Alle inzendingen over straling

omrankt het malse groen vlekkeloos kleine vogelkelen kwelen o zo zoet verleidend dit beroert, ontroert en verblijdt deze luister aanstroomt naar m’n hart ik sta roerloos te kijken naar dit landelijke "Hof van Eden" (dat mij tot poëzie dicht kleurig uitgespreid, wat uit de tuin komt vol tederheden) alles wordt weer aangeraakt door de straling…

speelde ik er niet echt mee zij hadden geen naam roken naar zand en zee de zilte geur van ver en avontuur in het afhollen van duinen voor de lawines uit ik zag altijd het eerst de wolkjes komen dat maakte vaak een eind aan onze strandvrijerrij waar de zon centraal stond die ik met half geloken ogen uitsloot omdat zij in straling…

jij mijn muze mij niet assisteerde Hoelang heb ik niet op dit vers gebroed Waardoor bijna heel mijn brein verteerde Jij bracht mij woord voor woord de regels aan Ze vormden voor mijn oog jouw gestalte De ware glans van zon, sterren en maan De vertolking van ‘t hoogste gehalte Ach, dat mijn vers als jouw schoonheid mag zijn Dat het de straling…

de zon kaatst kermis in de hel, ze is te fel regen komt in stromen en druppels spatten hun vaarwel ik zie je staan handen op de rotsen voel je energieën gaan tot ze met het magma botsen de kern is het element, waar omheen al je atomen dromen vervallend tot een volgend sediment waarin jouw straling vrij kan komen je deelt niet in…

In een straling, in een knuffel. Of een mooie verjaardag. Geluk zit in de kleine dingen. In de wolken, in de lucht. In de sterren, in de hemel. Of de vogels op hun vlucht. Geluk zit in de kleine dingen. In de koeien, in de wei. In de bladeren, in de bomen. Of iets liefs dat iemand zei. Geluk zit in de kleine dingen.…

toe in een gelijk tempo tollend om de as Zij reist meer dan twee eeuwen in een wijde, ovalen baan om de zon te ver voor die lens die bol staat te tasten naar die schaduwvlek rond haar onzichtbare evenaar Zij blijft onverkend een troebele omtrek De sonde staat klaar voor vertrek met sprieten die golven van licht meten de warmrode straling…

Een stofje in het universum Een deel van het geheel Meer mogen we niet zijn Een onderdeel van veel De twinkeling van een ster De wereld van dromen Totdat z’n vrije val Daar een einde aan laat komen De diepte van het zwarte gat Verdriet van wat we missen De zuiging van het lot Dat zonder reden kan beslissen De straling van de maan…

openen naar volwassen zijn rijping bereikte een ongekende balans in volmaakt zijn en toch kregen zij de handen niet op elkaar in een stimulerend applaus omdat een bindende factor ontbreekt namelijk de ziel die van binnenuit de verschijning een warm joy de vivre geeft die ieder naar adem doet happen en met een verblindende straling…

Ik zie omhoog vanuit mijn raam en ondervraag de maan hoe zij de duisternis van nacht met haar glans verdrijft Ik huiver en zie het ontelbare heer der sterren en vragen dwarrelen door mijn hoofd Ik zie omhoog vanuit mijn raam en ondervraag de zon Voel de warme straling die volstaat voor het zaaien van de dag die…

We moeten ons hoognodig gaan verversen de maat is vol, we willen even weg dus dacht ik: het is goed da'k-ut-FF zeg we zijn vermoeid in lichaam, ziel en hersen We rijden twalef uren naar het Zuiden en bivakkeren daar in de Natuur gespeend van elektriek-apparatuur alles organisch: bergen, water, kruiden Geen internet, geen straling door de…

De fijnste streling die jij kent is mijn straling op jouw huid Mooier dan dat gevoel kun jij niet zijn Ik ben jouw liefste minnares Je neemt mij met de naam die je me geeft: Meesteres der Stralen, zon van jouw leven Jouw hoogmoed maakt mij mens, wetend dat ik te licht, te heet ben om met jou intiem te zijn Daar kun jij slechts van…

En als straks die kernbommen vallen, wie zal het weten, zijn door de straling ook mijn kraaienpootjes verdwenen...…

Gerinkel in de bus waarmee je rondrijdt, gepiep in het intieme restaurant, gezoem stoort 's zondags zelfs de predikant... Mobieltjes zijn niet slecht voor de gezondheid; maar klote voor je bloeddruk is het wel, dat eeuwige luidruchtige gebel.…

