Alle inzendingen over stinken

. --------------------------------------------- uit: ''s Zomers stinken alle steden', 1997.…

Het duizelt me, maar eens komt het terecht, wanneer ik stink onder een grauwe zerk, en door geen mens meer matig wordt gekend. 'Onderzoek alles', is tot ons gezegd. 'Behoud het goede', maar het blijft half werk. Elk levensjaar is hoogstens 1%. --------------------------------- uit: '1000 Sonnetten', 1997.…

Je bent hopeloos verouderd Je mechaniek is van jaren terug Je rammelt, stottert aan alle kanten En je bent niet meer zo vlug Je rimpelt, krimpt en bent aan het slinken Ergens lek je in je vel Je bent weliswaar nog niet aan het stinken Maar dat komt vast ook nog wel Je stompt al af, dreigt te verzaken Kan niet wennen aan de nieuwe tijd Hebt…

Misschien, dans je hemelschaduw weer terug naar het midden waar ooit het begin was jouw magie in trance voor de God van vergeten of laat je vriendelijk weten de filosofie van vergeven moeders die dichten over katers die stinken en schepen die zinken geschilderde bloemen op het zielenbehang bijna droomverloren in gevoel van verleden…

. -------------------------------------------- uit: ‘s Zomers stinken alle steden', 1997.…

. --------------------------------------------- uit: 's Zomers stinken alle steden, 1997.…

Wat een drama Al die mensen Die zo nodig willen zeggen Middels Hyve of Twitter Uit gaan leggen Waar ze vandaag Gescheten hebben Hoe ze stinken Wie ze lebberen Zich de pleuris Te vervelen Dit zo graag Met anderen delen In hun uitzichtloos bestaan Doe iets nuttigs Ga iets redden Plant een boom Stuur stapelbedden Naar een rampgebied…

zonder op dezelfde stranden uit te komen camoufleer de ogen met het wier dat uit zee blijft stromen en droog valt naast de vissen die niet weten dat waar ze belanden en uiteindelijk gaan stinken, voor hen blijft de aarde plat en blijft de zon z’n tranen schreien welk godvergeten oord is dat?…

drijven roerloos stil en heb ik alles in de gaten met mijn huid goed aangepast aan de kleuren van het water ben dan moeilijk op te merken speur ik naar de oever ver zwemmen is mijn grootse troef met een sterke staart als roer blijf ik iedereen de baas en piloot ik naar de oever pootje baden of wat drinken zal voor mens en dier wat stinken…

tja, de mens is echt een kuddedier het mag stinken, het mag branden, hij volgt gewoon wat anderen hem planden doch winkelen in corona stijl... het blijkt zo veilig... maar t'is geen plezier!!!…

Maar hardleers is op mijn voorhoofd geschreven Dus telkens weer stink ik erin Dus zal ik mijn neus goedgelovig blijven stoten Elke keer opnieuw En de prijs die daarvoor betaald moet worden Ach, er staan overal van die mooie borden: Met de alom bekende leus: wanneer stootte jij, Voor het laatst je neus?…

- De droesmen van de driften stinken nog meer dan moer van zieke wijn. Zou'n wij geen meiske mogen kussen? Zou'n wij daarom een vuil-baard zijn? - Maar wèlke boezem wordt het kussen voor deze lang-verzopen pijn?... Als koningen kwamen we uit de Oosten en hadden de zilveren matten aan boord. - Wij hebben de wàlg om ons te troosten.…

Ik ben rijk, ik kan kiezen: een storm sturen die hen wegsmijt als het afval dat ze zijn Hoe erg zij stinken onder hun o zo sjieke kleren kan ik in geuren en kleuren aan iedereen vertellen Terugtrekken kan ik me, verschansen en nog niet het minste aan hen afstaan omdat ze helemaal niets verdienen voor hun daden, dag en nacht kan ik grijze…

Misschien dat ik maar een artikel schrijf, Waarin ik schilderen zal met felle kleuren Hoe bunzings minder stinken dan Chanel no. 5.…

ze kwamen niet uit, pas met de stank van hun stengels kwam een oude bekende zonder sleutel het huis binnen hij zei niets maar mijn vingers gingen stinken alsof hij mij een hand had gegeven, nu ik niet meer alleen rook naar mezelf was er hoop: als er stank bestaat bestaat er ook niet-stank - roos en lelie, boterbloem - zelfs een vertrouwde…

