Alle inzendingen over te tam

in mijn grijze jas nog wat gedichten voor na de tam-tam met zang en sjans in elk vers zat liefde als verdriet zonder happy end wilde ik nu eens niet na lang bladeren was het welletjes met geen klare liefde op velletjes het werd blauwfazant met tureluur in parklandschap op laat avonduur…

De pakjesboot kwam eindelijk aan land Ook alle pieten zijn weer neergestreken De loopplank uit, de Sint begon te spreken En ik dacht: 'Man wat val je door de mand Daar sta je, mijter, baard en veel tam tam De échte Sint, dat blijft toch SinterBram..!' Sinterklaas is in het land. We bewaren warme herinneringen aan Bram van der Vlugt.…

er ging weer van alles verkeerd in ons landje zo werd er beweerd maar hij wist hoe dat kwam de premier was te tam men verwacht nu wat wilders vond geert…

Alweer gedroomd van wittebrood met ham De honger maakt de wildste dieren tam Maar Holland is door niets kapot te krijgen 'k wou dat er 'n postpakket met bruine bonen kwam…

Want de Nederlandse leeuw is pas tam Als hij niet meer schreeuwt op de Dam…

Als lijsttrekker zal hij geen cent frauderen Noch rare taxiritjes declareren Het maatje van de maffia is tam Helaas was voor hij werd gepresenteerd Zijn eerste zoon hem ijlings al gesmeerd.…

De “Bambi’s”, talrijk, hongerig en tam, verstoren daar de openbare orde. Het hek is van de dam en executie lijkt dan de meest barmhartige solutie.…

Het is geen echt kristal maar kristallijn En wat ook op de Pizza zit, geen kaas Het wild is tam en uit een hok helaas Geplette schildluis heet in vla; 'Karmijn' Ik zou dit vers onmiddellijk vergeten Want het is Kerst vandaag, smakelijk eten!…

oostenwind bladerdek herfsttint regenjack kalebas kastanje tam waterplas oesterzwam rubberzolen storm op til aanbevolen vitaminepil vioolmuziek bliksemschicht melancholiek ogen dicht uitzichtloos depressief pillendoos afscheidsbrief…

Na Tjeenk nu Gerrit op het Binnenhof De flipperkoning, die laat alle ballen Straks in het coalitiepotje vallen Nou dat wordt lachen, want die man is tof En is de sfeer soms eens 'n beetje tam Verkleedt hij zich gewoon weer als madam.…

Er is een waarheid die staat langs de kieren van sluitende muren met formules die bezweren de fictie op maat zonder dat duizenden zich wanhopig keren met dampend lokkend aas als lamme lammeren zo tam en toch de werkelijkheid de baas vertrouwen zij de wolf toe aan het lam.…

Maar ze is zo tam, kan het ook niet helpen, als hij reageert op wat ze zegt is ze gewoon vleugellam.…

Winter geen winter Lopend in mijn zomerjas Is 't gewoon voorjaar Reeds gekleurd herfstblad Geselt normaalgesproken Nu slechts dwarrelt Want de wind is zwoel Temperatuur veel te hoog Duidelijk van slag Opwarming een feit De natuur sterft rigoureus Waarom wij zo tam...?…

. ________________________________ E-CIGAR Javaanse jongens hebben afgedaan De drum van donker dreigende tam-tam Ik zoog mijn longen vol, nu lurk ik an Een e-sigaar - de lol is mij vergaan Ja, rokers sterven jonger, zegt brandaris Maar 'k leef nog altijd - dus of dat nou waar is...…

moe moe moe verduiveld nog aan toe; een wekker met alarm, wekt me op zonder veel tam tam. 'k ontwaak nu zachtjes uit m'n slaap, toch heb ik nog steeds veel vaak. moe moe moe verduiveld nog aan toe; 'k dacht nu word ik wakker met die wekker, 'k vergat toch wel de stekker?…

In het droge gras van Tam slapen De vrouwen van Albi. ---------------------------------------------- uit: 'Materia prima', Gedichten 1963-1993.…

nooit meer hoor ik muziek zonder rammende beat hoe sneller hoe beter opzwepend en heter met activerende pil ik wil harmonie in een melodie en niet de hysterische dram geen dwingelandij van de tam want mensen houden dat ritme nooit bij mag ik bewegen op het geluid van zon en wind gelukkig zijn als een kind laat mij dansen zonder…