Wij zijn de kosmische straling niet. Wij zijn elektronen in neuronen, die als liefde door onze breinen razen. Wij zijn onze eigen gedachten niet. Wij zijn geen Goden of profeten, waarin we toch blijven geloven. Wij zijn niet zoals de dood is, want er leven levenden die gestorven zijn.…

Ook ineens een flinke narcose in m'n hoofd, die al de negatieve straling plots verdoofd. Je durfde nooit je hart te vergokken tot, je in aanraking kwam met het winnende lot. Maar als ik heel goed naar dat hartje luister, hoor ik zacht gefluister. De monotone klank van tik, veranderd in de woorden; "Waarom ik?…

De vreedzame reflectie van haar warme straling verzacht haar contouren tot een uitnodiging haar te betreden. Twijfelend neem ik het in me op. waar haar openheid me nood voel ik de broosheid van haar diepere leven.…

Begrip, werd dagelijks gedragen, punten van de straling uitgereikt tijdens de dag, een geheel, gespinsel van gouddraad, zilverdraad en borduurgaren. Het licht, buitengewoon op het einde van de straat. De vraag naar samen, bundelen desondanks, opnieuw verleend.…

Geen smoesjes van doeken voor ogen omdat je straling te fel. Mozes was brandgloed gewend, ik tl. Kom maar op, zou ik zeggen. Zeg ik nu: Kom maar op. Als niet Mozes, maar ik bij Horeb had gestaan ging het zo: ik: Wie ben je? jij: Ik ben die ik ben. ik: Ik ook. jij: Ja, jij ook. Dan had ik je aangeraakt en jij mij.…

immobiliseert knarst, schuurt, obstructie pleegt en pijnlijk irriteert (als ik soms klaag roept Saar m'n vrouw steevast: "Sjaal Om") dus liet ik Röntgenfoto's maken, 'n stuk of drie tweemaal van schuin opzij, links-rechts, éénmaal frontaal terwijl de begeleidster schuilde voor de straal ik vroeg waarom, zij zei ik wil geen leukemie de straling…

De kleinste deeltjes zijn haar al bekend, de oudste straling reeds verkend, het sturend toeval nu haar thema. Toch plaagde ons de vraag steeds nog, was onze geest slechts zelfbedrog, en alle sturing slechts de wil der genen?…

waarneemt een beschouwer met visie zoekt contrasten in alles wat bestaat toont op eigen wijze aan hoe natuur van dier tot vegetatie onze leefomgeving niet bezwaart en in woestijnen of aan Noordpool op haar homeostase vaart hij bouwt een brug tussen produceren en consumeren in onze wereldlijke praktijk en duidt door infrarode straling…

Genadeloos uveet de koperen ploert Hoog in het zenit laaiend door het zwerk Hoogtij vierend, huidverbrandend sterk Maar gulzig is de keel van eb en vloed Als rode vuurbol daalt hij dan gedwee Voor dag en dauw weer oprijzend uit zee…

Uit een hete streek Vloeit de straling Een lange golflente Een voorteken van zonnestorm Verborgen details moeten gemeten De vlam bereikt een hoogtepunt Barst hard en heftig uit In klonten gas dat broeit Als wolken boven een bevlekt oppervlak Wisselend van klaarte en vorm In de corona zitten gaten van bijna schaduw Een lijnenspel dat schoof…

En als met de' avond wonderdiep zich kolkte In rust van 't bergmeer 't wild ondiep gewemel, En in de straling van den opener hemel De vaste bergen diafaan verwolkten, Dan leefde op aard weer de oude sprook van leven, Van iedere aardedag op aard begonnen, En bij de sterontstoken horizonnen Avondlijk als gebed tot God geheven.…

toen ik laatst wilde bellen kreeg ik maar geen verbinding en moest het daarom uitstellen een vervelende bevinding mijn vriend vroeg toen: wat scheelt eraan? je hebt hem net gekocht is er soms iets mee misgegaan op onze wandeltocht? hij zei: laat mij er eens naar kijken het kan toch niet veel zijn zo'n ding kan niet opeens bezwijken die…

Uit donker gewemeld, In straling verhemeld, Hun eigen schaduw tot gloor; Verdrievoud, ontstoken, Gemond en vol sproke, Ze blinken hun bloeidag door. Hoe stijf ze er prangen En dringen ze en drangen Al winterse winter voort. 0, dat is wel zeker, Dat nooit gouden beker Als zij bij het ogenblik hoort.…