Alle inzendingen over strand OR onrust OR vrij

lief, de tijd is voorbij, er zullen geen stemmen meer wonen in mijn hart geen vogels boven het koren geen lam in de wei en geen onrustig waaien in mijn oogopslag geen kraaienest in de mast mijn dag om naar je uit te kijken geen golven breken nu meer aan het strand van je naam geen schelpen als lege open handen liggen aan het strand van mijn…

Hoog in de lucht Boven een kalme zee Vage wolkenflarden Langzaam binnengedreven Achteloos Onmerkbaar 2011 Ineens een dichte mist De eerder rustige zee Onrustig Donkere golven Verzwelgen het strand Bijna Dan trekt de zee zich terug Legt het aangeslagen strand bloot Het is niet meer wat het was Besef Het wordt nooit meer wat het was…

de mist maakt mijn woning slechts de stilte komt door de muur watervogels spelen in de tuin kaneelriet staat in het ijs van de vloer vissen zijn schichtig onder glas grijze vlekken op het zand nu nog stille witheid en zwijgen straks een vol strand met welvaart open vensters en deuren waardoor de onrust naar binnen tocht…

brandend verlangen smeulende onrust dampende woorden vurige strijd heet is de adem van kokende sappen warm in handen bevroren in tijd geef mij de zomer de zon en de stranden de zwoele verliefdheid van twintig jaar jong zand kruipend plakkend op schurende lijven parels van zweet als eeuwige bron…

de mist maakt mijn woning slechts de stilte komt door de muur watervogels spelen in de tuin kaneelriet staat in het ijs van de vloer vissen zijn schichtig onder glas grijze vlekken op het zand nu nog stille witheid en zwijgen straks een vol strand met welvaart open vensters en deuren waardoor de onrust naar binnen tocht…

De geketende leeuw loopt onrustig heen en weer in z'n stalen kooi, kijkt boos naar de toeschouwers buiten. O wat een prachtige film zou je er- van kunnen maken als je hem vrij- zou laten.…

Vlieg voel je vrij Vlieg over de wolken en denk eens aan mij Vlieg over het strand van je geliefde Ameland Vlieg over de zee en in gedachten vlieg ik met je mee Lieve papa, ik mis je.…

mijn kleine kleindochter ruikt lekker en ze is zo mooi ze kletst al wat maar niet over dat jongetje wat iedereen nu ziet op die vreselijke foto aangespoeld op het strand van de vrije wereld, hoe erg maar zo kwaad ben ik ook hoe kan dit,en hoe stom kan je zijn?…

Een doordeweekse avond in oktober aan “mijn” strand. Een vurig schouwspel dat verdriet geen millimeter ruimte biedt, mijn onrust blust, dankzij dit plaatje dat mijn fototoestel schiet. Ik rende naar “bené” op ’t strand en was al dichtbij zee beland om deze schoonheid zonder ’n mens vlak vóór mijn lens te vangen.…

Donkere wolken kwamen aan een wind stak op best hard beter nu naar de boulevard te gaan echter voor 'k zover kwam: Werd ik gezandstraald niet gering kijk een uitje op strand met uitzicht op zee Is 1 ding, maar al dat zand waar 'k niet om vroeg was wat ik mee naar huis droeg.…

De eenzame zee houdt mij gezelschap op het strand ik trek de avondzon als een deken over mij heen mijn blote voeten vrijen lieflijk met het warme zand en ik voel me heerlijk hier zo moederziel alleen...…

SMS met dit bericht; "vd Worm" die onrust sticht, 1-0, deed mij bereiken met luid gejuich aan de Waal Bloed ging in "Rijne" snelheid stromen met "Jansen" aan de vrije bal Zijn voet deed slechts wat dromen een schot gelost, hard en naast de paal…

De onrust die mijn denken scheurt Mijn fronsen laaft, mijn handen stuurt Laat jou weer binnenglippen, traag In mijn gedachten, hecht ommuurd.…

Ik ben geen plant: ik wil geen rust ’k Ben jong – en van mijn tijd, Brenge ieder uur mij leed en lust En telkens nieuwe strijd! Als ’t plan wordt een daad, Zonder raad of beraad, Als ik liefheb of haat, Als ik schrei, als ik lach Wel honderd malen iedren dag, Dan ben ’k ’t leven mij bewust, Dan leef ik eerst naar hartelust, Al…

De regen tikt op het raam het weerspiegelt mijn zijn onrustig en onstuimig Mijn hart doet zeer ik voel me zo alleen en daar aan de rand van een nieuw leven sta jij waarom laat ik je niet gewoon binnen?…

