Alle inzendingen over tijdloosheid

ik was aangekomen aan de rand des tijds zwarte maan ik zag oneindig alles was klaar had geen naam meer ik kwam aan en wist niets in een troebel dralerig licht van een vreemde grijze zon aan de oever der gedachten alles ging over zwart naar kleur ogen zien niets de kaars is gedoofd de ochtend is aangebroken open je hart zie…

water leeft het beweegt is niet stil gaat verder stroomafwaarts weerspiegelt wolkenlucht oeverrand de visser emoties vloeien voort getijden eb en vloed zo lijkt het voor immer tijdloos…

We laten ze niet achteloos liggen nadat ze zijn gevallen onze dierbare medemensen ze zouden er trouwens niet fraaier op worden Voor het finale vallen wel links laten liggen later toch mee prevelen in krokodillentranen aan de rand van de aarde Geknakt majestueus hout kan zonder monument dat is het zelf bij nacht en ontij om mij te…

Wat valt aan analyses toe te voegen? Hoe men het ook verdedigt of bestrijdt Ontleedt, in perspectief plaatst, of herleidt En welke beelden men ook door blijft ploegen... Het is de kern van zaken die beklijft: Oneindig oorlog. En de onrust blijft.…

tijdloos op weg in het tijdloze licht als afstand geluid als richting warmte als bron kan alleen de geest zich verplaatsen onmeetbare trilling in het oneindige voorbij het eindige -licht,eeuwigheid- ligt de bron van ons zijn schaduw is een zeldzaamheid weten overbodig…

De steen is verlegd. Onze wegen zijn gescheiden. In een ander lichtjaar zal ik je nog steeds verleiden. Je mag op mij wachten, maar neem de tijd en leef. Nu met de ondergaande zon neem je onze warmte mee. Mijn uitgebreide zinnen zijn nog nooit zo kort geweest. Mijn hoofd is nog nooit zo vol, tevens leeg van geest. Jouw pad nam een weg met mijn…

Zonnig met rosé in alle tijd nuttigen zomeravond kaatst.…

De tijd kent geen grens. Eindeloos gaat die verder. Maar niet voor de mens...…

achterkleinkinderen; euforie heeft plaats gemaakt voor rijpheid en het besef écht bij elkaar te horen de vlammetjes van onze oude levenskaars flakkeren soms verontrustend snel, terwijl wij weten dat ze eerdaags zeker en voor elkaar en derden toch nog onverwacht, voorgoed en diepe rouw en gemis achterlatend, zullen doven - daarna zijn wij, mijn lief, tijdloos…

Lieverd, je weet dat ik de hele tijd pieker en aan je denk, liever doe ik niets liever. In dit leven hoop ik meer van jou te kunnen genieten, zonder dat de tijd voorbij zal vliegen. Ik heb nog altijd mijn kop in het zand. Maar toch stromen er tranen van mijn wang, die ik wegveeg met mijn hand. En op geen enkel ogenblik merk jij daar iets van…

op mijn gezicht wordt het oude jaar gekerfd tekenen lijnen groeven en groeien dijken rond ogen, moet de huid zich naar de zwaartekracht voegen op mijn gelaat staat het lied van de tijd dat mijn geleefd leven toont, ik heb de melodie vaak met letters beloond maar ontegenzeglijk dieper, door mij, in harmonische klanken verspreid…

soms haalt de wind mij eerder in doorheen de traagheid van de dag en schrijft al eerder een eind aan de zin, zo lijkt, en raak ik onverwacht van slag het is niet vreemd dat ik mij hecht ieder mens zoekt immers naar gelijke tred laten varen is niet slecht, zo wordt gezegd doch het gevoel van verlies blijft onverlet het getij is dan op iedere…

ik leer mijzelf om in gedachten dood te gaan langzaam de tijd te doen verdwijnen dromend over te gaan naar dieper denken wazige beelden dwingen mij onvermijdelijk tot het bewuster worden van mijn eigen eindigheid vreemd voel ik de oevervage overkant, verkerend in een perfect bewegende balans een onbeschrijfelijke vrijheid beheerst…

