21314 resultaten.
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Drents landschap (2)
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 473 Een boerderij hurkt
aan de bosrand; traag klapwiekt
een vogel voorbij.…
zwerver
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 205 dat het jou zo moest vergaan
je onderdoor zou gaan
jij die alles in woorden verpakte
woorden en waarheid verhakte
je hield van de klank van je eigen stem
het krassen van je zwarte pen
nu je niet meer uit je woorden komt
gevangen zit in de diepte van je mond
dat het zo ver zou komen met jou...…
Sterven. III.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 498 , kan niet vergaan ....
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .…
Nog tien sextiljoen jaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 50 Dag witte tuin waar zwarte letters groeien
Vorm gevend aan het menselijk bestaan
Tot Moeder Aarde ronduit is vergaan
Charon niet langer heen en weer zal roeien
Dag witte tuin waar trieste zinnen bloeien
Straks is het met mij- gardenier gedaan
Ik zal je nogmaals innig gadeslaan
Je tot die tijd met printerinkt besproeien
Totdat ik met je opga…
Tijd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 146 Het is zo jammer dat alles vergaat,
dat alles gesloopt wordt door tijd en zijn haat.
De lente brengt bloeien tijd stelt ons tevree,
maar dan in de winter neemt tijd alles mee.
En ook al weet ik dat het nergens op slaat,
doet het me toch pijn dat alles weer gaat.…
Oude boerderij
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 69 Het leven
verbergt zich niet meer
achter de schaduw
van de lange bomenrij
midden in het landschap
de oude boerderij
waar wind waait
door de plinten
de geiten zijn verdwenen
de sterrenhemel fonkelt fier
boven de oude boerderij
waar regen valt
op rieten dak
de koeien staan niet op stal
de maan beschijnt de wildernis
natuur die…
Houten vuur
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 163 Hout wordt gestapeld
de vonk wordt gelegd
het knisperen
gaat over naar knetteren
vonken vliegen hoog
geur wordt verspreid
angst voor vuur
het verbranden van
wat eens leefde...…
Purmerend vergane tijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 212 Zij is op de kaasmarkt geboren
als een man wilde- zag hij haar staan
je had er eens goed moeten horen
dan ging zij er niet meer vandaan
Griet Purmetreutel werd zij genoemd
lokte vele kerels in haar bres
werd zij er vermoord en ook verdoemd
op het fraai stadhuis bordes
voor een uitvaart bleek geen cent
was het niet wat zij verdiende
niemand…
Toon Hermans
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 393 En vierentwintig rozen
wie mens is
weent daarbij
dat is
Valerius de Saedeleer
in de sneeuw
met uitzicht
op een boerderij…
Vergane glorie.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 122 Maar blijft Eeuwigheid tijd der tijden
waarin wij onze eindigheid niet kunnen
vermijden.…
Tijd en eeuwigheid
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.573 De Tijd kan de Eeuwigheid niet overwinnen.
Maar kan de Eeuwigheid één Ogenblik overslaan?
Laat dan gerust uw Ziel en uwe Zinnen
Op de stroom van de Vreugde vergaan.…
Wereld van Niets
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 108 In een wereld van nimmer,
werd tijd niet geboren.
In een wereld van nooit,
kan niets ooit vergaan.…
Vergaan
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 1.280 Donder nu maar op
ik voel teveel pijn
Hoe lief ik ook ben
jouw hart is te klein
Wees maar heel stil
je woorden stinken
Slim en doordacht
kwetsen verminken
Voel wat ik nu voel
of lieg je hart vrij
Ontken je hardheid
je speelde met mij
Laat me nu met rust
ver van mij vandaan
Liefde eens zo mooi
voorgoed vergaan....…
vergaan
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 431 de eindeloze melancholie van een maand
die sterven gaat, verloren in de vage glorie
van wat losgelaten blad
een dorre bloem buigt mee met oostenwind
ze wiegt haar tranen naar de zee
ze wiegt de dagen naar de overgang van meer
dan schelpen strooien op een oeverpad
met gras en lege ogen
waar de winter duizend vlokken weeft
besef ik, dat…
Vergaan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 91 de kleur vervaagt dankzij
tegenlicht dat hem tegemoet treedt
een gedrongen gestalte dringt
zich op aan geest der tijd
volgezogen met levenselixer
vervolgt het figuur zijn weg
hem berooid achterlatend
reikend naar het schijnsel
dat zich laat overschaduwen
door duisternis waaraan
hij zich gewillig overgeeft
kust Moeder Aarde hem liefdevol…
Vergaan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 779 Gevochten
in een arena
van emoties
Verbannen
uit een landschap
van verlangen
Verdwaald
in een laan
van tranen
Vergaan
in een graf
van verdriet…
Vergaan
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 317 Ze bleef te lang
werd als behang
of die kast tegen de muur
Na al die jaren
kwam de liefde tot bedaren
zoet werd zuur
Vreugde verdween
samen werd alleen
slechts ik en geen wij
Praten werd zwijgen
een zucht en geen hijgen
nooit keek hij blij
Als ze terug dacht aan toen
hoe was de zoen
hoe raakte hij haar aan
Dan was het altijd…
Vergaan
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 426 Eerst gaan ze je gedeeltelijk verzagen,
Dan worden aders ergens weggeplukt.
