163 resultaten.
Facta, non verba (Geen woorden maar daden)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 159 Ik ren, ik hol, ik vlieg
Ik eis mijn vleugels
pak stevig mijn teugels
Ik keer om, terug....
...ik kom eraan...
heb de wind in mijn rug.
Al mijn angsten, ik daag ze uit
een voor een.
Geen comfortzone voor mij
Ik vecht, maak mijn rug recht.
Het is voorbij.
Acta est Fabula!
Het spel is afgelopen…
Verzwinden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 91 VERZWINDEN
Aan lange teugels
sleept moeder natuur mij mee
door weersomstandigheden
haar nachten omwoelend
lakens welke ik afsla
zodat mijn opgesloten huid
weer vrij zuchtig
kan in en uitademen
doch het keren en draaien
remt ook af
totdat mijn alter ego knarst
dat het tijd is om weg te zinken
in Boeddha’s wijsheid
zuchten bewuster…
Beslist
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 393 Wie trok er aan de teugels
van het gericht dat ieder ducht?…
Dampen de flanken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 106 op dwaze dagen
gaan gedachten jagen
hollen hoeven
vonken ketsend snel voorbij
op hol geslagen
in een briesende galop
oortjes in de nek
ontembaar is de rug gestrekt
de vrije teugel is genomen
in de dolle jacht op dromen
die met verschrikte blikken
abrupt door chaos wordt gestopt
nog dampen de flanken
rollen woeste ogen in paniek…
Overpeinzing
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 218 Er zijn in deze wereld vreemde machten
niet in de kerk, niet in de politiek
niet in de banken, niet in de gedachten
maar daar voorbij, daarachter, haast mystiek
Het zijn de legers, legioenen, tronen
van oude heersers uit een temps passé
toen primitieve strijders, als demonen
te voorschijn kropen uit de wereldzee
Cyclopen en giganten, reuzen…
Aantrekkingskracht
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 857 Vallend in jouw dampkring
kan het lot maar een kant op
als menig weerloze eenling
hetzelfde niets in mijn kop
Vliegend op vurige vleugels
smelt allerlaatste weerstand
'n briesend paard zonder teugels
zo dacht ik zonder verstand
Trappelend in jouw moeras
dat borrelend trekt en beeft
blijkt gedachte eendagsvlieg
die zich martelend overgeeft…
Tot ik met mijn lichaam sterf
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 1.304 de illustere raaf
spreidt zijn vleugels
over de dampende mist
die de afgrond verbergt
en ik graaf, ik graaf
op zoek naar de teugels
onder mijn doodskist
die mijn leven tergt
tot ik met de eenhoorn
de nachtmerrie verleid
zal ik elders verdwalen
in het nergens van ooit
bloeit de enige doorn
in het oog van mijn tijd
als het de droom…
Verhip
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 1.623 spiegel in haar leven
Elke morgen trilde ze in een trainingsband
Met knäckebröd in de ene
en een tomaat in de andere hand
Zwetend stond ze hoogstpersoonlijk perplex
van haar fel verzwakte “hoe-heet-de-index”
Ontberend claimde ze calcium uit kiwi’s
Gewapend met bislook en bonenkruid
vocht ze de opgelegde procedure uit
Nog hield ze de teugels…
uit het oog verloren
netgedicht
2.0 met 60 stemmen 2.998 Ons hart vond voldoening
Vulde zich met geluk
Wij waren elk een andere weg
ingeslagen
Na jaren nemen we de teugels
samen weer in handen.…
De toon gezet
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 727 ik streel zacht de stilgevallen vleugel
verleid de toetsen tot een melodie
met klanken van een sprookjessymfonie
in jubel om het vieren van de teugel
verzin ik vingervlug een lichte tune
voor ‘t gedicht en proef de tinteling
in klingelklokjes, de zindering
van zomerrokjes in ’t weidse groen
aan het venster landen kleine guiten
die op de…
geniet
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 345 doe je hart verwarmen
laat je omarmen
je meenemen op vleugels
je leiden door
onzichtbare teugels
