Knipoog?
De dood is een omhelzing
van de wind, ook voor een
pad waarvan op zijn tocht,
waarvan de vleugels zijn
vergaan als plant, geëtst
in steen, een zwart altaar
waarvan in ‘natura ‘ niets
in verval is geraakt.
Zijn aard en meesterschap
door tijd de imperfectie heeft
doorstaan, blijft hij dichterlijk
bij de aarde, teugels van de
ziel die ongezien liet weten
de plaats en waaraan hij
is aan opgegaan, onmin
over literaire wetten, pennen-
streken op Icarus wieken, smelten
in de knipoog van de zon, wat
overbleef was pek zonder veren.
... Illustratie: Bron: Pixers ...
Schrijver: Pama, 26 juni 2020Geplaatst in de categorie: taal