Alle inzendingen over surrogaat

Een aftreksel, ouwe koffie surrogaat, van koffie die jij voor iemand anders had gezet. Opgewarmd. Daar neem ik geen genoegen mee. Als je de volgende keer weer koffie voor mij zet, wil ik dat je de bonen maalt en verse koffie voor mij zet. Puur, zoals je van mij ook krijgt. Surrogaatkoffie kan ik overal wel krijgen.…

een moeder scheurt haar lippen open, lappen huid in bloed doordrenkt warme melk vloeit schaars en zuur, vocht dat zij voor vol aanzag het kind drinkt gulzig magere woorden, wist het beeld van welkom hier roze huid ruikt zacht en teer, schaduwspelend en tot last surrogaat vult bedelflessen, onverschillig en niet gezoet…

Je lippen zo zwoel kus ik op het beeldscherm maar het blijft surrogaat…

daar de spot mee Dat ik van woede kook Toch ben je lief en kwetsbaar Hou ik van jou en bloc In een relatie als de onze Is alles op de gok Ik moet er niet aan denken Dat jij niet meer bestaat Een ander mee laat delen Mij zelfs daarvoor verlaat Zelf voel ik mij nu veilig Met jouw liefde, passie, haat Jij hebt voor mij gekozen De rest is surrogaat…

Voor u, notoire neuzenpeuteraar Verschijnt een surrogaat-orgaan van rubber Maar die verschoont u niet van bulk en flubber Neem dan uw eigen gok in godsnaam maar Opdat uw neus volledig leeggeplukt is En net zo inhoudsloos als dit product is…

hij blinkt zijn diamanten in haar ring ontwerper en edelsmid hebben witgouden kunst met platina verbonden toch blijft het surrogaat als het om echte schoonheid gaat haar hand in de zijne zonder glitters en opsmuk in liefde en onverbrekelijk geluk…

De inca-lelie, zo werd onderzocht, Gedijde als ze metal hoorde bonken Terwijl, als er Cliff Richard-nummers klonken, Zo'n plant niet al te lang meer leven mocht De mens is dus in wezen als een lelie: Breng niemand groot met surrogaat of reli…

wat in zwart geschreven staat de woordstatus heeft gehaald om op papier te komen is niet het gewone leven maar een eenvoudig surrogaat een betonskelet de slaapkamer zonder bed of hoe een bos met gekapte bomen nog ooit van lente en zomer kan dromen jij bent mijn lezer en de zinnen stylist creëert met witregels kleuren in dit gedicht…

jou ontkennen is de warmste leugen je bent me zo genegen dat elke neen als een vonkje in de aderen schiet gebrandmerkt smeulend en weer opgerakeld zo is het elke dag en in de nachten word je aangewakkerd jou ontkennen is mijn laatste leugen de langstlevende - ik wil geen surrogaat - jij blijft mijn vurig lied…

Arm land in verval woud op vreemde bodem een surrogaat wildernis op getemde baren Wanhopig trachten stammen bos te zijn een steriele rechtlijnigheid verraadt de schijngestalte gereed voor het wegkappen Door de wonden toucheert heilzaam licht de romp wegkwijnend in eeuwige schemer Pas na het vallen de warmte over hun liggend lichaam…

Acht kadetjes, een maisbrood één stokbrood en een croissantje later met de kruimels op mijn schoot En mijn ogen vol met smarte water Zocht ik onder Echte Bakker, Haverstraat en na vier maal geen gehoor kreeg ik jou, en je zei vol van haat; ik hou van de echte bakker, niet van surrogaat…

de bliksem sloeg de wind uit je benen de kracht uit je arm de zin uit het leven je was pas vier groeien was pijn kijken naar afzien van maar binnenin onrust en honger innerlijk ongeschonden verbeten streven surrogaat leven maar iedere avond toch weer naar huis met je krachteloze benen je kromgegroeide arm geen zin meer in leven…

Een emotiedetector, ’t nieuwe brein Surrogaat voor moederlijke intuïtie In kwikzilver, gitzwart of zak-editie Weet of je kind huilt van honger, angst of pijn Misschien een hebbeding voor op ’t kantoor Als de baas weer brult , geef ik geen gehoor In Japan vond men een emotiedetector uit.…

Samen op het bankje onder de kersenboom de aflopende dag langzaam de nacht in laten zakken Weer een avond samen onder de kersenboom Denk niet romantisch aan de fonkeling in een glas het vlammetje van een kaars in de schemering intiem samen onder de kersenboom Dat zou surrogaat zijn en ons geen ruimte laten te voelen wie we vandaag…

