Alle inzendingen over taal verbinding

Letters verbinden gesproken of geschreven kan een wereld zijn.…

Lossere banden: mijn contacten groeien uit –– tot verbindingen.…

vullen zij elkaar aan en versterken tal van nieuw gegenereerde krachten uit het toekomstig perspectief ik heb u lief zoals ik van mezelf houd is de nieuwe context die de maatschappij als cement gebruikt om te lijmen wat vroeger nooit paste tot een volmaakt geheel…

zijdezacht vertrouwd verbind ik mij met katjes zachtgroene lente…

ook in de verte ziet mijn blik de verbinding tussen jou en mij…

Leeft harmonieus in besloten verbinding door gepaste grens.…

voorbij het geluk verbinding zonder woorden een glimlach geven…

Een mannetjeskat, noemt men meestal een kater Hoe noemt men een mannetjesrat, soms een rater zo heeft het NEDERLANDS verschillende kwalen Niettemin is en blijft het, DE TAAL DER TALEN.…

De tijd baart rozen, zeggen ze, verstekeling klimt aan boord, container vol relieken, taal en nog eens taal, een ansichtkaart, een brief, een boek, muziek - mazurka van Chopin, die mis van Haydn, strakke Bach op achterplaats in Calzadillo - ook veel verzameld daar: eikels, kastanjes, allemaal bermspullen, een stoel en nog een stoel, een stugge…

De tijd baart rozen, zeggen ze, verstekeling klimt aan boord, container vol relieken, taal en nog eens taal, een ansichtkaart, een brief, een boek, muziek - mazurka van Chopin, die mis van Haydn, strakke Bach op de achterplaats in Calzadillo - ook veel verzameld daar: eikels, kastanjes, allemaal bermspullen, een stoel en nog een stoel, een…

op de bodem van de diepte lag als een oester een weerbarstig woord onderzeese stromingen kwamen en gingen bleven haar beroeren gestaag schuurden ze over en langs het gesloten fort ze werd weker minder stug een trage transformatie met het verstrijken van de tijd herrees ze aarzelend uit haar as de wedergeboorte van een woord…

sist en gist vertrekt en verdwijnt met pen en papier zwiert ze over de aarde speurend naar de lezende zielsverwant gaapt en slaapt vloekt ze vlucht voor vergetelheid zoekt licht in zwaarte tast met talige vingers naar een andere werkelijkheid…

altijd wel ergens de verbinding met jouw naam spreekt mijn boekdelen…

Het pad Naar leven Van leven Ontmoeting Verbinding Deling Groei…

en gewoontes jij haalde met hand en gebaar de mensen erbij raakte hen in een drempelloos respectvol verbinden zij voelden voor het eerst de kracht van een groep in eerlijk samen zijn die ervaring maakte hen gelukkig en blij…

ik zag gezichten haren ogen en oren fragmentjes lachten mij geluidloos toe in herkennend begroeten hoorde woorden bewegen in monden uit talen die er niet meer toe deden in hartelijk ontmoeten waar elkaar raken verbinden is van hart tot hart zintuigt gevoel op heel eigen wijze apart in archaïsche beelden deelden wij geschiedenis…

alles jou daarmee te verbinden om de meeuwen Waarom weet ik niet dat ik jou ervoor gebruik zonder zou ook kunnen denk ik alleen zou ik dan niemand kunnen betasten niemand zeggen dat ik hem met dit alles verbind Vandaag zie ik dat ik je gebruik voor je knotsgekke verhalen en avonturen in kleurrijke landen die dan plots zo dichtbij…

elke bloem een gedachte van vriendschap en verbinding om jou op te beuren nu elke dag zo zwaar is je lijf je in de steek laat denken wij aan jou we weten van jouw moed nu je dit pad moet gaan tot je levenseinde elke bloem een gedachte van vriendschap en verbinding om jou op te beuren…

Wisselzang van longen doorklieft het ruime sop, een frons in het grensvlak van verbinding.…

* [Volgens Simon Stevin, anno 1587: is Nederlands een ideale taal tevens binnen de wetenschap en valt af te leiden uit het grote aantal eenlettergrepige grondwoorden waardoor volgens Stevin onze taal oorspronkelijker is dan en van het Latijn afgeleide taal als het Frans.…

Slijp mijn nachten met de pennen van ieder uur het ongeduld gescherpt door slijpers ziel, omvat het lopend vuur op papier verguld een opkomende dag, waarop de verzonnen tranen van een bejaarde zon al zijn opgedroogd en waar de inkt gedoopt werd in verwaaide as,in de taal als evoluerend en kloppend instrument.…

Het vloeken neemt de overhand ‘t cijfer der Nederlandse taal zakt in triest te weten immers want: de taal is mooi, zeker zonder Krachttermen!…

in trage uren gist de taal in het duister later na het rijpen in de zwarte nacht lijkt wat ze zeggen wil zomaar uit het niets aan te waaien ze ligt voor het oprapen woord voor woord maar haar klank loopt vast zie haar ontsnappen fanfare zonder muziek hoor haar knarsende ledematen achter de huizen in een doodlopende…

de vruchten van mijn lach zijn zo eenvoudig te plukken kijk me gewoon maar aan het moet al gek gaan mocht dat niet gelukken laat het onbegrensde binnen de mond hoeft niet open geen hand hoef je te reiken zelfs stormen nemen af en gaan op strelen lijken zie maar in mijn ogen en de rimpels daar omheen je bent dan uiteindelijk, zo weet…

Mijn moeder verleidt het garen tot kluwens zij. Zij breit aan mij. Zij reikt twee draden aan mij. Ik brei aan haar. Ik vermeng de kleuren rood, blauw, geel tot één geheel aan haar. Samen breien we tot de draad veel te strak gespannen staat.…

druppels glijden langzaam naar benee langs beide zijden van mijn glazen deur het is de weg naar ruimte waar het frisse groen mij wil ontmoeten vergezeld van een voorjaarsgeur iedere nieuwe dag bouw ik zo een brug naar buiten waar de natuur eigenzinnig haar wereld opent voor mij simpel door het slot handmatig te ontsluiten en ik langzaam in…

Verbinding.…

Daar lig je dan weer Bovenop mij Je zachte warmte voelbaar terwijl je me bedekt Ik fluister ‘kusje?’ Je tuit je lippen strak en mikt Ik krimp ineen en Warm wordt leeg Vertrokken ben je in jezelf Waant je veilig en beschermd Mijn hart smeekt open en verbindt met mij het is het waard Kom met mij en beleef wat ik zeker weet dat…

Jij een vrouw om de hoek uit het internet Ik een man andere hoek in het verlangen Je raakt me Ik verzacht ik zwem in mijn tranen Van mijn hart Zak in mijn voeten In Moeder Aarde Adem in de wind Van de Zee Avond frisheid Zang van de vogel trilt in mijn oren Vrede in rust in mezelf in haar Aarde in verbinding…

in jouw stilte fluister ik je naam in jouw gemis roep ik luid in jouw pijn schreeuw ik het uit: ik heb je lief laat ons dansen laat ons leven ik de wijnstok jij de rank en wat een vrucht, wat een vrucht, om te geven…