Netgedichten

netgedicht (nr. 4.472):

Vijver

Daar in de kleine vijver
zag ik held´re lissen staan
die kleurden zich vol ijver
veel geler dan de maan.

Daartussen, teer en teder
stond trots een zwanebloem
libellen streken neder
verstrengeld in een zoen

Insecten zongen zoemend
hun vleugels schreven faam
geen taal of teken noemend
ontstond er toch een naam

Nu wilde ik wat dichter
bij het wonderlijk tafereel
plots werd het licht veel lichter
het geheim viel mij ten deel

Alleen nog maar te vangen
één straal van ´t scheppend licht
toont zichtbaar het verlangen;
de glans van Zijn gezicht

Wie luistert die zal horen,
ik hoorde luid mijn naam,
opnieuw in ´t licht geboren;
kon ik Hem nu verstaan!