1086 resultaten.
Verre geliefden
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.154 Ik wil wachten op een teken,
dat je me je ware liefde zal geven.
Maar ik heb je lief,
wat er ook gebeurt.
We zijn verre geliefden,
tot de Dood me met zich mee sleurt.
Mijn lot staat vast,
het mocht niet anders zijn.
Ik zal mijn leven leiden,
zonder jou dus vol van pijn.…
Dolly
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 564 einde
niets te doen dan staan en ondergaan
De oceaan , willoos onder het gescheur van warm en koud
verlangen naar de maan en sterven op het strand
kieuw en vin , tentakel en schub , koraal en wier
fluim vol bacterie , ingeklapte long
Ik zoek een spoor , nat en vers verwekt,
randen van warme modder, vallend in het nieuwe niets
een teken…
Stralende zinnen
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 1.648 Ik teken lijnen in verleden
raak het heden even aan
wil jou voelen met mijn zinnen
zo maar even naast je staan
wil de wegen weer bewandelen
met steentjes liefde en tederheid
zonder kuilen en obstakels
na intens beleefde strijd
niet de handen in de zakken
gebald tot vuisten vol verdriet
naar royaal geopende armen
met een samen…
de verwarde egotist
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.055 ik lees nooit wat ik teken
waar liet ik nu mijn jas?
wilt u haar versieren?
knibbel knabbel knuisje
de dag duurt nu al weken
en…wie doet er straks mijn was?…
Vijver
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 2.127 Daartussen, teer en teder
stond trots een zwanebloem
libellen streken neder
verstrengeld in een zoen
Insecten zongen zoemend
hun vleugels schreven faam
geen taal of teken noemend
ontstond er toch een naam
Nu wilde ik wat dichter
bij het wonderlijk tafereel
plots werd het licht veel lichter
het geheim viel mij ten deel
Alleen nog maar…
Eindeloos verlangen
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.663 Geen idee, geef me een teken een signaal,
Iets wat ik begrijp, mijn taal.
Vertel me wat je voor me voelt,
Wat je nu eigenlijk echt bedoelt.…
Fossiel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 446 wenkbrauw die buigt
De frons die één tik lang dieper snijdt)
Vond ik de kracht
Om een scharlaken gloed te bewaren
Mijn kroost stoof de deur uit
Geloof ik en ik groef me in
Onder dons en haren en huid
Huiverend voor een bang begin
De haard gaf gensters af
De hond die aan mijn ijsklompen sliep
Sloeg kermend op de vlucht
Mijn bibberkoorts leek een teken…
Zielskramp
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 519 feitelijk bewijs
Een lijf lijdt wat af
Minder zichtbaar is de folterbank van de ziel
Die lijden MOET
Want wat voor afvallige sukkels zouden we zijn
Als we niet bestookt werden
Onder een spervuur
Dat we geduldig ondergaan
Uit schrik voor Cerberus en drietand
En het vermoeden van een onmogelijke ontsnapping
Zo rijpt het bijgeloof
Het minste teken…
Liefdesverdriet
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.238 - Geen taal of teken. O, wat had ze 'r lief!
't Was zomer, toen-ze afscheid had genomen.
Ze vroeg zich af, wanneer ze weer zou komen
en van het wachten werd ze depressief.
'Mevrouw, stap op uw rijwiel of ga sporten,'
was, wat d'r psycholoog 'r adviseerde.
Hij vond, dat dit het wachten zou bekorten.…
ALIQUANTULUM
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 514 Kwam hij maar
op melkenstijd de hekken
openmaken,
gaf hij maar een teken
van leven in het voorbijgaan.
De hitte
maakt mij onbekwaam
tot enig goed.
Geen wolkje boven zee
ter grootte van een hand.
Hij sprak,
de stille in den lande,
het brood een zegen.