Ik kijk graag naar je wil nog steeds de handdoek wegtrekken nat op nat in jou opgaan Vroeger kon het vaker altijd wel, het is bijna alles wat we nodig hebben Nu strelen mijn gedachten jouw lichaam in het gouden midden tussen verlangen en ontvangen, tam liggen we tegen elkaar tot het te warm of ongemakkelijk wordt Mijn hand strijkt…

Zal jij mijn kruiswoordraadsel zijn Geen doorloper, woordzoeker of cryptogram Daarvoor ben ik te tam En het zit vol venijn Ik wil het enigma verklaren Woorden die zich openbaren Puzzelen tot het past Desnoods op de tast Drie letters, twee horizontaal Klaarheid in opgelegde wartaal Angstvallig zoekt mijn pen Met elk woord dat ik ken Moeilijkheidsgraad…

ineens spring je tevoorschijn prachtig beest, klein en fijn je bent haast tam even zit je stil en dan...…

vervreemding in de dialoog waar woorden mijn handen breken, in de constante zonder god maar in beleving is het herrijzen van de schepper mijn eigen beeld het beeld van klein tot groot, van tam tot ongetemd, het genoegen in berusting sterft halfzijdig wanneer ik weiger om te dienen en mijn knieën het gekrompen lichaam te laten dragen was…

geroezemoes op de Dam het is er klam en tam weinig nederlandse taal veel tong non-verbaal alle talen van de bol zekere huiver eist z'n tol toch afvalbakken boordevol touristen? terroristen?…

het blijkt gestoeld in de zetel die het leven draagt, kussens rijp van oud de leuningen geschaafd in het rijk van heden vier poten aan de vloer raken de aarde die eeuwig zwiert langs obstakels die het stenend licht aan het roer hebben gemeerd de zitting tam doch stroef knarst de tijd afwezig van een eigen zelf, erbarmen draagt het stof…

verschijnsel opgegroeid De landverhuizer werd erdoor geboeid En droomde al van roodgeelgouden lanen De Indian Summer, langzaam dringt het door Klinkt vergeleken bij Altweibersommer Innemend en ligt goed in het gehoor Oranje herfstblad staat in vuur en vlam Heb lief in het van kleur verschietend lommer Wordt ooit een wilde herfstkastanje tam…

schrijf de laatste regels in uitgebeende trage taal verzamel de moed om de kust uit het oog te verliezen zoals de vis tam en stekeblind oefent in onderaards geduld laat tranen een voor een over schaarse woorden vloeien bloed spaarzaam druppelen op het onbeschreven schrift zoals het bewegingsloze dier dat in donkerte op helderheid wacht laat…

ze sprak tot hem met een zachte blik ogen die zomaar keken zien wilden wie hij was en een mond vol tanden glimde hem open aan ongewend aan de mens bleef hij een seconde hangen tussen wat en waarom - spreken of zwijgen de wereld of zichzelf - en hij antwoordde de rest van de reis bleef het stil rondom niets dan stuurse lui te tam…

opgebroken straat staat er naar te staren ze vergeet haar open wonden en vleit zich spinnend als een overjaarse kat aan de voeten van haar volk haar Vlaamse volk viert feest feest vandaag de Groenplaats, de Grote Markt ze zien zwart van het volk en ook een tikkeltje geel zwart en geel het vloekt, het gromt, het grauwt niet tam…

In deze stad waar hij als jongen kwam En waar hij zich met vrienden zou omringen Daar liet hij zich door regels nimmer dwingen En waren dagen zelden kalm of tam. Hij zong en vocht, hij huilde, werkte, lachte Bracht passie in de Amsterdamse nachten En vond de kracht om altijd door te gaan. Hoe zal de stad dit groot verlies doorstaan?…

En ligt mijn woonboot star in ijs gekist Wanneer de mist door wind wordt weggewist Zie ik de watervogels onbevangen Bij honderden rondom mijn arkje hangen Zij wachten stil er wordt geen plaats betwist Ik voer hen vis, strooi graankorrels en brood Zij weten al dat ik hen kom bedelen En dringen om mij heen van klein tot groot Ze zijn zo tam…

een brand boven het land fier aangezogen uit stille lucht een gesloten vuist zacht doorgloeid diffuus geplant als onnozel kind zonder wat schuld tam wachtend op meer wind de schroeirand van vuur gaat verborgen onder een dampige bank ernstig zeker in diep verlangen gelegen blijven hangen vol lome gedachten herinnering…