nachtzee

de zee kwam als een rimpelend vel
naar het strand toe glijden
mantels dekten momenten gedachten
sloegen over het talmen een lange golf
de zee vloeide uit de open ruimte van de hemel

zee veegde tijd aan
plooide die tot ruisende ogenblikken
geduldig uitlopend in dunne zomen
de zee kwam met diepe kalmte van overtolligheid
naar het strand toe lijden

geen teken werd in de nacht gegeven
dan het licht van de mast van het schip
geen vorm was diep genoeg om het geheel
te omvatten dan de donkere romp van de nacht

alleen golven schoven naar de kust
klopten op zijn vermoeide rug met onderbrekingen
van een diep gemurmel waarin het leven wordt gesust.

zee nacht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 91