Alle inzendingen over stilte OR mysterie OR brood

Wat ik betreur te hebben niet bezeten Is het geluk van menig burgerman: De vrede van het huisgezin, en van De kinderen, die mee aan tafel eten. En ik weet wel, dat in mijn arm gelegen De liefste is bezwijmd van zaligheid, Dat ik de stem ken van de eeuwigheid, En van het hart, dat mijn hart is genegen. Maar dit is alles niets, al…

Vraag me niet waarom in deze stilte vind ook ik geen woorden meer ze zijn verslagen door de leegte van het bodemloos verdriet vraag me niet waarom in deze kilte voel ook ik geen warmte meer ze werd gedoofd op het moment dat het zonlicht ons verliet vraag me niet waarom ik kan je echt geen antwoord geven het blijft ’t mysterie…

Ik denk denk ik, dat ik nu niet dichten wil. Gedachten verschijnen toch. Daarna drijven ze als wolken, die van hier naar ergens gaan. Mijn gedichten schrijven zelf. Nee, dichten doe ik niet. Er wordt in mij gedicht. Wat doe ik dan wel? Dat is een vraag, die ik niet stel.…

Het is alsof ze de dood hoort fluisteren nu ze hier is, bij de rivier, die luistert naar haar woorden van stilte en verleden en in haar verdriet woont een mysterie vol eenzaamheid en wereldleed een gezelschap van droevige mensen op weg naar niemand, nergens is er leegte de leeghoofden hebben de ruimte verdoofd met nog meer verdriet van droeve…

We vergeten telkens weer waarom gedicht moet worden Waarom de ogen lazuli niet blauw Ontsloten worden als de put Waaruit de ziel het zelf opwelt Omhoog gedacht moet worden Voor het begrip volstaat niets minder dan een uitgezegd mysterie Voor het mysterie zelf volstaat uitzeggen: niet zeggen zegt Voor het mysterie Dat het volstaat dat…

Nou vertel ut maar Brood wat moes jij met een elektriese apothekers weegschaal achter op je fiets (terwijl ut vroor & kraakte plus sneeuw - terzijde) ter waarde van een gemiddeld maandloon...? Hak geruild met een verslaafde neger voor een paar suede punt schoene en een goed gesprek. Hier heb je over nagedacht Brood!…

Gelezen op een stukje papier van Herman Brood in het museum in Groningen…

waar ging jij naartoe met al die treinen toen je je dochter meesleepte als een koffer van vlees en bloed waarom droeg zij jouw schulden tot ík ze voor een prikkie overnam zonder te weten hoeveel hoe was het voor jou om te liegen tegen iedereen die het niet horen wilde tot je stierf met drie tikken op je kist was je meisjesnaam niet een…

wat zoek je toch in mijn aderen schuilend achter bomen op de Grebbelinie waarom sloeg je dochter je van de trap met een bezem totdat ík aan haar voeten viel is het dan altijd een cirkel van wantrouwen waarin allen de vijand zijn was het een eik of een beuk en had je al je patronen nog terwijl je maten stierven werd toen de wereld…

een oneindige leegte genoeg kans om hem op te vullen maar toch wil ik dat niet kunnen de leegte steekt maar geeft een gevoel van veiligheid en rust niemand die iets weet over al mijn leed ooit ga ik zeggen dat het me speet hoe ik al mijn problemen verkleed dagelijkse twijfel moet ik mij openstellen? alles maar gewoon aan iemand vertellen…

nodig om het mysterie leven in te blazen…

Transparant in kleur bij ondergaande zon reikt de kustlijn tot de horizon in nachtelijke stilte onder glinstering verlicht tekent de mysterie als schitterend gezicht in één bewondering betoverd tot dageraad met vertier gezang wanneer uurwerk doorslaat zo blijven dromen de verfijnde…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Moederdag 2017, Wanneer dochter bij me langskomt, in haar kielzog een kleinzoon van drie, komt de vraag: wat wil jij, welk gebak? Het ventje staat te denken, wat heb je en ik show hem de aardbeien- met slagroom, even als de appelkruimeltaart! Hij kijkt me aan en zegt, nee hoor oma, mag ik een boterham met smeerworst? En zo, zaten de…