Die te Amsterdam vaak zei: 'Jeruzalem' En naar Jeruzalem gedreven kwam, Hij zegt met een mijmrende stem: 'Amsterdam, Amsterdam.'…

Ik ben geen plant: ik wil geen rust 'k Ben jong en - van mijn tijd, Brenge ieder uur mij leed en lust En telkens nieuwe strijd! Als het plan wordt een daad, Zonder raad of beraad, Als ik liefheb en haat, Als ik schrei, als ik lach Wel honderd malen iedre dag, Dan ben ik 't leven mij bewust, Dan leef ik eerst naar hartelust, Al…

Dichter die uw laatste vragen Stellen zult wanneer gij sterft, Antwoord zonder zelfbehagen Welk een leed uw geest doorkerft Dat gij nooit tevree kunt zwijgen - Of ge uit iedre schemering Bleke maan van angst ziet stijgen Die uw mond tot klachten dwing'. "Bleke maan niet, maar het weten Dat mij, reizende in de nacht, 's Morgens weer…

Onrust Een scherpe blik, een grijns Een omarming, een kus Mijn vlees, mijn bloed Mijn onmacht Mijn zoektocht Oneindig groot en zonder grenzen Een zoektocht naar mijzelf Een weg, een pad, een struikelpunt.…

Niet op reis gaan maar terugkomen van ver het zout smaken dat in de lucht blijft hangen en het zeewier ruiken het onaangeroerde reisgoed terugbrengen en verwacht worden. ----------------------------------------------------- Uit: De bladen voor poezie, 1937.…

Ik heb de gele zee doorkruist op een roestige vissersboot en rillend van de koorts naar parels gedoken in het groene water van de Andaman Zee. Ik heb tijgers zien rennen langs de zilveren schelpenstranden van Myanmar en papagaaien zien fonkelen als kleurige edelstenen gebed in het groen van de jungle. Ook heb ik de bergen van de…

Mijn hart maakt mij onrustig hier ik wil op weg naar andere oorden plaatsen zoeken binnen woorden ontdekkingsreizen op het papier. De zinnen moeten mij vervoeren maar dat onbekend gebied mij verklanken een nieuw lied scheppend een verbaasd ontroeren.…

De onrust Als ik zit te denken Het onbegrip De vraag waarom Jij kijkt naar mij Ik zie je wenken Ligt het aan mij? Of lijkt dat dom? Zo zelden kan ik dingen samen Soms noemt men dat ook tegelijk Ik knik en kijk (?) Zeg ja en amen (?) Toch voel ik mij met jou Zóóó rijk!!!…

Het stormt Is naar binnen geslagen Ik krijg het niet stil Ik ga maar slapen Al is dat niet wat ik wil…

beroof me van het heden over drie weken opnieuw het leven gevoelens sidderen door me heen ik heb er liever geen geef terug mijn eigen ik want deze schizo voelt zich zelfs te sick zo hard is soms het bestaan terwijl depressies komen en gaan O lichaam verlaat toch mijn angst Gaat heen met mijn ongeduld! Verdwijn uit mijn ogen! Ga dood en…

van bumper naar bumper haastig voort op weg aan de kant, stumper doe wat ik je zeg laat me er door stelletje secreten ik ga altijd voor dat moet je weten ik ben het signaal lees; het teken des tijds ik geloof niet in het verhaal over de jaren des onderscheids raak of kijk me niet aan mijn lont is o zo kort…

vermoeid bestaan de plek angstig verlaten hij schrijft niet meer ten koste van een ander vreugde nog maar van korte duur geen sterveling kan de onrust wegnemen waar geen inspiratie is kan hij niet langer blijven het geluk sterft in zijn vingers zijn zachte handen geven hem geen rust hij schreef maar voor wie ….…

Doelloos en gevoelloos dwaal je in het rond onrustig is het van binnen je hebt drang maar je weet niet waar naar toe eindeloos is je weg je loopt en je loopt naar iets waar je op hoopt?…

Tergend langzaam wordt de horizon begaanbaar, verbleekt de zwaluw van de tijd, zwemmen deeltjes van de regenbogen in een kortstondige toevalligheid, zo die bestaat en smeekt boven de graven van de herbezinning. Kwinkslagen schieten flarden in sluw geschapen luchtkastelen, woorden ontlokken herinneringen zomaar uit het niets, het…

ginds de groei van onrust als bij het naderen van een trein met onbekende bestemming zet de signalen op veilig zodat de trein met gezwinde spoed hier snel voorbij zal zijn waarna dan wellicht m'n wens nog in vervulling kan gaan 'het grote verlangen naar dat wat wij gemoedsrust noemen'…