Terwijl ik zou kunnen genieten versperren sombere wolken de weg richting zonlicht Terwijl ik keuzes zou moeten maken twijfel ik constant over de eerste stap zodat ondertussen de kansen verglijden Terwijl ik voluit zou moeten gaan leef ik als surrogaat voor morgen omdat gisteren de toekomst bepaalt Terwijl ik het zou moeten uitschreeuwen…

van Fraamklap tot Voorne-Putten zie je drommen dromen stutten met hulpstukken wat niet wil lukken het blijft bij hengelen en prutten…

Haast je mensen, ga op pad Zoek de rode draad Laat achter wat je vroeger had En vind een surrogaat Haast je mensen ga op weg Het is nog niet te laat Wees maar nooit verwonderd Als je in de file staat Haast je mensen recht vooruit Er zijn nog gaatjes vrij Leef sneller korter efficiënt Zo is de maatschappij Haast je mensen doe gerust…

op tijd recht de rug het verhaal dat bij nacht doorregen is van diepe wentelingen, repen van hangende dromen sloffen mee op de restanten van een late geeuw oogleden tossen om de wijn die als een surrogaat het laatste beetje rood weerkaatst aan het gehemelte dat de dag weerstaat met het ontkurken van alle beleden raad die weloverwogen werd…

gelaten volg ik aan een korte lijn ik ben een oude hond onder de mensen een surrogaat voor nooit vervulde wensen van een bazin die ruikt naar terpentijn ze heeft haar vreemde nukken, ik herken ze aan de blikken als we 's avonds samen zijn de opgekropte woede, het chagrijn normale stilte wordt een heel intense ik slik haar buien al zo lang…

De gaarkeukens, de bussenlikkers, wat waterige soep, de surrogaat pap van tulpenbollen in lange rijen op de stoep; dat ondanks alles door bijna niemand werd versmaad, omdat honger aan een mens niets meer te kiezen laat. De hongertochten over besneeuwde wegen van stedelingen naar het platteland.…

Samen met zijn kameraad speurt hij op de meren naar zeldzame en bontgekleurde exemplaren, een surrogaat voor het met vrouwen parkeren en een uitstekende remedie om te bedaren.…

Wees er alsjeblieft zuinig op schat, hij is namelijk volstrekt uniek, elk duplicaat is maar surrogaat. De tijd begint me inmiddels parten te spelen en suist rond in mijn oren, hoor je het dan niet liefste?…

jammert de aarde in een halve eeuw onthoofd in waarde de stampvolle staat vergaat in de rook vreemde gestalten vormen een collectief spook, paranoïa De huismus zingt zijn laatste volkslied, vluchtend voor vergiftiging, verlangend naar een buurgebied, verdrongen door de roofvogel die sporen achterlaat, machines, voor alles een subliem surrogaat…

Er is een hond die waakt over uw smaak dat is de VWA, zoals bekend, en was u aan die naam nog niet gewend dan spel ik hem, al hoort u hem vrij vaak de V staat voor de V van vegetarisch en de W voor 't surrogaat van worst een vleesvervanger zonder vel of korst...…

was het spoor volledig bijster ‘wat heeft het allemaal voor zin’ eindig toch als oude vrijster ‘wanneer heb ik nou eens beet het zit me echt totaal niet mee laatst had ik dan wel een date maar deze man bleek later gay’ ze antwoordde beslist ontdaan en gaf me graag wat goede raad ‘kind, doe het eens wat rustig aan of neem desnoods een surrogaat…

Het is een surrogaat-energiebron, die ons in de greep houdt en rigoreus ont-ikt. De ware levensenergie komt van goddelijke krachten, waar suiker ons vandaan houdt. Het is één van de goedkoopste harddrugs, net als lijmsnuiverij. Bovendien rotten je tanden er van weg en word je er agressief van, met de nodige nadelige gevolgen vandien.…

Vergeten gevoelens die nooit meer terug komen, vergeelde foto’s als surrogaat voor oude dromen. Herinneringen van een dichter die niet wou leren, een dichter die van Vadertje Tijd een lesje krijgt. Ik dommel weg in een landschap van mijn verleden, ver weg van mijn toekomst, zelfs van mijn heden.…

Of doet zij het om half zeven Een opblaaspop als surrogaat Mist zij haar minnaar niet, haar maat? Ach, het is me om het even Als straks de man niet meer bestaat Zijn wij verlost van al het kwaad…

Nee lieve kindertjes, mama heeft geen centjes Is dat even strop Mag ik dan een ijsje mam Of zullen we naar de dierentuin gaan Een zak met waterijsjes en de kinderboerderij Ik laat ze in die waan Nee schatjes, ik kan jullie niet meer geven Dan al mijn liefde en wat surrogaat We wonen tenslotte in Nederland Eerlijkheid belonen is wat hier…