Alle inzendingen over still

ik spioneer gevaar begluur de bedreiging beloer de beroerden ik bespied het onraad observeer de stouten de onverlaten slechterik ik verken en verspied naast onheil het risico ik gluur met mijn ogen of kijkers die staren ik blik zonder verblozen rond mij koekeloerend in het bezit en privé het doen bestuderend volg ik ook het laten van…

Stille wegen Slingeren omhoog, de berg op Verdwijnen in de mist Onder de sneeuw Stille wegen Overspoeld door de zee Niemand Behalve die mens Die monnik Die geest Stille wegen Door het zonnige, groene dal Zo mooi Zo adembenemend mooi Tranen in de ogen Stille wegen Stille mensen…

Rinklen, rinklen, Tinklen, tinklen, Lustigjes, luchtigjes, IJler en fijner Over 't stille... stillere...…

De stille ruimte Waar zonder mensen Geen warmte te vinden is De stille ruimte Waar zonder muziek De stilte de vloeren bekleed De stille ruimte Waar zonder meubels De echo je angstvallig toespreekt Maar als ik in de stille ruimte De lichten weer ontsteek me nestel op mijn fijnste plekje en het me weer even eigen maak Dan voel ik me…

Een stille traan glijdt uit mijn oog wanhopig, eenzaam Een stille traan biggelt langs mijn wang vergeten, verdwaald, wanhopig Een stille traan drupt in een plas opgeslokt, herkend…

De stille pracht, die opgesloten is. Zo onverwacht, dat ik je schoonheid mis. De stille pracht, die is je schaduw schuilt. Zo ondoordacht, van karakter geruild. De stille pracht, die langzaam wegkwijnt. Zo onverzacht, uit je hart verdwijnt…

dicht en donkergroen hangen takken naar de grond zwaar van lindebloesem voorzichtig walst zoete geur in de stille avondlucht…

Och Here, kan 't Uw wille Wezen, laat ons stille Voor u zijn. Misschien zou de pijn Die in ons als wijn Woelt , dan stille zijn. Och, even, Aan onszelf ontheven, Och, even Zich in U te begeven.…

't Was uiterst vermoeiend. ______________________________ Noot: Stille aanbidster…

Jack, zwarte schaap in de familie is goudzoeker in de outback bewijst zich zo in ‘n zware baan- liegt in brieven over successen gevangen in ‘n web van leugens durft hij niet huiswaarts te gaan Hoop, tegenspeler van de dood dooft soms heel even zijn vlam dan weer preukelt iets in de hoop gaat Jack weer aan de gang In een kwade nacht…

Standbeelden, stille getuigen van een verloren verleden; versteende gedachten, staand in het nu, het heden Feilloos weggevaagde geschiedenis, rondwarend in een oorverdovende stilte, zichzelf aanhorend bij gebrek aan aandacht.…

Je past zo heerlijk niet in het plaatje Je mikt zo handig net naast het gaatje Je kleurt zo lekker niet binnen de lijnen Je schopt de zon van de horizon En wordt wakker Stille held in dromen Zo lijkt het Te zijn…

Een koude , donkere stille nacht Waarin plots een heldere ster verscheen Een prachtige ster die niet meer verdween En die de herders naar Bethlehem bracht.…

Heilige nacht, stille kerst schittering dwarrelt langs de sterren ongrijpbaar, 't sluimert zacht rustgevend het besef van stille heiligheid, glanzend, schitterend gelakt als poëzie met lieve wensen. Dit jaar voor alle mensen, in wereldse kleuren.…

Stille week, een week om stil te gedenken Jezus’ lijden en sterven, Hij gaat ons voor Wij mogen Hem volgen de wereld door Totdat Hij ons Zijn heerlijkheid zal schenken. Stille week, Jezus zal de dood overwinnen Hij heeft dan Zijn grote strijd volbracht Een nieuw tijdperk wordt van kracht Wij mogen opnieuw met God beginnen.…

