Poetry-slam

Ik zit hier weer te wachten op haar
eindelijk is ze daar en klaar
we stuiven er vandoor, nergens heen
en fuiven in de nacht heel gemeen
zoals bacteriën, virussen en consoorten
die we op muziek niet hoorden
we slaan ze lam, rot en dood
moeten ijlend vluchten op een boot
witte strepen maken golvende krassen
water is nu eenmaal om te wassen
gin tonics en vodka om te zuipen
in hoge aangespoelde kuipen
met duizend katers op de loer
tijd om op te hoepelen, ouwe hoer
oprotten, slapen en stinken
om volgende nacht weer te blinken
te springen en te vechten
tegen de slechten, de slechten
één van hen ben ik
Hik!

Schrijver: Marcus Dehond, 29 oktober 2015

marcus.dehondskynet.be

hobby

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 391