Is dat dan naar tevredenheid gelukt,
Dan denk ik dat de rest ook wel zal slagen.
Op deze plek staat nu met regelmaat
Hoe of (het) Willem Overweg vergaat.…
worden en vergaan
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 54 hij zag hoe de tijd
verstreek en langzaam
stierf langs het
binnensijpelend licht
hij wist dat de tijd van
alle tijden was en ongewis
hij kende de vergeefsheid
van het leven
hij wist dat de westenwind
sluw noch uitgekookt was
hij kende hem als een
razende bruut zo nu en dan
ze waren niet in zijn
wezen ingebouwd
de argeloze woorden…
Eindeloos verlangen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 261 Langzaam lost jouw gestalte op in mist
De roep naar vergane tijden valt zo op
Weet je nog, jij het meisje, ik jouw pop
Jij was mijn alles of heb ik mij vergist
Terugkijkend had ik niets te zeggen
Blijkbaar tijd mijn gedachten te verleggen…
Spreektaal
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 330 Zij keek mij wat verwonderd aan
en zei: "zijn naam wordt Dick,
zijn vader is een Voorelkaar"
Het is naar beider wens gegaan
en komt ook mooi op tijd
wat passend is bij onze boerderij,
de hoeve: "Welgelegen"…
Bloesems voor een verloren verliefdheid
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 398 Ik bracht je takken van de jasmijn
geurig geschenk van een nieuwe zomer
maar mijn hart bloedde
om een verliefdheid
vergaan door de tijd
waarvan ik niettemin nog getuigenis aflegde…
Bloesems voor een verloren verliefdheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 176 Ik bracht je takken van de jasmijn
geurig geschenk van een nieuwe zomer
maar mijn hart bloedde
om een verliefdheid
vergaan door de tijd
waarvan ik niettemin nog getuigenis aflegde…
Ter Wupping
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 41 in Ter Wupping loop je
fiets je
door puur natuur
langs het oude loopje
van de Ruiten Aa
bosjes, een schuur
je kunt rondstruinen
bij oude rivierduinen
Ruige berg, Kieberg
is avontuur
prehistorie
landschap uit voorbije tijd
boerderijen
grasland, beekdal
en al met al
beleef je puur
hoe Westerwolde
vroeger was
bolle akkers, gras
rust…
hoe stil het was
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 101 alles ging verstomd voorbij
hoe stil het was
toen tijd kon kabbelen
meedeinde met jaargetijden…
storm
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 520 rimpels
achtergelaten
in de beek
van vergeten gevoel
laten niets nog zijn
zoals het leek
vergeten tijden
blijken te vergaan
verder te gaan
dan tijd
gaat
zoals ik keek
kijk ik nu
vergelijk
de andere stroming
met de waterval
van ooit
het is later
veel en veel
te laat
tijd zal leren
zoals tijd gaat
en wederkeren
tot dan
tot…
waar we zijn
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 105 een verre boerderij
hier is de hemel een
gewelf uitgespannen
over de aardbodem
omarmd door bomen
en zanderige velden
een kale moerbeiboom
in de grijze herfstkou…
Een heel behoorlijk natuurgedicht
gedicht
2.0 met 111 stemmen 37.439 Het licht in de boerderij gaat aan,
de zoon wordt onderwijzer, kleinzoon prof
en voor je het beseft
is het vakantie in Toscane.
--------------------------
uit: 'Apenlier', 2004'.…