Heimelijk had hij lief
tot aan de Doodsjordaan.…
Deel je brood met mij
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen 2.158 in huis
Met gelach onder de kerstboom
en Andrew ligt bibberend in de kou
Er schijnt slechts licht in zijn droom
De maan schijnt lieflijk door het raam
Geen blik wordt binnen hem gegund
Te druk een iedereen met elkaar
Het had niet plezieriger gekund
Daar ligt een jongen klein van stuk
In de kou, in die donkere hoek
Verlangend naar een teken…
zanger van bessenbonanza
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 548 niet voor amsterdammer
te willen doorgaan
is de pestvogel
zijn naam komt er vandaan
ooit kwam dit edele schone dier
tam en vriendelijk schier
onbekend uit siberië aangevlogen
cirkelen rond de oude kerketoren
de pest viel even later in
duizenden lieten hun leven
dominees met volle bak voor hun preken
plaatsten bombycilla garrulus in het teken…
Krokussen van Hoop
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 403 Krokussen in bloei
omcirkelen de stam
alsof ze tot de dromer
willen zeggen:
wordt toch eens wakker
heb je ons al gezien
we vieren hier
het voorjaar,
zie onze gele hartjes
geopend naar de Zon
die ons ontvouwen heeft
als teken van de Hoop,
wij zijn wel even
dood geweest
maar kijk ons toch eens leven.…
De bomen werden sinds eeuwen terneergedrukt
gedicht
2.0 met 26 stemmen 10.209 Het enige dier is de mens, in zijn teken -
Een breekbare regenboog - bedrijft hij vogelvlug liefde
En huist in zichzelf verdeeld in vliesdun geworden kathedralen en schelpen.
De stilte hangt ademloos in ontbinding.
De aarde klinkt steeds verder in.
-----------------------------------
uit: 'Eerste gedichten', 1986.…
Bij het zien van een weegbree in een scheur van het asfalt
gedicht
4.0 met 3 stemmen 3.634 Maar wat je ziet ben je natuurlijk zelf,
door je omgeving wreed gefnuikt maar niet
vergeefs naar volle wasdom strevend, toch,
de Zeeuwse wapenspreuk, zeg maar, maar anders,
zoiets, en anders is het die etterbak die steeds
waar je het niet verwacht z'n kop opsteekt
of, evenmin onaardig, 't onweerlegbaar teken
dat het het leven is dat altijd…
De tijd in vrijheid
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 208 slecht
alles wat proeft
tussen nep en echt
alles nooit krom is
en niet recht
optimaal op naar
een eigen verhaal
middelpunt in u eigen universum
een reden om je bij neer te leggen
stil op je rug in het gras
een zwaluw in de lucht
die slaapt en droomt
in zijn vlucht
vlucht weg van alles en iedereen
onder de bomen
langs het water
mijn teken…
Afgesloten boek
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 201 is een goed teken
wanneer stilte de muze draagt
langs de lijnen van je smalle gezicht
tot aan je ruggegraat
ze stopt al het oude hartzeer onder de vloer
vergruist de molensteen van oude dingen
naar de zeebodem
(want hier wordt je zo moe van)
gelukkig, stilte ontspant op ogen en lippen
tussen taal en inspiratie
oud zeer laat ze los, voor…
elke nieuwe dag is een feest
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 762 Zonder al te veel haast praatte ik me uit de nesten
en zowaar scheen de zon nog eventjes in mijn nek
als een teken dat mijn leven ondanks de soms diepe kuilen
en de grote plassen een groot feest zal blijven met een lach…
Nieuwjaarsmijmeringen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 445 We kennen niet, we zoeken naar de dingen
die teken zijn, symbool in ’t kort bestaan
en durven zelfs heel even helder zingen
voorbij de dwaasheid en der dagen waan,
met tederheid elkander trouw omringen,
in dankbaarheid en hoop weer verder gaan.
