Alle inzendingen over stormt

het stormt bij mij binnen mijn hart ligt omgewoeld wat moet ik toch beginnen mijn gezicht is door tranen overspoeld ik wil je zo graag vergeten mijn hart zegt nee o als je het toch eens zou weten maar ook ik moet in de levensstroom mee het heeft zo moeten zijn hoe ik ook wik en weeg al doet het me zo'n pijn god is het die over mij…

iets van zijn gading net als de eenzame kraai die de storm als ik trotseerde op zoek naar iets van zijn gading ik bestel nog een koffie ze is vriendelijker nu en glimlacht als ze bij mijn tafeltje komt alstublieft meneer uw koffie zegt ze 't is wat hé en ze knikt naar het raam doelend op wat zich buiten afspeelt ja zeg ik het stormt…

Ik voel me verloren, niemand die me ziet. Omringd door de duisternis vormen mijn tranen een meer van verdriet. Waar moet ik beginnen, weet het even niet meer. Er word gezegd er komen betere tijden, maar ja....wanneer?? Ik moet me staande houden in deze storm, hoe lang gaat het duren. Wachten tot de storm gaat liggen, hoeveel kan ik…

als het stormt doet de vloed haar werk raken bakens in mij los zo menselijk sterk, teer als mos als eb aan mij zuigt en ik de boeien pak ben ik niet meer overtuigd, is mijn zelfvertrouwen zwak vanaf de drassige oever zie ik in de verte de horizon, eens het beloofde land, verward zie ik een schim steeds minder aan mij verwant als…

Als een wankel schip drijft mijn hart op wilde zee tijd keert het getij. Eerste beelden van hemels verdriet komen voorbij Hoe zij met de lang aanhoudende druppels ook nog eens regelmatig terugkeert als een strijd die in ongekende hevigheid woedt en publiekelijk wordt uitgevochten, het einde is nog niet in zicht. Een onweer en bliksem in…

Het stormt in mijn lijf, het stormt in mijn benen, het stormt in mijn armen, soms kan ik mezelf niet meer verwarmen. Het stormt in mijn hoofd, soms kort, soms de hele dag, dan hoor je niet meer mijn vrolijke lach, maar zie je tranen in mijn ogen.…

Dieren en mensen ademen lucht in en uit – En dan stormt het soms.…

Het stormt Bladeren vallen Kale takken Het wordt tijd voor mijn Winterslaap…

Het stormt Is naar binnen geslagen Ik krijg het niet stil Ik ga maar slapen Al is dat niet wat ik wil…

een spinnende kat kolen gloeien in de haard het stormt om het huis…

Steeds weer een glimlach ook als het vreselijk stormt, slechts om de ruimte…

de wensen vandaag vluchtig varend zeewaarts heen morgen stormt het daar…

langs elke uithoek stormt hij krachtig naderbij windrozen bloeien…

komt niet aanwaaien buldert gierend de wind, en stormt huilend voorbij…

Hoe hart tekeer ging harde wind was gekomen rust teruggekeerd. Hoe mist in ligging en uitgestrektheid een nieuwe tijd inluidt waarin een koude steeds meer de overhand neemt Bijgestaan door de in onrust en verwardheid waaiende vlagen terwijl ik me laat meestromen op golven van woelige zee van waar het einde nog niet is geschreven. Dat haar…

briest hij me tegemoet of stormt hij me tegen de haren in? hij zegt: kop op, jongen sterk je spieren en maak van je ziel een zeil…

het stormt het raast het is anders dan vandaag het is weer anders dan leven alleen ik kies liever alleen ik leef niet graag met het idee dat ik vandaag of morgen verloren ben…

ik heb je eens gekust nu laat ik je met rust het stormt niet meer tussen ons alles ligt stil 't is anders dan ik wil wat heeft de zee te bieden zonder golven wat is een regenboog zonder kleuren wat is een hart dat van liefde leegstroomt ik heb je eens gekust nu is alles uitgeblust…

op aaibare dagen kan ze vrolijk zijn doch dikwijls stormt het 's morgens bij het opstaan tegen de voorspelling van de Bilt in heeft een depressie het voor 't zeggen en dan soms zomaar bij opstekende wind drijft het weer over…

in de wachtkamer hoort men plots een speld vallen een ferme kreet klinkt een mevrouw op naaldhakken stormt geprikkeld naar buiten en loopt helemaal leeg ---------------------------------------------------- toelichting: Bij de acupuncturiste in opleiding...…

Als het stormt over het strand het losse zand over de duinen waait het oog in de wind een illusie baart de droom zich lachend voltrokken heeft en zich naakt uitstrekt in het zand dan ligt er verbeelding in mijn hand.…

al dagen stormt het buitengewoon ik kijk naar buiten, nee, het is geen droom bladeren vergaren met de wind door je haren het lijkt wel najaar maar nee, de lente staat al bijna klaar…

Zoals rust stormt naar het oog, van een brullende orkaan.…

Maar toch: hoi pap, we wilden even langskomen, gewoon omdat het stormt vandaag, en je laten weten, dat je as er misschien niet meer ligt, weggevoerd door de wind, maar dat we je niet vergeten, dag pap afzender: Je kind.…

het waait regent stormt binnen is het warm en kil ik wil naar buiten laat de regen razen spoel het van me af sla me tegen de ruit en til me op laat me gaan een beetje regen kan ik heus wel aan…

Het stormt in de schaduwrijke nacht ik bezoek een joods kerkhof; sterren en stenen dit is mijn droomachtige dronken wat dan ook werkelijkheid en ik denk: te weinig plaats voor zoveel joden ook al zijn ze dood ------------------------------- uit: 'Passionate' jrg. 6, 1999…

De wind waait, stormt en snijdt de ziel Het water draait het houten wiel Het vuur zindert en zengt de huid De aarde blaast haar adem uit De bodem is al haast in zicht Het is al ochtend het wordt licht.…

Buiten is het donker, het stormt en het regent. In je huisje zit je alleen. Ga even bij de kachel zitten, dan sla ik vanaf hier, even een arm om je heen. Doe je ogen maar even dicht en denk ... ik ben toch niet alleen.…

ik denk als het regent laat ze niet nat worden en als het stormt vat ze geen kou en ik denk ook dat dat denken niet helpt want je wordt nooit meer nat noch vat je een kou want het regent noch waait ooit meer voor jou ----------------------- uit: 'De deur', 1972.…

Ik strijk de dagen glad Laat wolken drijven Mijn dromen stijgen In zon en regen Naar de regenboog Stormt het buiten Raast de wind Mijn dromen naar de zee Breken golven in mijn hart Dansend in het licht…