geef toe aan je gevoel
laat je zweven
vergeet alles even
je sores en de heleboel
ga er op uit
eens heel alleen
geniet en kijk om je heen
een vlinder die dartelt
een bloempje dat bloeit
een beekje dat klatert
een kalfje dat stoeit
zoveel moois…
De overstijgende stap?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 85 Het jaar doet er weer toe, de teugels
van de toekomst zich nestelen op de takken van
de avondschoot en hun kwetterende muzen…
Knipoog?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 22 Zijn aard en meesterschap
door tijd de imperfectie heeft
doorstaan, blijft hij dichterlijk
bij de aarde, teugels van de
ziel die ongezien liet weten
de plaats en waaraan hij
is aan opgegaan, onmin
over literaire wetten, pennen-
streken op Icarus wieken, smelten
in de knipoog van de zon, wat
overbleef was pek zonder veren.…
Coalitie
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 166 Een coalitie zonder echt geluid
want we moeten vooruit
door brede schouders gedragen
maar positiviteit
komt niet uit alle lagen
rechts en links is niet meer
zonder ideologie
in een constitutie
zijn er geen vleugels
geen teugels
de vooruitgang in de wetenschap
neemt de overhand
dat creeert een bepaalde afstand
tot de bevolking in het land…
vier de teugels van geluk - van harte
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 268 van verdriet
de manier daarvoor te betalen
is het beste genieten
intens aandacht hebben
voor het iets en het niets
om van te houden om van te hopen
het geluk weet je
de weelde van voorspoed
van bof en welbehagen
het geluk ligt in het weten
het ontdekken en het begrijpen
van wie en wat jij bent
dat jij vandaag
mennend met de teugels…
we sluiten zo vaak kort
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 453 het kind in je
wint weer terrein
gaat steeds meer buitenspelen
maar jouw volwassenheid
houdt angstig nog de teugels kort
dat is wat schort in samen
weer de wereld gaan beleven
we sluiten zo vaak kort
omdat die spanning
geen verdriet verstaat
geen begrijpen draagt
van mensen zo dichtbij elkaar
die enkel blijheid willen zien
die…
Speurtocht in je Ziel
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 797 Waarom kreeg je geen teugels?
Ontstaan uit pure liefde zonder remming
door twee mensen aan jou gegeven;
dat leven léven, daar gaat het om.
Waarom geen verlossing?
Zoek de antwoorden in je eigen ìk
even diep spitten in je ziel
en je hebt ze gevonden in een ogenblik……
Voor Adeleyd
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 406 Was jarenlang
gevierendeeld
kreeg alle vieren
toebedeeld
Maar als gevierde schrijfster
bleek ik toch nog een blijf ster
ik vierde wat ik vieren kon
liet alle teugels vieren
en lachte ieder vierkant uit
in vierkwartsmaat
met veel geluid
Dus als je vieren gooien wilt
dan zijn je vieren
niet verspild
als je ze bot wil vieren
ik bleef…
Expeditie
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 77 de berg die ik het liefst alleen beklom
waartoe ik impulsief kon besluiten
daar meende ik naar te moeten fluiten
als gekooide vogel, haar eigendom
maar juist zij blies wind onder mijn vleugels
scheen me bij in de donkerste uren
ging mee op de mooiste avonturen
er bleek niets waar van die strakke teugels…
Midzomer in Brabant
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 72 Midzomeravondlang vol varia
son et lumière bij een aria
een klank- en lichtspel als laudati-ode
Om zeven maal de wereld rond
te gaan
moet, voor men sterft, eerst napels aangedaan
dan galmt bel canto ook in nistel rode
In heeswijk dinther víert men juist de teugel
daar luidt geen madrigaal de tien geboden
in koeterwaalse taal van son en…
Lente in de lucht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.136 omdat ik dat ene speciale biertje ga drinken
op de nog verlangend kale vlinderstruik
