Alle inzendingen over stoelen

De kamers, de trappen vergaten volkomen ons dagelijks leven, dat nu weer bezit neemt van stoelen en banken. Steeds sterker verstoren wij gasten het rustige leven der dingen: de klok, die haar tijd had gevonden, moet doorgaan en draaien, weer stroomt het geduldige water door buizen, zojuist verzadigd van stilte.…

O ja, dat was ik nog vergeten, dat moet u ook nog weten opstaan van het toilet en uit de stoel, dat is nooit meer hetzelfde gevoel. Houd de moed erin want uw leven heeft echt zin. Mevrouw, met een tilletje en een eigen willetje, zal het u zeker lukken kan uw man nog wel goed bukken? Houd de moed erin. want uw leven heeft echt zin.…

met pijn en gesloten mond ligt een man op koude grond op zijn buik alleen te zijn en een rug die schreeuwt van pijn op een kleine stoel gezeten een mensje, het kan niet eten vader weg naar het gevang lange tijd, het maakt hem bang man is op een plein gezet niet gelijk, maar na 't gebed in de naam van hunne leer ging de stok wel 50 keer…

Voor onze beginnende lezertjes en allen die hen daarbij helpen: Gil gal geel Blaad-jes heel erg veel Rat rit rood Blaad-jes gaan nu dood Her her herfst, wat ben je mooi Kleu-ren, bonte tooi Pad pad pad-de-stoel Zie er een he-le-boel Gaap gaap gaap Voor de eek-hoorn bijna win-ter-slaap Eerst nog zoek zoek zoek Ei-kels, noot-jes…

Je zat laat op de avond in je stoel en zei dat het voorbij was en ik vroeg me af waarom ik geen woorden had, maar stuivend zand licht als kruim, duin zonder pad. Ik wist van kindsbeen af dat brood geen weg bezat. Ver weg hoorde ik vleugelslagen. Klap na klap.…

Wij zijn slechts toeschouwers op de eerste rij van blinde stoelen, mijn plaats is achteraan onopgemerkt onder het gebrandmerkte raam. Waardoor de maan van zieners schijnt voor de dichtregels die ons raken, al dan niet op rijm, voor alles wat we denken of niet te zijn.…

Zij schuiven hun stoelen onder de tafel. Hij staart naar zijn boterham met boter. Maar zijn ogen mijden zijn ouders. Hij weet zijn angst wordt alleen maar groter. Zij staan op in de morgen. Zij gaan slapen in de nacht. En zelfs niemand heeft in de gaten dat hij zo zelden lacht.…

aanvarende schepen, die blinde goedmoedige robben, en het licht voelde rollen als een waskaars, - de wind - mijn spleetjes van ogen liet tranen, mijn haren zijn te kort om te wapperen: opstandig roeren zij op, recht wel, toen voelde ik een vrije feestelijke vreugde - op zondag schoor mijn vader zich vroeger, een wit hemd ernaast op een stoel…

een geblokt tafelkleed geel met zwarte blokken wat franje aan de zijkant op het kleed twee witte mokken   haar zoon kwam op bezoek hij komt heel af en toe ach ja, een baan, een druk gezin hij is vaak gewoon te moe   aan de tafel met het kleed ziet ze de tijd verstrijken elke dag zit ze in haar stoel door witte vitrages te kijken   de…

Een verloren cent tussen de poten van een stoel. Twee glazen tonic op twee bierviltjes. Alles is heel vriendelijk. ---------------------------------------- Uit: 'Een warm hemd voor de winter', 1968.…

De brokken vliegen me om de oren op het puntje van de stoel met een mimiek steeds rekbaarder tot in alle uithoeken van de kamer ik moest zo broodnodig een nageslacht uit hoofde van het prakkeseren steeds meer verplicht het vuile bestek me tot bananenprak het talen fijntjes platgeregen tot een abc en het nawijzen zonder enig prakkeseren…

Ik mis haar mis haar opgewektheid mis haar als persoon bijna tien jaar mijn buurvrouw Ik mis mijn buurvrouw ze was zo dapper na het overlijden van haar man ze ging niet bij de pakken neerzitten ook al waren ze al ruim vijftig jaar een span Ik mis mijn buurvrouw ieder op haar eigen balkon uren zitten op een stoel, zij onder een parasol…

ik leef herhaalt zich aldoor mijn verleden de smalle dreef van gedragen hoop slingert tussen mens en dier tussen het aardse en hemellicht, het is de levensloop het gaat zoals het gaat in hoeverre kies jij of ik ervoor wil je het zien aankomen; we leven toch aldoor in dromen of in het roepen dat ik alsmaar hoor ik verschuif weer de stoelen…

