Alle inzendingen over stokjes

sneeuwbal op stokjes uitgebloeide paardenbloem of zomervlokjes…

Japanse keizer met eenenveertig stokjes test vaste handen…

Er blijft niets anders over dan de waanzin voor te zijn men gaat dood aan eenzaamheid ik moet de stokjes wel bewegen ook al denkt de wereld aan een spel dat ik bibberend verloor…

de pleister toont op haar bebloede knie de toverkracht verbroken de magie in rook verdwenen de stokjes dansen niet meer in het verloren paradijs…

Al mediterend komen de Chinezen Vaak uit bij Yin en tegelijk bij Yang Dat maakt die Xi Jinping een Bee Tje Bang Nee, sterker nog: hij vreest met grote vreze Toch weet hij wat te doen met zondebokjes: Hij grijpt ze vast en vreet ze op met stokjes…

Ze hadden hun stokjes al doorgegeven. Zij zijn gestorven, maar niet verloren. Wij levenden doen al jarenlang ons best. Nakinderen zullen eeuwen na ons erven. Zij zijn nog ongeboren.…

Meester Mollenman vibreerde als hij ons kon dirigeren en zijn Morgenstimmung in een lied gezamenlijk kon eren en dus zwaaide ik beleefd mijn beide stokjes zeer doorleefd hoog in de lucht - steeds met een flair alsof het mij maar iets kon schelen maar hij zag dat ik alsof deed en ik nooit een noot zou spelen En ik ademde maar stikte zag…

chinees restaurant de baby van hand tot hand met zoetzure saus in het helle licht bordkarton rood en goud nodig naar het toilet achter kookpotten mao heeft het niet zo bedoeld voor de lange mars de brandweermannen met een brandbrief in de bus einde oefening de houten stokjes steunden de houtindustrie en milieudefensie de kromme…

Uit de Hortus Mijnheer die enten wij daar kleine stokjes met druipend vocht we kerven ze keer op keer een harslaagje is niet meer genoeg we vermengen het met kindertranen vers en vochtig van jonge wangen Weet u Mijnheer zo´n mes zo scherp als snijden kan dwars door een ziel zal´k maar zeggen zo vind je ze nog hier dat de onderstam…

je rolt het leven op slechts een touw geknoopt aan stokjes maakt vaart en gaat de hoogte in nog bibberend en losjes je landing is een kunst op zich waarbij de draad vaak wordt gemist dan rol je stuurloos weg door kant en wal gestopt het spel is uit jij bent gedropt maar zij die aan de touwtjes trekken oefenen het lussen en…

Zolang we kunnen lopen we rondjes met elkaar de jongsten in de buitenbaan maken meters en leren veel krijgen steeds meer stokjes aangereikt verhalen waarheen we op weg zijn een finish waarna niemand meer hoeft te rennen hand in hand zullen we verder wandelen zullen we in vrede leven zullen we allemaal winnaars zijn geen estafette meer…

De man van vroeger heeft geen zin in poëzie: dat zwembad van ongehoorde kreten, die zandheuvel vol begraven stokjes. Hij gelooft niet in de kracht van lyriek. Hij ziet dichters als sudderlapjes, zielloos garend in een braadpan. Trage stakkers die je negeren mag.…

haar gelaat schittert en straalt en verhaalt over die verre tijd, lang geleden, toen hij nog zelf het kleinste zag herinnering aan gelukkig zijn met schijnbaar onbelangrijk de minieme stukjes van de puzzel liefst zonder handleiding gebracht vreugde na die creatieve seconde waarin wat stuk was tot leven kwam dankzij gebroken touwtjes en stokjes…

Madeliefjes in hoog gras En de zomer is nu in zicht Leven onder zonnestralen Zorgeloos en warm verlicht Mijn hart zwanger van liefde Glanzend mijn rode krullen Ogen die helder sprankelen Nieuw leven doen onthullen Geluk is zo zeldzaam mooi Als een vlinder van fluweel Zwevende vleugels zo teer Breekbaar als stokjes kaneel Dromen kleuren…

De lerares kneedt al de starrevlokjes Met poeier uit verbrijzeld grijze brokjes Tot grote ballen, stapelt ze in de schaal Doet over 't gele doosje haal bij haal En houdt dan aan de sneeuw de ontstoken stokjes.- Als gele rozen in de zon aan 't bloeien, Staan in een omzien dan de witte ballen….…

Twee rechte stokjes liggen stijf opeengepakt in de reiskoffer, zijn rozen uit Europa tussen Javaanse palmen. Wat ben ik van plan? Gedachten en voornemens komen aanzweven, verdwijnen, duiken weer op: mijn hoofd is een spookkasteel.…

Laten we het pad stil afwandelen, peper voldoende in lichtbruin, doorheen het zouten stokjes hek, komen we in onze zorgende moestuin. Dat hebben we mooi gedaan, dochterlief, creatief plezierig in quality tijd, vingers nog klevend van al de lijm, 'samen' is mij heel dierbaar toegewijd.…

Ik houd van live-muziek, gitaren ruig maar plinkieplonk mag ook ik houd van drumstellende stokjes de indruk van te korte rokjes badend in schemering en rook en kuis bedekt door lange haren.…

nog wat ontvelde tomaten het laurierblad mag niet ontbreken een geut Merlot om de tongen los te weken de pepermolen kraakt zout tussen vingertoppen tijm om het af te ronden je snuift van de damp luistert naar het gepruttel tot ik je plaagziek vastklamp we stoven nog wat in onze honger het bouillonblokje lost op in kokend sop stokjes…

Mijn ogen vallen in het rose en zo te zien aan jouw zachte haar van vroeger moet ik jou hebben herschapen de koffie verkeerd staat op en rats aangebrand je gouden teller ik hoor hem nog het afscheid van je nonchalance je ogen op stokjes ze bevallen mij nog maar de macht is er af terwijl ik vast zit aan de beek en sterf met mijn visdraad…

Ik kom enkel nog tot rust door mijn huisvogel te trakteren op geroosterde snacks, waar ik eerst wat mee schudt, zodat mijn vogel van opgewonden blijdschap heftig heen en weer trippelt op de stokjes in zijn Italiaanse kooi. Ik droom al van haar oogjes, maar mijn ware leed ligt vele kilometers dieper.…

Ik breek hem eerst in kleine brokjes en eet die dan het liefst met stokjes! Ik wil niet op een houtje bijten; Uw pijn is zo het snelst weer pleite!" De tak gaf hem maar snel permissie, en de worm begon zijn missie.…