Gelegerd op de terpen van het zwijgen, ten voeten uit onder een schors van slaap, het strottenbloed gestremd, de schedel kaal geplukt, stinken de Hanen van het lijden. Hier gaan de kralen van de rozenkrans verloren; van huid en haar geen raadsel overblijft waar ledigheid in ledigheid wil wonen.…

Zestig € cent per gesprek en ik heb ze wat gebeld maar als ik één advies mag geven, ik ben erin gestonken en wie dit ook lezen mag, luister naar mij en stink er niet in!…

Biggen worden gecastreerd omdat het vlees kan gaan stinken in de pan.…

bacteriën, virussen en consoorten die we op muziek niet hoorden we slaan ze lam, rot en dood moeten ijlend vluchten op een boot witte strepen maken golvende krassen water is nu eenmaal om te wassen gin tonics en vodka om te zuipen in hoge aangespoelde kuipen met duizend katers op de loer tijd om op te hoepelen, ouwe hoer oprotten, slapen en stinken…

Ze stinken en verderf kleurt mijn beeld bruin, Ik verwijs de verschoppelingen naar eigen idee. Opgewekt lach ik hen zelfs uit en geef vervolgens raad. Mijn vinger richt zich duidelijk naar een mistige horizon. Zelfs donkere wolken passeer ik luchtig op die manier Verrotting en ontbinding veracht ik moeiteloos.…

Voor ‘t schone postje dat mogelijk ligt te blinken verkoopt die streber zijn rechten en zijn eer Maar als eerlang de Zenne weer gaat stinken verblijft de Vlaming met de gebakken peer.…

bajes gooi eens een keer hoge ogen zing een liedje in Braille dat deze keer niet aan dovemans oren is gericht droom je droom in full-colour omdat de tijd van zwart/wit nu toch echt wel voorbij is (of het moet een nachtmerrie zijn) ontwaak onder een deken van morgendauw die zo fris is dat je je vandaag niet wast vergeet het tandenpoetsen stink…

Zijn kleren stinken, houdt ze aan zonder te verpinken. Broek is te groot geworden, hij is het eten beu. Zijn tanden laten het niet meer toe nog deftig te kauwen. Alleen drank gaat nog binnen. Hij verzet zo zijn zinnen. Zijn vrouw was alles voor hem, ze liet hem alleen, de dood nam haar mee.…

gaan zo laten jonge medeburgers weten ze lopen volstrekt niet synchroon zeg maar rustig uren te laat niet te harden vals onvast van toon om ons nog fris in het gelaat met hun verzen te bereiken uit bed met snotneus opgestaan zouden ze met bochten kijken verkreukeld als een krant zelfde kleren al weken aan bovendien waggelen ze en stinken…

Kovviekringen op kraant, swaarde vingers op deuren, houk van baank daipweg immekoar zeten, niks opschud, aal hangen, aal stinken noar braand. Computerschaarm groeterg, in reten van toetsenbord ales tabak, vlouerklaid dijkaant koamer net zo slim, koal versleten, aaske- graauw.…

Kom mijn emmers krijg ik maar, Want ik wacht reeds Teunisvaêr, En het zou er anders stinken. - Zie mijn mellekemmers blinken, 'k Ben er groots op, en dat staat Aan geen mellekmeisje kwaad. 'k Zie alree van ver de koeien, Kijk dat noem ik ongemien, Als zij maar mijn emmers zien, Dan beginnen ze al te loeien.…

dolgedraaide haan, ego’s op de wieken van de trollen-molen maalt de realiteit meer dan in en meer-spraak kan verdragen in de onderbuik van echtheid daaruit woekeren meerdere antwoorden in datgene waarin de wereld zich laat hervormen, op lang vergeten dagen op de door de tijdloze ethiek waarop we worden gedragen, wat stinkt blijft stinken…

Ik neem niet van die vieze vette grijze pieken en ik ga zeker ook niet stinken uit mijn mond. Ik neem een hond drie poezen en een geit die binnen mag, dat is gezellig, de keutels kunnen mij niet schelen. De poezen mogen in mijn bed de hond gaat op het kleedje.…

. --------------------------------------------- uit: ''s Zomers stinken alle steden', 1997.…

strakke leggings vallen uit auto waggelen naar binnen opgespoten koppen beringde varkensoren rotte knieën eczeem tussen billen seks kan niet meer vlees niet te tillen werken ho maar bukken storten voorover lopen nu met krukken stinken wel moeilijk wassen vet zit in weg bij plassen vreten tot ze klappen dan de schoorsteen uit vet brandt,…