Alle inzendingen over stille zaterdag

…’k Voel me zo vreemd, – zo vreemd bevángen zijn… Uw stille stemme fleemt als zoete wijn.…

Het was weer zaterdag geworden; Toevallig kwam ze vroeger thuis. Daar zat-ie, suffend voor de buis.…

Lichte krullen bloeide lente rond mijn mond zomer warmde mij een glimlach klein, maar toch waait de herfst in blije bui mij kleuren stil, wat winter brengen zal ik heb zoveel gekregen al of kan het nog?…

de stille gedachten in een klein gebied waarop men levende letters in het leven ziet stroomt langzaam samen tot een klinkend rijm aan de gedroomde grenzen van het zwijgend zijn…

En nog eens overviel Die stille stem mijn ziel: Daartoe ben Ik gekomen.…

rustige biartstraat werd deze nacht een helse meir door borrelpartij bij jonge dertigers. gekir,geluid,gebral vanaf twaalf tot vier. feest en drink wij waren ooit ook jong. heb tenminste empathie voor die mensen die daar in nottebohm sereen op de dood liggen te wachten en niet kunnen slapen. kan dat niet minder en anders, jonge buren…

Na warme dagen volgen koude nachten. Als lakens ligt de dauw op bleek en haag Versteven naar wat zonneschijn te wachten En slaat in wolken op en regent traag. De struiken tinkelen met haarfijn ijzel. En in de hof, de dragende appelaar Komt uit de damp reusachtig te verrijzen, Met ronde konen en veel grijzend haar. O eedle boom, die, boven…

O Heer, hoe vreeslijk zijn de dagen, Nu heel de wereld schreeuwt van nood, Naar uwe hemel waaien vlagen Kreten om bloed, klachten om brood. Gij geeft, en men verdelgt uw spijze, Verwekt kunstmatig hongersnood, En stilt op uitgezochte wijze Wanhopigen met lust en dood. De vlakten liggen braak en bloedig, 't Zaad en de zaaier sloeg terneer…

De lucht betrekt, het zand stuift op, Hoog torent zich de donderkop, Die blauw als lei, en koperrood, Dreigt met vernieling en met dood. De bliksem, kort en lang van lijn, Gelijk een zenuwachtig sein, Meldt ademloos: wie vloeke of kniel', Gedenk uw zonden, red uw ziel! Een windstoot, water, vlam, een knal, Alsof de hemel barsten zal…

Ook nu het avond wordt, Heer blijven we op U hopen, Het winterdaglicht kort, Hoe traag de dagen kropen. Het water is zo diep En donker, de lantaren Beschampt de oeroude baren, Waarin de wereld sliep. En als de smalle boot, Waarin ik word gedrongen, Van levens wal afstoot, Hoe hoog de golven sprongen, Van u komt heil en heul…

Zijn voetbalshirt geurt naar gras, draait dagelijks het rondje mee in de witte was Hij is een prof in een notendop, leeft van zaterdag naar zaterdag met de bal in zijn kop. Barcelona, Madrid, Amsterdam en Milaan Let maar op: die aanvallende middenvelder van de D4 hij gaat ervoor, en komt eraan!…

Tweemaal na elkaar reden ze me in 't gat het was een zaterdag een middag in de stad…

eentje van zo vele stille avonden je probeert er wat van te maken hebt iets lekkers in huis gehaald niet erg verstandig voor de lijn maar ja, je wilt je prettig voelen niet meer zo eenzaam zijn de tv heeft niet zo veel te bieden het boek ligt doelloos op je schoot geen zin om er in te lezen je luistert naar muziek en je gedachten gaan terug…

Ik ben al zenuwpillen aan het slikken Mijn Tom-Tom keer op keer geprogrammeerd Zelfs in mijn dromen rijd ik nog verkeerd Voel opgestoken middelvingers prikken Vier nachtjes nog, ik zeg u vast gedag Ik zie u wel op Zwarte Zaterdag. ---- A.s zaterdag is de drukste dag van het jaar op de Europese wegen.…

Haast twee jaar dicht ik hier op zaterdag Geen week heb ik tot nu toe hoeven missen We treden in het spoor van Driek van Wissen Door wie het snelsonnet het leven zag Ik tel terug en constateer verwonderd Ik publiceer vandaag mijn nummer honderd…