Gedicht bij het boek EEN STILLE MOEDER van Ariëlla Kornmehl…

De stille hof is vele doden rijk, geborgen in de schoot van moeder aarde, hier rust het lichaam in de eigen waarde, oneindig ver en binnen handbereik, de bloesemvruchten door de zon gerijpt zijn hier geruisloos tot hun recht gekomen, het ritselt in de struiken en de bomen, geen vogel die de stilte hier begrijpt, de groene hof is hen een…

De meeste stemmen zwijgen ze baden pootje in het werk of neuriën langs wandelpaden,bos en dijk. Talloze schreeuwen: Gamma! In treinen die vertraging hebben hoor ik poëzie zonder pen. De zwaluwen vliegen laag zonnestralen rusten uit nachtregens drenken de aarde. Misschien heeft god genoeg van het scheppen het lijkt wel zondag vandaag…

landschap de belofte fluistert van een nieuwe dag We ademen dit alles in een roes van gedeelde eenzaamheid Het verdriet slaapt voor eeuwig in de broze aanwezigheid van een verleidelijke droom Ik hoor jouw stem nog nagalmen met het gonzen van de nacht als zij in mooie ogen sluimert Wat blijft zijn de lelies drijvend op het stille…

Je verandert steeds van gedaante en terwijl ik denk je te zien, rij je de hoek om op een zwarte omafiets of je knikt me vriendelijk toe bij de kassa van een supermarkt. In de zwarte spelonken van mijn ziel brand jij verwarmende vuren en sla je mijn valse vijanden van mij af als een kruisridder in vol ornaat en met de grootst mogelijke…

Een koude , donkere stille nacht Waarin plots een heldere ster verscheen Een prachtige ster die niet meer verdween En die de herders naar Bethlehem bracht.…

In Bethlehem werd Hij geboren In een donkere, stille nacht Niemand had Hem verwacht Maar iedereen zou het horen. Een Goddelijk mensenkind Zo wonderlijk verwekt In een kribbe toegedekt Door God de Vader bemind. Een leger van engelenkoren Vol van kleuren en pracht Zong in deze heilige nacht Omdat Jezus was geboren.…

dit is van willen het begin de spin heeft haar web gesponnen en zit er doodstil middenin het grote wachten is begonnen mij schiet nu even niets te binnen we wachten wel de spin en ik zij op haar prooi en ik op zinnen wij vangen duur in ogenblik een zwerm zwaluwen in het zwerk zwiert rond de toren van de kerk mij prikt een mug,er krassen…

Een koude, donkere stille nacht Waarin plots een heldere ster verscheen Een prachtige ster die niet meer verdween En die de herders naar Bethlehem bracht.…

Stille kracht, onzichtbaar wezen. In velen de onbekende weg, onze Ogen eerst nog dwalend en gedachten Verward... Doch de ziel fluistert en Woorden krijgen betekenis.…

De jongeman van nummer tien laat zich maar zelden zien. Heel af en toe komt hij naar buiten maar pas als de gordijnen sluiten. Hij waagt de sprong om vijf voor zes voor wat voedsel en de fles. Gedoken diep in hoge kraag ontwijkt hij elke groet of vraag. In vogelvlucht en ongezien keert hij weer terug op nummer tien. De wereld gaat zijn deur…

jouw stem mij verder weg van stille tekens diep begraven - ondergronds Toen jij in mij de liefde vond bleek jouw hoofd een kraaiennest Ik spreek nu slechts in zwijgzaamheid kauwend op dit liefdesleed Nimmer zal ik je vergeten noch jouw wereld, noch wat rest...…

‘t Is stille. Rustig ligt en slaapt het altemaal, dat leute en leven was, dat locht- en vogeltaal. Geen windeken en waakt: november houdt de staf, en stelpt dat wekken mocht het eindloos duister graf des aardrijks.…

Een koude , donkere stille nacht Waarin plots een heldere ster verscheen Een prachtige ster die niet meer verdween En die de herders naar Bethlehem bracht.…

Jan malde wat met Nel, en 't was wel met haar wil; Nochtans en deed ze niet als roepen: Stil, Jan, stil. Maar Jan kon meer dan Diets en hield haar bij haar pak: Nel was van Londen, en 't was Engels dat ze sprak.…