Onophoudelijk verschuil jij je achter de poorten van mijn geest waar ik verstoppertje met je speel en er achter kom dat je altijd onvindbaar zult blijven, Moet ik tot de conclusie komen dat leven leven is en jij er nooit bent geweest?…

je lachte als ik naar je pakte tandjes in scherpte ontbloot nog zit jij steeds op mijn schoot zonder vel vacht of pootjes gewoon zomaar in je blootje driftig zwaai jij met je staart kijkt verbaasd als die zomaar ineens achter jou verdwijnt en voor je weer plotseling verschijnt jij bent mijn mysterie gemaakt met…

Plots is er dat vleugje wind Dat als een kille adem langs me heen glijdt Op die windstille, donkere avond Ik schrik ervan, want ik waande me alleen…

o, diep mysterie knaag niet langer aan mijn diep verborgen hart laat donkere woorden schemeren in het leven van het onbewuste spookbeelden in mijn lusten drijven onrust in mijn verlangen arme woorden neergeschreven in de gevels van de tijd verbrast in het verlopen licht van vroegere eeuwen…

Het leven is te klein voor dit groot mysterie Ik bedenk me hoe het zit Elke keer dat ik besta Boven de wonderen die ik weer zie Als ik ten onder ga…

Het "mysterie" gedicht heeft een wonderlijke kracht, woorden en zinnen niet helemaal zuiver, vormen van gedachten een verhaal. Het verlokt met exotische beelden emotie's die, verborgen zijn in de diepte van je wezen, van alles wat verleidelijk en verboden is.…

een berg van bladgoud alle nerven huiveren in het ontbinden elk levensblad zal sterven op eigen beschreven tijd Tanka…

Soms luister ik lang naar het zwijgen Van die donkre viool, mijn hart, En scheemring na schemering zijgen Door een stilte die sluimert en mart. Doch eindlijk begint het te trillen, Of een zucht langs de snaren streelt, Of een enkel met liedren te stillen Verlangen er droomt vóór het speelt.…

als bomen konden verhalen hoe wij leken soms verdwalen lijkt het nauwelijks te vertalen noch te beschrijven is het leed al de kleuren die ze kregen werd de waarheid flink verzwegen boven zichzelf zijn uitgestegen een mysterie hoe hij dat deed hoe ze achter elkaar zijn aangelopen of hun schulp zijn ingekropen is het toch zeker niet te…

Mysterie. Regenboog tussen de wolken zie je in intense kleuren samenspel van regen en zon. Onbekende boog verbonden met het andere bestaan een land hier ver vandaan. Door jou raak ik in vervoering als ik naar je warme kleuren kijk het mysterie van ons bestaan.…

Waarom alles een mysterie, dat ben ik zat ------------------------------------------------- n.a.v. van gedichtendag 2012 en het heel warrige woordgebruik…

Nog vraag ik je waarom je lacht en je keert je natuurlijk om.…

Puurheid Schreeuw Echo Diep verleden Was hij er Het kindje jezus Verhalen Engelen Gods beeltenis Is een mysterie Waar de sterren van weten En naar die sterren gaan we toe Om onze levensvragen Onze nieuwsgierigheid Onze bestemming te ontdekken Zodat de grenzen op aarde Zullen gaan vervagen…

ik geloof niet in het monster van Loch Ness niet in de verschrikkelijke sneeuwman die Yeti niet in de Bigfoot of Sasquatch of hoe heet ie niet in kabouters of witte wieven die niemand echt ziet niet in buitenaardse wezens ik geloof het allemaal niet maar er is een mysterie waar ik altijd in ben blijven geloven waar ik alle dagen van…

Wat is bestaan: een eindeloos gegeven-zijn, voor ons in de materie, maar met openheid naar het mysterie, zoveel vragen onbeantwoord. We zijn er niet zomaar; alles is gegeven, een grenzeloos ontmoeten in verbondenheid. Wie schiep de liefde, vond de stilte uit? Zaaide de sterren in de tijd en ruimte?…