Lente in de lucht die ik dans
onder bomen die alleen nog maar dromen
van het ontluikend in bloesem komen
en de onschuldig frisgroene nieuwe kans
Lente in de lucht lente in de lucht
lente in de lucht die ik onbezonnen zucht
fladderend in mijn hoofd zonder teugels…
een edel dier
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 1.869 een fiere furie vol venijn
die slechts met echte hengsten wilde paren
de zonen van de kudden der Tartaren
haar hoofdstel was bedekt met hermelijn
gedwee is zij de koets weer ingestegen
bejubeld door de dwaze onderdanen
een rijtoer over star gebaande wegen
uitsluitend haar gedachten slaan op hol
gekortwiekt zijn de vorstelijke manen
de teugels…
Mr.Bojangles wedergeboorte
netgedicht
4.0 met 48 stemmen 1.092 Na tweëendertig jaar
uit krakend ijs, Adolfine
Pakistaanse olie
en citroenzure watten
ben ik herrezen
met loodzware vleugels
om niet meer te vrezen
het witte paard
met de losse teugels
het leven schoon
als een baby
de wedstrijd te hervatten
Dankzij Willem J.…
Op wit linnen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 142 ik ben het jaar
begonnen op wit linnen
de pigmenten mengen
gebeurde diep van binnen
het pastel van lente
kwam al snel
in sprankelende groei
tot bloei op het doek
een maand met koude kleuren
ontsierde de zomer die
toch tot diep in de herfst
zijn warme teugels liet vieren
met een donkerrode oogst
die overrijp boog
voor de eerste vlokken…
Handen als herfstige bladeren
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 498 In de zachte trekken van je gelaat
tekent zich opnieuw
de vreugde uit je kindertijd
Als galopperende paarden
laat je jouw gedachten de teugels vrij
En wonderlijk hoe de boom
zich gekromd heeft door
het zuchten van de wind
Alsof hij een buiging maakt
naar het groetende zonlicht
en de wassende maan
Ook wanneer je handen generfd…
Mijn veulens
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 111 smoren in een tijdstraf
van ruimhartigheid bestijg
ik opnieuw de beugels van
een nieuwe dagenraad
de hindernissen van het nieuwe jaar
bepaalt mijn draf tot hoever ik uit
kan rijden in een potentiële rit,
ik weet niet wat ik het meest
zal missen en op welke horizon
de balk is neergelegd tot ik
uit het zadel word gegooid,
mijn teugels…
*
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 62 jullie gaan van het balkon
Duikel duikel ronderom
Langs het waskoord bloemgazon
Richting stroom en klare bron
Vergleden zonder zoemgerucht
Langs de rotsen en bosschages
Langs elektrische tuigages
Glijden glijden laat me toch
Meeliften uit mijn lichaam loch
En duikelend en ronderom
Opgaan in gindse zomerzon
Als een oud paard gered van teugels…
Proef mijn zee
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 546 Zie de paarden galloperen
briesend gaan zij harder rennen
daar, vlak langs de waterlijn
het schuim spat hoog op
de ruiter, bespeelt half
gebogen op de rug van
het paard de leidsels
en viert de teugels
wapperende haren volgen
de snelheid van de gallop
de hoeven lijken het
zand noch het water te raken
sneller en sneller gaat…
Vlindervlucht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 722 In de geplooide zoom van het meer
waar takken van de treurwilg teer
het eigen spiegelbeeld doorkringen
en ’t met hun jonge groen omringen
dwarrelt een stervende vlinder neer
Hij vloog in het hemelruim omhoog
ontdaan van beschermende teugels
naar de warme stralen van de zon
hoger dan hij werk’lijk vliegen kon
en verbrandde er z’n frêle vleugels…
Bulten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 80 En wou je rap in een oase zijn,
dan kon je best de teugels laten vieren.
Kamelen waren waardevolle dieren,
vooral in de Arabische woestijn.
Edoch vanwege Allah’s goedertieren
Vond men er olie en ook heel erg veel.
Van toen af prefereren Arabieren
de Maserati boven een kameel.…