inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 63.788):

Tijdloos

Nu tijd eindeloos
de waarheid weerkaatst
een hulpeloze staat schildert
en de eindigheid
reiken de zee en het strand
naar de duinen
raken zij elkander
spoelen er schelpen aan wal.
Vandaag voel ik
opwellende zachte momenten.

Het lijkt wel of ze gluren
naar de eerste oorsprong
luisterend naar de wind
die tot nu toe de deuren dichthield.

De tijd heeft nog geen afspraak
in mijn ogen en mond
al voel ik de schemer
en de verse rouwranden wel degelijk.
Ik voel woorden wellen
ook woorden die ik niet ken.

En daar bij hun in de straat
hoor je het grindpad al knarsen.
Je ziet het glimmende wegdek
het is hard gaan regenen.
Je vraagt je af
zou hij als vader
of kind nu gemist worden.


Thans naar zijn jeugddagen
terug kijkend
waar memoires dagen beschrijven
voel ik zo sterk het gemis
de zuurstofbehoefte
is daar te groot.

... Soms spreken personen je enorm aan in het bestuur of in de organisatie van een en ander. De burgemeester van Amsterdam is voor mij persoonlijk een van die mensen .Zijn functie heeft hij neergelegd met onmiddellijke ingang dienstbaar als hij was heeft hij het heel lang volgehouden.



Zo goed geweest voor Amsterdam en haar inwoners.
Het mag gezegd.

Ik moet denken aan dit oudere gedicht van me dat gevoelsmatig wel bij dit moment past juist voor hem.. ...

Schrijver: annemieke steenbergen, 20 september 2017


Geplaatst in de categorie: afscheid

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 406

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
annemieke steenbergen
Datum:
26 november 2017
hoe verwoord je liefde, over de toekomst heen kijkend een mens van vlees en bloed met zoveel betrokkenheid. Mijn pen kan alleen schilderen wat mijn ziel vertelde.
Naam:
geeraardt
Datum:
21 september 2017
Tijdloos dit.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)