inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 62.462):

Tijdloos

soms haalt de wind mij eerder in
doorheen de traagheid van de dag
en schrijft al eerder een eind aan de zin,
zo lijkt, en raak ik onverwacht van slag

het is niet vreemd dat ik mij hecht
ieder mens zoekt immers naar gelijke tred
laten varen is niet slecht, zo wordt gezegd
doch het gevoel van verlies blijft onverlet

het getij is dan op iedere afstand belust
omdat zij mee schommelt met het hart,
ik ben daar doorgaans wel van bewust, echter
het is een draaikolk die mij stuurloos tart

als dan, later, de bladeren weer eens zijn verstild
is de schaduw met inzicht aangelengd
en toont het licht de ware aard, vaak mild
dan blijkt, weliswaar voor even, de nacht verzengd

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 1 april 2017


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 221

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)