De aarde De lucht De zee Een zucht Het leven De dood Huidskleur Of rood De dagen De morgen De nacht Geen zorgen De liefde De pijn Overkomen Het zijn De drank De drugs De waarheid Het gerucht Het werken Het geld Je gezondheid De helft Donkere materie De zee Zwarte gaten Ga je mee?…

Zeggen ze vrijdag kan het op zaterdag. Zeggen we ja, maar dan wel in de morgen. Zeggen ze gaat niet, dat gaat niet, de morgen. Zegt mijn man goed, dan kom ik die zelf halen, zaterdag dan in de morgen, dat kan? Ja dat kan, zeggen ze. Komt hij daar, zaterdag, nergens ontferming. Zegt hij hoezo niet, die zou er toch wezen?…

zijn meiske Die ziet zijn blik, zijn verdriet Hij pakt haar op en knuffelt haar blij Omdat hij haar vandaag toch ziet Want het is verdorie zaterdag En op zaterdag is hij weer pa Pas om 5 uur brengt hij haar Naar 't vriendje van haar ma…

In wildernissen en plantsoenen Begint het lentelijk geluid Van nestelen, en de blazoenen Van alle bomen hangen uit. ’t Is groen met geluwe schakering In kruinen en vlak langs de grond. En in de tuin en langs de wering Pronkt perk en gras met bloemen bont. De mensen zijn weer jong geworden. Hun stap, gebaren en gelaat, Ook van de droeven…

vandaag stroomt het water van niets naar niets het slaapt in de schoot van zwaartekracht er flitst een zilverwinde als een hinde in het struikgewas 'het komt door de zon', fluistert het water zijdezacht ik wist dat de rivier praten kon, een koe in het gras een vogel in de lucht en hier een dikke vlieg het water herhaalt zijn loop vanuit…

Mijn vader moest op zaterdag nog werken, Wij gingen elke zaterdag naar school, Niet zeuren was in die tijd het parool, Het weekend was bedoeld om aan te sterken. Nu hèbben we dan zwaar bevochten rechten, We laten ons niet nog een keertje knechten !!…

Dat wij het Licht mogen krijgen Waar wij zijn - En waar U ook bent Zonovergoten zaterdag…

Bijna zaterdag hij gluurt naar de hoek daar ligt dat felbegeerde boek gekregen van dochter op Vaderdag die weet ook, dat ie niks liever zag! En zo: kan hij niet wachten op zaterdag want dan start de Tour, dat is DE dag Dan ligt het boek, permanent op tafel en kijkt hij fietsen, drie weken lang! Trap na trap!…

De sfeer was om te snijden op zwarte zaterdag.…

Zaterdag! Weekend dus! Echtelijk pretmoment! Wanda ligt smachtend al klaar voor de start Maar schrikt zich dan toch een testosterongeluk kreunt dan: ”O schatje dit is veel te hard!”…

Laat nog een beetje van jou over in mijn beleving der ziel. Laat nog een beetje van jouw liefde heersen over de haat en wrok jegens mij. Laat dan, ons in onze diepste kwaadste uren nader komen. Laat het hart achter en ook de boze geest, maar ja laat dan een beetje van de wereld over... over voor ons, wij twee, uiteen en toch dicht in elkaars…

Geef me, alsjeblieft, nieuwe warme armen om mij heen. Armen die míj willen vasthouden... en geen ander! Jouw voorganger had zijn armen gebroken: want hij hield teveel van mij dan hij aankon. Bovendien was de zon uit zijn verleden! Nee, laat me vallen om me heen: jouw armen, ter bescherming tegen kou en wind... waarin het kind eindelijk thuiskomen…

Slootwaterhemel, maanverlichte weg, bomen – stil oud geworden.…

In jou heb ik mij verloren, mijn hart met alle toebehoren. In jou zie ik de toekomst gloren, die zich door storm, regen en wind niet laat storen. Met jou wil ik tussen de sterren zweven, over sneeuw witte stranden gaan. Met jou wil ik opnieuw weer leven, op de hoogste bergtoppen staan. Ik wil met jou huilen, ik wil met jou lachen.…

Middelheimtanka – zaterdag 29 maart 2014 Lente in het park. Vorm en lijn onverstoorbaar in de zoele bries. Geluk fladdert in mijn hart als prille berkenblaadjes.…