Aan alle lezeressen en lezers een gelukkig en hoopvol Nieuw Jaar…
voor dit kind
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 347 met elke huivering
en wankelmoedig taal verloren
kus ik zee van je lippen
je haren wild van wind
en wat van adem blijft
als meeuwen schreeuwen
langs de vloedlijn scheren
of onbarmhartig
in gestrande schaaldieren pikken
ik verzamel wee riekend wier
alle flessenpost
razend schuim
klonters taai teer
en teken met braakhout
van dromen…
Palmzondag
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 217 De geur van die kleine blaadjes
vult nu nog mijn herinnering
en gelukkig wisten we als kind nog niet echt
hoe ze een teken zijn van dood en verloochening,
naast de vreugde van de intocht als Koning,
omdat de Man die met palmtakken werd ingehaald
heel kort daarna als een misdadiger
werd terechtgesteld
omdat Hij liefde voor iedereen proclameerde…
Maria Lichtmis -Voorzegging van Simeon.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.324 Een teken dat weersproken wordt,
dat opheft of dat nederstort,
dat openbaart wat iedereen
beweegt en drijft, wie weet waarheen?
Maar ook uw eigen ziel zal pijn
en droefheid, leed, gegeven zijn.
Het lijden dat uw Zoon straks wacht
verduistert licht tot donk're nacht.…
Scheiding
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 498 zo goed mijn best gedaan
misschien was het wel nooit goed
goed genoeg voor voortbestaan
Een ziekte veranderde mij spoorslags
ik had geen steun van jou
praten had geen zin
want ik was de moeilijke vrouw
Je hebt me zoveel pijn gedaan
ik heb enorme moeite om jou te spreken
maar voor de kinderen, onze kinderen
blijf ik de moeder van, als teken…
Straks komt de herfst
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 140 De luchten vertellen al dat straks de herfst
in volle glorie weer zal komen: de grijze tinten
zijn het teken dat de mooie kleuren van de bomen
misleidend zijn: het duurt maar even en dan veegt
de wind en ook de koude alles weg wat nu nog zo
bekoort en dromen doet van pracht en praal.…
nachtzee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 91 een rimpelend vel
naar het strand toe glijden
mantels dekten momenten gedachten
sloegen over het talmen een lange golf
de zee vloeide uit de open ruimte van de hemel
zee veegde tijd aan
plooide die tot ruisende ogenblikken
geduldig uitlopend in dunne zomen
de zee kwam met diepe kalmte van overtolligheid
naar het strand toe lijden
geen teken…
Kom nu, bedroefden! al wie raad'loos klagen!
poëzie
4.0 met 3 stemmen 651 'k Geef u mijn woord-zelf als een teken,
Dat Zij mij zond en gij mij raad moogt vragen.
Geloof alleen maar dat zij álle dagen
Kan troosten al wie, lijdend, Háar aansmeken,
En woorden weet, die 't lachen door doen breken
Om monden, toegeschroeid door aardse plagen.
'k Kom nu niet troosten.…
Adventskaarsenvers
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 314 Nu brandt de eerste kaars,
teken van wachten op
Jezus geboorte,
de komst van de Heer.
Kijk hoe het kaarsje brandt,
lichtglansverspreidende,
volgende zondag
ontsteken we meer.
*
Twee lichtjes schijnen al,
richten de aandacht op
Jezus geboorte,
de komst van de Heer.…
Verschijning van een ongekend fenomeen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 452 Vanaf de nacht tot aan het ochtendwake
als een signaal naar de mensheid in zijn
tijd; verschijnt stralend zonder zich te
verbergen het teken van de drievuldigheid.
De herders keken ooit verwonderd naar
het licht dat voor hun ogen verscheen;
en zij waren overdonderd door de
verschijning van een ongekend fenomeen.…
GAUW TEVREDEN
netgedicht
4.0 met 142 stemmen 199 als de kast, de vaas en het gordijn,
als een Stonehenge in het klein
het grote teken geven:
aan jou geef ik deze nieuwe lente:
nog weer een keer
geeft het leven precies genoeg
om van te leven.…
Zomer souvenir
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 247 Op een mooi moment
in een schilderachtig bos
ontspannen liggend
op zilverachtig mos
was ik bevrucht
de teek nam zijn kans
de Borrelia bacterie
startte een zomerdans
feestend
door mijn lijf
zenuwen raakten
aangedaan
de nachtrust
zij ging eraan
en hr. Dood?
hij is weggegaan
hr. Lyme staat er nu
helemaal vooraan…