Terwijl ik rustig toekijk, vanuit mijn luie stoel. De mand met violen doet ook mee. Uitbundig in paars, wit en geel. Alles geeft nu zoveel vreugde, zoveel, zoveel. Mijn hart vult zich met dankbaarheid. Geen woord van hun zijde wordt gehoord.…

ze zit op een stoel handen op haar knieën haar ogen gesloten   er klinkt zachte muziek een vioolconcert ze houdt zo van dit vioolconcert   in de kamer staan kaarsen ze verspreiden een zacht licht de kamer ziet er anders uit dat komt door het kaarslicht ze houdt van kaarslicht   ze probeert nergens aan te denken ze moet tot rust komen…

geraniums verbleken als hij er lang naar kijkt potten verdroogde aarde dat van de randen wijkt zij had ze nog gekocht en water willen geven maar was daarmee gestopt zoals zij deed met leven haar bril nog op het kastje haar breiwerk op haar stoel patroon zat enkel in haar hoofd het geeft een vreemd gevoel dat hij die trui nooit dragen zal…

wist het zeker, ze werd een echte ster Met haar zangtalent kwam ze vast heel ver Schreef zich overal in, maar hoe ze ook zong Nergens brak ze door, met geen enkele song Ze kreeg wel een fan, die trouw kwam luisteren Met handgebaren leek hij haar iets toe te fluisteren Terwijl anderen floten van afkeuring om haar zingen Stond hij bovenop zijn stoel…

Daar staat haar stoel terzij geschoven… Hoe ledig is heel ’t huis door éne lege plaats! Ach Vader! wat kan kindermin hier baten? Neen! Zoek bij God uw troost! De Hemelvader heeft geen kroost Dan dat Hem nooit verlaat, en nimmer wordt verlaten.…

vandaag is het mijn dag en het is zo gepiept verdiende beloning wraak in mijner hand de kans die het bood een pijnlijke tand zo begripvol de amtenaar was in het verleden mee denkend doch zonder de omstandigheden dacht de tandarts echter vol begrip in het heden dit is het moment hier heb ik om gebeden hardhandig nedergedrukt in de schuine stoel…

Komt net het bed spiralend langs, daalt op een suffe stoel die met gekrulde tenen zwijgt. Wie haalt de koekoek? En uit de inrichting ontsnapt een stenen brak. Aha, denkt hij, inmiddels mateloos nieuwsgierig, wat hier en thans beneden komt verwijst naar boven. Prompt is het even koffiedik geblazen daar.…

Ze zit in een stoel en kijkt maar naar buiten. Een auto passeert en nog één en nog één. De eerste is geel, de tweede lichtblauw, de derde lichtgroen. De eerste een BMW, de tweede een Opel, de derde een Ford. In de eerste zit een man met een baard, in de tweede een man met een snor, in de derde een man met een hoed.…

Ach, de breiende moeder, de mijmerende vader ook in stille stoel voor de prille tv, bij de kachel, sigarettenhulzen vullend met shag (wil je ook even draaien?) Mijn God inderdaad we waren 16 en 19 jaar oud in de Gabriël Metsustraat en de hemel was warm en de hemel werd koud toen jij zei: het is uit.…

Het zachte zoute verdriet glijdt behoedzaam over haar gezicht Als een meisje dat voor het eerst de dansvloer betreedt Schichtig kijkt ze naar de grond, de ogen zijn op haar gericht Ze voelt de spanning, ze ruikt het zilte zweet Haar voeten zoeken houvast op de eikenhouten vloer Het liefst ging ze weer naar haar stoel, maar ze kan niet meer…

Jij zwijgt, als ik je vraag te spreken Luistert keer op keer naar mijn verhaal Zonder me ooit te onderbreken Want jij spreekt een andere taal Jij fluistert als ik je vraag te schreeuwen Kalmte is wat jij steeds bewaart Geduld heb jij al eeuwen Totdat ik weer ben bedaard Jij staat stil als ik je vraag te lopen Zit te wachten op een stoel…

heeft het te doen met gezelligheid mensen schudden wat af op een feest je hebt er ook die schudden hun hoofd die zitten meestal chagrijnig in een hoek ze zijn nauwelijks wakker te schudden er komt ook niemand bij ze op bezoek advies: schud maar lekker mee in het leven de chagrijn sturen we een schutpatroon die schudt hem vast wel uit zijn stoel…

Nu en dan nam grootmoeder een stoel, klom er op, opende het patrijspoortje en zette de wijzers naar haar hand. Lichtjes duizelig gleed ze terug naar beneden alsof haar vingers daarboven in het kraaiennest iets onwerkelijk hadden beroerd.…

Je stoel is leeg, Je mond is stil, Al die jou kent Weet wat dat zeggen wil.…

de kamer van mijn tante staat vol bloemen op behang er staan cactussen voor het raam die staan daar al zolang de gehaakte sprei op bed is door tante zelf gemaakt de kleedjes in de kamer zijn door tante zelf gehaakt mijn koffer in de gang en mijn pyjama over de stoel vertellen zonder heimwee over mijn reizigersgevoel ik logeer bij tante en neem…

het was niet het onbekende uit jonge of oude schaduwen, ook niet hoe het licht lege stoelen vastbond aan trapgelopen uren, blauw in regelmaat het was het verdriet dat loskwam uit zijn kamer, om haar en het liefdeslied aan de rand gegeven en hoe haar aanwezigheid zijn lichaam doorwroette, de dood in de dood liet vergaan, in nieuw leven…

ze komen op D-day bij elkaar veteranen van de invasie in ‘t dorpshotel bij de graven in gehaat geliefd Normandie al zoveel jaren in z’n stoel op het terras verzonken in herinneringen zit John voor ‘t eerst alleen vroeger was ‘t hotel te klein hij ziet de tijd verstrijken op de grote ‘zonnewijzer’ waar schaduwen van de toren over…