Alle inzendingen over tijd OR stapjes

slechts troostarmen wat koude koffiekoeken aarde die alweer moet dekken wat bedachtzaam zal vergeven omdat de tijd verder tikt…

Ja Eindelijk Hier Ben ik Met Veel Plezier Ben ik Mijzelf Aan het Ontwikkelen Kleine Stapjes Vooruit Op weg De weg Die Steeds Beter in Zicht komt De weg Die Mij Op weg Helpt Steeds Meer Zichtbaar Vrijer Steeds Bewuster Vrijer Hier Zijn…

De grenzen van de beeldende kunst zijn verlegd: een schoen is een kunstvoorwerp De grenzen van muziek zijn verlegd: schoengekraak is muziek De grenzen van ballet zijn verlegd: lopen is dans De grenzen van poëzie zijn verlegd: de maat in een kinderschoen is een gedicht Bianca - 1½ loopt op haar eerste schoenen door de kamer -…

klein en geborgen zal de dag van morgen voldoende zijn dat besef en een klein beetje lef zal genoeg zijn als morgen fijn zo in het klein een grote stap mag zijn…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

een bijna briljante vondst die sluimert in de prullenmand stukjes van gebroken dromen die ontwaken in een kleurrijk mozaïek het gedicht in duizend stapjes dat in zestien zinnen adem vindt daar kunnen ze me 's nachts wakker voor maken overdag liever niet…

De seconden gaan te rap om de uren te vergaren, wat alleen verbindt is tijd, gesponnen op een brug van grijze vervlogen haren, ze wuiven naar elkaar, soms ook terug, sedert uitgesleten jaren en moeten ze bekennen om elkaar nog altijd niet te kunnen herkennen.…

Alles lijkt samen te komen om dan weer te verdwijnen naar verten die onbereikbare uitdagingen lijken te blijven Wat rest is een wervelwind die de chaos in stand houdt waardoor oplossingen sporadisch kleine stapjes mogelijk maken Geluk is de bereidheid om dat te waarderen…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Verborgen in een rij kleine stapjes zwarte schoentjes zij aan zij het lange pad dat leidt naar de verlossing.…

Zijn kleine voetjes in het zand Zo lopen zij langs de waterkant En kijken uit op zee Alleen nog maar de kleine stapjes Nog niks begrijpend van opa’s grapjes Lopen ze met z’n twee En zo zie ik hoe de tijd Deze mooie herinnering slijt En ze er straks niks meer van weten Want het kind niet oud genoeg Voor hem is het nog te vroeg Om dit…

Er was slechts liefde om tijd niet te doden er zong een kind zorgen in wilgen gehangen in heimwee bevangen hoorde een lied een kind mooi gezongen met kleine stapjes en sprongen het hart werd al oud nooit de horizon gezien en vingers voelden koud tastten aan de ziel misschien was de mens in wezen onbereikbaar of was ik…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Je lag zo veilig in mijn armen geboren vanuit liefde in mijn schoot je eerst lachjes waren juist voor mij je woordjes je wankele stapjes aan mijn hand zeg me, waar het mis ging wat deed mama fout woorden komen bijtend uit je mond je ogen staan zo koud zeg me waar het mis ging wat deed mama fout…

Op een vloer van glas zet zij voorzichtig haar stappen ze is bang dat hij breken zal haar tere lichaam is toe aan een wandeling al weet ze niet waar naar toe er hangen donkerrode gordijnen van plafond tot de grond zij heeft ze te vaak gezien ze doen haar denken aan bloed haar lichaam trilt ze zet haar frêle stapjes omzichtig kijkt…

Als het niet meer is als ooit En alles telkens anders wordt Nooit meer zoals het was Het betrekkelijk lijkt wat er nog is Er is vooral nog het moment Want in kleine stapjes gaan gewoonweg kwijt, herinnering en lijf Alleen nog hier en nu Meer en nog meer hulpeloze vragen Waarop ik het antwoord schuldig blijf Wanneer in jou verloren gaat…

die ze stapt Eten moet eten en niet moet gooien Als ze dat maar snel snapt Ze zal veel nog niet begrijpen Maar dat komt met de tijd Als ze maar begrijpt dat je het leven Het beste met respect en liefde leidt…

Vertel hen over reizen en over de weg de eerste kleine stapjes en dat na de bocht opnieuw een pad en een knik verschijnt lopen een ander woord voor bewegen lijkt Talent voor wat dan ook geen garantie voor geluk, gezondheid of rijkdom blijkt Haten en beminnen, ervan weten en er niets aan kunnen doen, daaraan haast kapot gaan Er is niets mooiers…

als wurm van twee werd haar wil in zichzelf gekeerd door spanning geblokkeerd was zij al verleerd wat haar toekwam aan te pakken haar belang niet af te zwakken grenzen aan te geven niet slechts voor anderen te leven gevoed met druk almaar rationeel en zacht te zijn onbemerkt en zonder eigen streven hield zij haar behoeften klein…

lichtgevend hangen de pompoenen in de boom begeleiden stapjes die onzeker gaan en toch hun mannetje willen staan een vogel schreeuwt weerkaatst in schrik van kinderlijk ogen wit handjes vast voor onverwacht de kleine dappere lach pas later in het volle licht verdwijnt de spanning uit het zicht dan is het feest de geesten…

in de tederheid van je stem hoor ik de echo van je hart in de klanken van je muziek adem ik dieper, its your part een engel komt naar mij toe met kleine stapjes, een voor een het maakt me stil en zacht had ik daarop gewacht, was ik mezelf dan zo moe woorden storen, denk ik even bij de natuur, in jou geopenbaard waar een schepper het…

op onze rug in het lange gras wachten op de sterren en dan jouw vingertoppen met kleine stapjes dichterbij ik zie je in de sterren én de maan die net zoals jij in porseleinen dromen slaapt en wanneer dan de zon daar door de bomen op het nog wat natte gras zomer schildert liggen onze vingertoppen uitgestrekt tegen elkaar (straks word…

De kleine jongen die de schat opgroef is van taaie vechter gaandeweg verworden tot eenzame weifelaar die in lange nachten worstelt met het leven kleine stapjes zijn veranderd in hoge bergen echo's weerkaatsen van onzekerheid alles gefixeerd op angst en falen iets lijkt onderweg geknakt waardoor energie wegstroomt als zand…

Mijn lieve Opa Die maakt mij zo blij Mijn lieve Opa die was er voor mij Mijn lieve Opa die is er niet meer Mijn lieve Opa Hij gaf altijd advies keer op keer Mijn lieve Opa Had altijd grapjes Mijn lieve Opa zag die kleine stapjes Mijn lieve Opa altijd bij mij in gedachte Mijn lieve Opa zoals ik al verwachtte Mijn lieve Opa moet een…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

zachtjes is alles uitgegaan ook het licht keek op de klok waar hij stil was blijven staan stilte voelde angstaanjagend in donker zwart zou ik de eerst ontwakende zijn met eenzaamheid pijn op geheugen en tast ben ik naar buiten gegaan zelfs de wind had in vlagen stapjes terug gedaan zonder beweging of ander teken van…

toen ik de groeven in je ogen las, streelde ik de breekbare letters doorheen je grijze haren toen ik de eerste rimpels in je schoot hoorde, leidde je mij met kleine stapjes doorheen je oude verhalen… ik zag je wandelen langs een bewaarde koffer vol gekoesterde dromen ik zag je liefhebben toen de herinneringen aan opa tijdloos…