Nu tijd eindeloos de waarheid weerkaatst een hulpeloze staat schildert en de eindigheid reiken de zee en het strand naar de duinen raken zij elkander spoelen er schelpen aan wal. Vandaag voel ik opwellende zachte momenten. Het lijkt wel of ze gluren naar de eerste oorsprong luisterend naar de wind die tot nu toe de deuren dichthield…

nu wil ik met je vrijen straks wil jij misschien wel meer vandaag zullen wij niet meer strijden morgen wellicht nog ene keer ooit zijn we tijdloos samen nooit één minuut dat ik daarover denk vreemd dit moment te beschrijven terwijl ik je aanstonds een glas wijn inschenk proost dan op dit wonderlijk leven langdurig op weg naar het slotfestijn…

Als de tijd er niet toe doet jij jezelf niet afvraagt waar ze blijft of hoe het verder moet als je er achteloos bovenuit stijgt als je er met je gedachten voor – dan wel achteruit op voort drijft als je haar zonder zorgen achterlaat wel met respect en dank dat ze zich aan jou geeft als je haar ten volle benut of voluit dagdromend opgebruikt…

het is gekomen en gegaan, min of meer we wilden weten van de hoed en de rand alsnog luisteren naar stilte wijken in verstand nevel en hoogwater we moesten tijd rekken beleggen in geheugen om verleden te vergeten op de gang naar een deur een zucht zonder gezicht het gesloten boek, terwijl niemand zich kon herinneren…

om de tijd op te vouwen als een vloerkleed in een doos van vergankelijkheid om de tijd te vouwen in de rimpels van het voorbije op te vouwen in mijn handpalm te bewaren kleine, kwetsbare seconden om de tijd op te vouwen in mezelf…

hij wroet zich traag als een mol door de tijd zij verteert het als een paling die door het water glijdt hoe je het ervaart en wat jij er uit haalt wordt door de tijd bepaald soms bij een opgeklaarde lucht zweeft hij door de tijd als een adelaar op z’n vlucht genietend van het leven soms als zij alleen maar donkere wolken ziet en…

Zonder hoop is hopeloos zonder reden redeloos geen horloge, tijdloos zonder liefde liefdeloos geen emotie emotieloos zonder belang, belangeloos, maar er is nog nooit een mens geboren die emotieloos, zonder reden belangeloos in een tijdloos omhulsel, als hopeloos te boek stond.…

In jouw ogenblik beleefde ik tijdloosheid in een ogenblik…

Uw dochter is niet dood Dat weet ze misschien niet Ik heb honger Tijdloos bestaan…

tijdloos beleven wij de zomeravondrust agenda ontbreekt…

zoals zij nog woont in haar oude pendule zo tijdloos haar klank…

De tranen stromen langs de verweerde groeven tijdloos is verdriet.…

De tijd is tijdloos Gaat als maar door Wil het bijbenen Ga er voor Ik laat me niet klein krijgen Loop met rechte rug Heb recht op leven Leunend op een brug Ik ga niet springen Loop rustig door Doe mee aan het leven Doe ik het voor De tijd is tijdloos Wereld blijft bestaan Hoor daar bij Wil nog niet vergaan…

Het was een explosie wat naschokken en daarna niets dan een tijdloos zweven in de vochtige warmte van jouw zachte schoot…

Ik mis je genegenheid, je verlegenheid je tijdloosheid het einde onverwacht overmacht niemand die meer zo lacht als jij.…

soms wordt licht als enige straal glansrijk verlicht zonder een letter van taal in het tegenlicht van engelengeduld gebundeld, wel duizendmaal het voelt voor mij als wezenlijk bovennatuurlijk het draagt in mij onschatbare gebaren ik ervaar datgene dat ik als mens wil vasthouden, bewaren nu telt, zegt morgen tegen mij wees…

Tijdloos projecteer ik de ruimte als vlak het vlak als lijn de lijn als punt onvoorstelbaar klein zonder begin ook eindeloos het oneindige zijn waarin ik ben binnengestapt in de kern van mijn bestaan waarin ik kan toeven als ik dreig mis te gaan waar ik de horizon snij ligt mijn verdwijnpunt buiten de tijd…