht. Gedaalde metallieken, Failliete republieken, d' Effektenhoek vol vrees; De kooplui in perikel, Heel de aard op een karikel, De wereld op de sjees!…

Zij krimpt van wee, de handen dichtgewrongen; Haar bloed verstijft, in 't hart tezaam gedrongen, En de adem stikt in haar benepen longen; Geen traan vloeit af. Vergeefs, vergeefs haar troosttaal toegesproken, Nu de ogen van haar' lievling zijn geloken! De laatste draad haars levens hangt verbroken; Zij hijgt naar 't graf. Ach!…

Je duffe konversatie Is ééne lamentatie, En nergens zie je licht; Je snatert en je stottert, Je steunt en stikt en snottert.... ’t Is wat een vies gezicht! Gedaalde metallieken, Failliete republieken, D’ effektenhoek vol vrees; De kooplui in perikel, Heel de aard op een karikel, De wereld op de sjees!…

Kaboutertjes kwamen en namen de schoen, En keken wat lapwerk er viel aan te doen: Zij maakten een draad En spanden de naad, En pikten en prikten En stikten en flikten En tikten En likten En wreven en wasten En poetsten en pasten: En voordat de baas uit zijn bed was gestapt, Was alles aan schoenen en laarzen gelapt.…